KOYU KIRMIZI |Anlaşmalı Aşklar Serisi 2 • FİNAL| #Wattys2020

AR/12

30K! Sadece 12 bölümde beni böyle.mutlu ettiğiniz için teșekkür ederim. 

Bölüme geçmeden önce oy ve yorum beklediğimi tekrar tekrar söylüyorum, sizi çok seviyorum😍😍

"Gelecek, gelecek. "

Merve hapishane koridorunda ki mahkumlar gibi bir sağa bir sola dolanıyordu.  Yeliz Hanım gideli saatler olmuş,  saat çoktan dokuz buçuğu göstermişti.  Merve tek lokma bile yememiş sadece Ceren Hanım için ocağa çay koymuştu.  Heyecandan değil,  Yiğit eğer vaktinde gelmezse yakalanacaklarının korkusu vardı içinde.  Eline aldığı telefon ile son bir kez daha Yiğit'i aramaya koyuldu. Fakat çalan kapı kalbinin heyecandan küt küt atmasına neden olacak kadar şiddetliydi.

"Ay be Yiğit! Sonunda."

Merve kapıyı açınca gözlerini bir kaç kez kırpıştırmak zorunda kaldı. Yiğit iki ayda değişmiş gibiydi. Tabii Merve'ye göre. Biraz kısalmış, saçları uzamış ve bir de cinsiyet değiştirmiş.

"Merve? İyi misin yavrum , başın falan mı döndü?"

"Şe- İyiyim,iyiyim Ceren Hanım. Buyurun lütfen hoş geldiniz."

Ceren Hanım karşısında ki kızın ona 'anne' değilde 'Hanım' demesine az biraz darılsa da gülümseyerek geçti içeri.

Elinde ki bavulu kenara bırakarak evin içine baktı. Bembeyaz olan salon sanki bir kar küresinden dışarı fırlamış gibiydi.

"Yorulmuşsunuzdur."

Merve telaşla konuşarak salona geçti. Koltuğa oturmadan önce kayınvalidesinin elinden tutarak onu da yanına oturttu.

"Eh, biraz ama Ankara'nın pek arası yok İstanbul ile. Yiğ--"

"Ben sizi çok özlemişim!"

Ceren Hanım ne olduğunu anlamazken kendine sarılan kıza baktı. Dudaklarında ki ince çizgi bariz bir gülümsemeye dönüşürken kollarını onun sırtına sardı.

"Ah yavrum bende sizi çok özledim. Yiği---"

"Torununuz da sizi çok özledi!" Merve aniden çığlık atarcasına bağırırken Ceren Hanım onu kendinden gülerek uzaklaştırdı. Merve tam anlamıyla yeni gelin edasıyla ellerini karnına koyarken utangaçca gülümsedi.

"Kaç aylık oldu?"

"Dört aylık.  Kız olacağımı hissediyorum. "

Ellerini karnına koyarken telefonun çalmasıyla gülümsemesini büyüttü Merve.  Elinden düşürmediği telefonu kulağına dayayarak derin bir nefes verdi. 

"Hayatım? "

"İstanbul'a indim. Görünüşe bakılırsa annem gelmiş. " diyerek homurdandı Yiğit.  Elinde çekiştirdiği bavulu kenara, çıkış kapısına sıkıştırırken sinirden bağırarak bavulu bütün gücü ile çekti. 

"Evet hayatım.  "

"Hayatım?  Ah sen insanlığa dönüş yapmışsın. " Yolda giderken insanların ona garip garip bakması umrunda bile değildi.  Ona kalsa herkese orta parmağını çekip yürüyecekti.  Ceketinin uçuşan kanatları ile kendini Seattle'den kesin dönüş yapan Grey gibi hissediyordu. Tek eksik , kırmızı odasının olmamasıydı.

"Bende burada seni bekliyorum Yiğit.  Aşk olsun mesai yapacağını neden söylemedin? "

Merve ona merakla bakan kadına şirince gülümserken parmaklarını dudağına koydu.

"Ne mesaisi kadın?  Canım çıktı yolda. "

"Anlıyorum hayatım.  Kalırsın bu gece ofiste o zaman. "