Because you saved me

Part 19

Het was gister nog super gezellig. We zijn na het festival nog even wat wezen drinken in de stad, ik mocht geen alcohol van Jason omdat ik al een biertje had gekregen van hem op het festival, dus ik hield het bij een cola.

Het is gewoon weer een normale schooldag, dus ik stap langzaam mijn bed uit. Het was gister nogal laat geworden. We waren school helemaal vergeten, dus we zijn nogal lang daar gebleven.

Ik strompel naar beneden en open de deur van de woonkamer. Ik pak wat ontbijt en ga aan tafel zitten.

'Louise Johanna Smith!' hoor ik achter me. Ik schrik zo hard dat ik stik in mijn stuk brood en als een mogool begin te hoesten. Als ik eindelijk weer normaal kan ademen begin ik na te denken. Wie de regenboog zei dat net?

Enge gedachtes spoken door mijn hoofd. Een cupcake moordenaar? Een horror clown?

Ik hoor het enge geval achter me overdreven hoesten. Langzaam draai ik me om in mijn stoel en kijk recht in twee boze ogen.

'Oh, hey mam.' zeg ik zacht.

'Waar was jij gisteravond?' ik slik. 'Bij Lowlands.' antwoord ik. Ze kijkt nog bozer. 'Sinds wanneer heb jij de toestemming om naar dat soort feesten te gaan? Met wie was je?' 'Jason, Laura en Sven.' Ze zucht. 'Ik ben echt teleurgesteld in je. Je gaat zomaar naar feesten zonder iets te zeggen, om daar je vol te zuipen met drie mensen die allemaal ouder zijn dan jou!' roept ze.

'Laura is jonger.' zeg ik. 'Dat doet er nu niet toe! Ik geef je een week huisarrest, ik hoop dat je er daardoor wat van leert.' zegt ze en zonder op antwoord te wachten loopt ze de keuken in.

'Wat!? Mam, dat kan je me niet aandoen.' 'Oh zeker wel. Ik ga van elke dag opschrijven hoe laat je thuis moet zijn. En als je ook maar 5 minuten later bent heb je een probleem.' Met een diepe zucht sta ik op, en loop naar boven om me om te kleden.

Ik pak een zwart rokje met een rode blouse uit mijn kast, en pak nog een paar enkelsokjes uit mijn la. Nadat ik heb gedoucht kleed ik me aan.

Beneden vul ik nog snel een flesje met water en loop even later de deur uit, zonder doei te zeggen tegen mijn moeder.

Op school zie ik Laura staan. Ik loop naar haar toe. Jason komt ook aangelopen. Na wat gepraat gaat de bel, dus lopen we naar binnen.

'Ben ik trouwens de enige die ontzettend moe is?' vraag ik. 'Nope ik ook.' zegt Laura. 'Oh, ik ben het wel gewend.' lacht Jason. 'Hoe vaak ga jij uit?' vraag ik. 'Bijna elk weekend.' Mijn mond valt open. 'En je leeft nog?' Hij knikt lachend.

Ik besluit ze niks te vertellen over mijn huisarrest. Anders lijkt mijn moeder zo'n bitch. Is ze soms wel. Maar dat hoeven de anderen niet te weten.

~•~•~

Het is een week later, en ik heb me netjes aan mijn huisarrest gehouden, dus ik mag weer weg na schooltijd.

'Mam, vanmiddag ga ik naar de stad met Jason. Ik ga of bij jason, of in de stad eten. Is dat goed?' Ze kijkt op en knikt. 'Hoe laat ben je thuis?' vraagt ze. 'Uhm 9 uur?' 'Doe maar half 9, dan kan je ook nog even huiswerk maken.' zegt ze. Ik knik. 'Is goed.'

School is afgelopen, en jason en ik lopen naar buiten. 'Uhm, je kan je fiets wel hier laten staan. Ik heb een scooter.' zegt hij met een grijns. 'Sinds wanneer?' vraag ik verbaast. 'Sinds dit weekend, hij is van mijn neef. Maar ik mag hem lenen tot ik genoeg geld heb voor een eigen. Hij heeft hem voorlopig niet nodig omdat hij altijd met de trein reist.'

Ik knik langzaam. 'Dat is chill.' zeg ik. Hij lacht en knikt ook. 'Zeker. Kom.' hij wenkt me naar zijn scooter, en gaat zitten. Ik ga achter hem zitten, en krijg een helm aangereikt.

'Sorry als je haar word verpest door de helm, ik mag nog niet zonder rijden van mijn vader.' lacht hij. Ik grinnik. 'Geeft niet, mijn haar zit toch al niet.'

Als we aankomen in de stad, zet Jason zijn scooter weg. 'Waar wil je heen?' vraag ik. 'Nou, ik zat te denken om eerst te gaan winkelen. Jij beetje kleding kopen enzo, denk ik. En daarna vanavond naar de bioscoop te gaan.' glimlacht hij. Ik lach. 'Klinkt als een goed idee.' zeg ik.

'Jason, kom is.' ik kijk om het gordijn heen en zie Jason zitten op een stoel voor de pashokjes. Hij staat op en loopt naar me toe. 'Is deze leuk? Of de blauwe?' vraag ik. Hij kijkt even bedenkelijk.

'Je bedoelt die blauwe?' hij wijst naar de jurk. Ik knik. 'Uhm, ze staan je allebei leuk.' zegt hij. Ik glimlach zachtjes. 'Ik denk dat deze die je nu aan hebt, de witte dus, het leukst is.' zegt hij. Ik kijk hem dankbaar aan. Jason blijft naar mijn spiegelbeeld kijken. 'En jij vind jezelf dik?' vraagt hij na een korte stilte. Ik slik ongemakkelijk, en haal mijn schouders op. 'Als je dat wel denkt, stop er mee. Je hebt een ontzettend mooi figuur.' Ik glimlach naar hem. 'Dank je.'

'Waar gaan we eten?' zeg ik. 'Pizzeria?' vraagt Jason. Met een grote glimlach knik ik. 'Pizza is het lekkerste ooit.' zeg ik. Hij lacht en knikt.

We hebben de pizza op en lopen richting de bioscoop, want de film begint bijna. Jason heeft al twee kaartjes besteld van tevoren. 'Hoef ik echt niet mee te betalen?' vraag ik. Hij schud nee. 'Ik betaal.' zegt hij.

Ik probeer me te concentreren op de film, maar ik raak afgeleid door Jason die me aanstaart. Ik kijk langzaam terug.

'Jason, stop met staren, ik word er ongemakkelijk van.' grinnik ik. Hij grinnikt ook en schud dan licht zijn hoofd. 'Sorry, ik.. Ja, laat maar.' zegt hij zacht en hij richt zijn blik weer op de film.

Dat was weird..

Ik voel dat Jason weer naar me kijkt. 'Jason.' lach ik zacht. 'Stop.' Hij glimlacht, en kijkt omlaag.

We staan buiten de bioscoop zaal. Ik wou naar buiten lopen maar jason hield me tegen. 'Ik ehm.' begint hij. Hij praat niet verder, maar drukt zijn lippen zachtjes op de mijne.

~•~•~

WHOOOOEEEEE Jason zoent Louise? Hoe gaat ze reageren denk je? Let me know xx

Ik probeer trouwens vaker te uploaden voor jullie. Maar ik zit nu in de tweede en heb echt onmenselijk veel toetsen. Ik sterf bijna. Maar goed, ik doe mijn best :)

Words: 1101