Ik staar wat voor me uit, terwijl ik mijn brood op eet. Die zoen zit me nog steeds heel erg dwars. Ik weet niet of ik Laura moet geloven, maar ze is wel mijn beste vriendin. En over dat soort dingen zou ze nooit liegen.
'Wat is er, Lou?' vraagt mam. Ik kijk op. 'Euh, niks.' mompel ik. Ik ga haar niet nog meer problemen verzorgen. 'Er is wel wat, dat zie ik.' zegt ze. Ik zucht. 'Het is niet belangrijk.' 'Echt niet?' 'Nee mam, laat het maar oké?' antwoord ik licht geïrriteerd. Ze knikt en leest weer verder uit haar krant.
Mijn vader woont trouwens tijdelijk bij een vriend van hem. Hij wou hier niet meer zijn. Ik mis hem wel heel erg. Het is nu al 2 weken geleden dat hij weg is gegaan, en sinds dien heb ik hem niet weer gezien.
Mijn gedachtes worden verstoord door de deurbel die gaat. 'Ik ga wel.' zeg ik en ik sta op. Ik zie door het raam dat Noah voor de deur staat. Ik open de deur, en Noah glimlacht. 'Hey babe.' 'Heey.' zeg ik wat afwezig. 'Wat kom je hier doen?' vraag ik. 'Euh je ophalen voor school.' grinnikt hij. 'Maar zo te zien moet ik nog eventjes wachten.' Ik kijk naar mijn kleding en zie dat ik nog in mijn pyjama zit. Gelijk draai ik me om en ren de trap op. 'Moment, ben er over 5 minuten weer!' roep ik. Ik hoor Noah lachen.
10 minuten later ren ik de trap af. Noah staat onderaan de trap met zijn armen wijd. 'Waarom sta je zo?' vraag ik. 'Omdat je waarschijnlijk fl-' Ik struikel over een tas die op de trap ligt, en val naar beneden, in Noahs armen. 'Flikkert.' maakt hij zijn zin grijnzend af. 'Je kent me te goed.' zucht ik lachend. Noah drukt een kus op mijn voorhoofd en zet me neer.
Hoezo zou zo'n lieve jongen vreemd gaan? Dat kan toch niet..
'Kom bij mij achterop.' zegt hij, en hij trekt me mee naar zijn fiets. 'Weet je het zeker?' vraag ik. 'Straks flikker je ofzo. En mijn knieën zijn langzaam weer aan het genezen.' lach ik. 'Tuurlijk kan ik het. Voor jou heb ik alles over.' grijnst hij. Als we op de fiets zitten sla ik voor de zekerheid mijn armen om hem heen, en leun met mijn hoofd tegen zijn rug aan.
'Heeyy Lou!' roept Laura. Ze rent op me af en knuffelt me. Ik knuffel terug. Noah die er naast staat roept: 'Groepsknuffel!' en hij slaat ook zijn armen om ons heen. Meteen laat Laura los. 'Ieuwl, ik knuffel niet met players.' zegt ze. Ik zucht. 'Noemde je me nou een player?' vraagt hij. Ze knikt vol trots. 'Ja, want dat is toch zo? Ik heb het zelf gezien hoor, op het feest van Simone.' Laura praat steeds harder, en steeds meer mensen komen kijken. 'Dat je stond te zoenen met die slet van een Rebecca!' Noah schrikt. 'Waarom zou ik zoenen met Rebecca? Het is mijn ex, niemand zoent met zijn ex.' antwoord Noah. Ik slik ongemakkelijk. Nu weet ik al helemaal niet meer wie ik moet geloven.
Een jongen komt naar ons toelopen. 'Ik wil me er niet mee bemoeien maar-' 'Nou als je iets zegt dan bemoei je je er toch mee?' zucht Laura geïrriteerd. Laura negerend praat hij verder. 'Maar ik heb het ook gezien.. En gefilmd.' Hij houd zijn mobiel voor mijn gezicht, en ik zie een filmpje van Rebecca die op de schoot van Noah zit. En inderdaad, ze zoenen. En niet zachtjes, nee behoorlijk wild. Ik kijk op naar Noah. Er stromen tranen over mijn wangen. 'Waarom?' vraag ik zacht. 'Ik.. Ik..' stottert hij. Zonder nog te wachten op reactie ren ik de trap op. Weg van Noah. 'Klootzak.' hoor ik Laura nog achter me zeggen tegen Noah.
Ik ga zitten op de trap, en verberg mijn gezicht in mijn handen. 'Lou?' Ik reageer niet. Even later voel ik een arm om me heen. Ik kijk eventjes op, en zie dat het Jason is. 'Hey, wat is er gebeurd?' vraagt hij zacht. Ik haal mijn schouders op en leg mijn hoofd weer in mijn handen. Ik hoor een zucht naast me. 'Sta eens op.' zegt hij. Ik doe wat hij zegt, maar kijk hem nog steeds niet aan. Hij slaat zijn armen om me heen en drukt me tegen zich aan. Zo staan we een tijdje.
In mijn ooghoeken zie ik Laura staan. Ze kijkt bezorgd, maar toch glimlacht ze. Ik laat Jason langzaam los, en veeg met de mouw van mijn vest mijn wangen droog. Laura komt naar ons toelopen. 'Gaat het weer een beetje?' vraagt Jason. Ik knik. 'Is het nu uit dan tussen jou en Noah?' vraagt Laura. Ik haal mijn schouders op. 'Wacht, wat?' vraagt Jason verward. 'Oh, je wist het nog niet?' vraagt ze. 'Noah heeft gezoend met iemand anders en er is bewijs. Dus toen werd Louise boos en rende ze weg.' legt Laura uit. 'Ohh daarom zat je hier.'
'Maar volgens mij hebben we zo weer les.' zeg ik zachtjes. 'Heb je nog zin in school dan?' vraagt Laura. 'Nee maar dat heb ik nooit.' grinnik ik. 'Ik laat mijn dag niet verpesten door Noah.' 'Goedzo girl.' glimlacht ze. 'Ik moet helemaal naar boven, dus ik ga alvast.' zegt Jason. We knikken. 'En Lou, stay strong.' glimlacht hij, waarnaar hij de trap op loopt met grote passen. 'Jason is echt lief.' glimlacht Laura.
Oeehh laura is verliefd ;)
'Nee dat ben ik niet!' zegt Laura. 'Huh, hoe hoorde je dat?' vraag ik verward. 'Euh nou ik heb oren. Weet je wel. Die spastische dingen aan de zijkant van je hoofd.' Ik lach. 'Ohw, ik dacht dat in het in mijn hoofd zei.' 'Maar ik ben niet verliefd, want ik heb Sven al.' glimlacht ze.
•~•
Duurde lekker lang, doesn't matter. Stiekem doe ik dat elke keer gewoon expres, zodat jullie lekker mogen wachten. Wat ben ik toch ook gemeen :p
YOU ARE READING
Because you saved me
Romance'Serieus, kap.' zeg ik geïrriteerd. Hij lacht, maar stopt niet. Ik sla met mijn hand op zijn hand, zodat hij stopt met tikken. 'Ik probeer voor mijn examen te leren. Please.' Ik kijk hem recht in zijn blauwe ogen aan. Er vormt een grijns op zijn gez...
