Because you saved me

Part 27

Ik loop het schoolgebouw uit richting mijn fiets. Het schoolplein is helemaal uitgestorven, aangezien ik als enige bijles heb op woensdag middag.

Met een zucht pak ik mijn fiets, en wil weg lopen als ik opeens mijn naam hoor. Ik kijk de richting op waar het vandaan kwam, en zie Jason staan.

'Heey!' Roep ik terug. Ik fiets naar hem toe. 'Wat is er?' Vraag ik. 'Uhm nou, ik wil even met je praten.' zegt hij. Ik knik en zet mijn fiets neer. Ik ga naast hem zitten op een bankje.

'Ik denk dat ik weet waarom je zo aak duizelig bent en flauw valt enzo.' Begint hij. Ik kijk hem vragend aan. 'Ik heb zo'n gevoel dat je veel te weinig eet. Want in de pauzes zie ik je ook haast nooit eten, en je wijst altijd eten van je vriendinnen af.' 'Ja, dus? Ik ben gewoon niet zo'n grote eter.' Zeg ik zacht. Jason zucht. 'Ik maak me al een tijdje zorgen om je. Met gym lijk je ook steeds dunner.' Zegt hij nu ook zacht. Ik blijf even stil.

'Ik snap niet waar je je zorgen over maakt, er is niks aan de hand. Ja ik eet minder dan eerst, omdat ik veel eten op een of andere manier heb afgeleerd ofzo.' Zeg ik eigenwijs.

Ja ik weet donders goed waar hij het over heeft. Ik ben ook slecht bezig maar ik kan nu niet stoppen. Niet nu ik al zo ver ben.

'Bemoei je er gewoon niet mee okay? Er is niks aan de hand.' Zeg ik en ik stap op mijn fiets. Ik hoor geen reactie meer van Jason. Ik voel mijn telefoon trillen in mijn broekzak. Ik heb een appje van Mike.

"Hey babe, kom als je vrij bent naar mij toe. Ik mis je xx"

Ik grinnik. Hij heeft me een paar uurtjes niet gezien maar okay. Ik stop mijn telefoon weer terug in mijn zak, want ik en appen op de fiets gaan niet echt samen.

Ik blijf steeds denken aan de dingen die Jason heeft gezegd. Straks gaat hij naar mijn ouders ofzo..

Na een tijdje kom ik bij mike's huis aan. Ik zet mijn fiets op slot en bel aan. Er word open gedaan, en ik zie Mike voor de deur staan. Zonder shirt aan. Mijn ogen gaan automatisch naar beneden, naar zijn sixpack.

Ik kijk weer omhoog en zie een veel te grote grijns op zijn gezicht. 'Hey babe.' Ik grinnik en stap naar binnen. Ik heb net mijn jas uit, als Mike mij tegen hem aan drukt. Hij zoent me, en ik ga er in mee. Ik sla mijn benen om zijn middel, en hij houd me vast. Zo loopt hij met mij de woonkamer in. Hij zet me neer op het aanrecht. Ik trek terug als ik beweging zie in de keuken.

Het is zijn moeder. Ik krijg een lichte blos op mijn wangen. 'Ga gerust verder, mij stoor je niet.' Is het enige dat ze zegt en ze gaat weer verder met waar ze mee bezig was. Mike grijnst weer en drukt zijn lippen weer op de mijne. Ik druk me weer weg van Mike. 'Vind je moeder het niet raar ofzo dat je gewoon in alleen je joggingbroek rond loopt?' vraag ik. Hij grinnikt. 'Soms loop ik ook rond zonder die joggingbroek.' Zegt hij en hij geeft me een knipoog. 'Wat ben ik blij dat ik geen broer heb die dat doet.' Lach ik. Mike lacht ook.

Hij pakt mijn hand vast en trekt me van het aanrecht af. Hij neemt me mee naar boven. 'Wat gaan we doen?' Vraag ik grinnikend. 'Ik wil je kennis laten maken met wat mensen.' Zegt hij en hij loopt zijn slaapkamer binnen. Ik loop achter hem aan. Er zitten 2 jongens op het bed.

Ook zonder shirt.

'Wat is het toch met jongens dat ze zo graag zonder shirt rond lopen?' Is het eerste wat ik vraag. De nog onbekende jongens op het bed grinniken.

'Ik ben Nate.' Zegt de bruinharige jongen. 'Jack.' Is blijkbaar de naam van de blondharige. 'Louise.' Zeg ik lachend. 'Ze gaan zo naar huis hoor, ik wou je even kennis laten maken met mijn vrienden.' Glimlacht Mike naar me. Ik knik en glimlach terug.

'Hadden jullie al plannen vanavond? Anders kunnen we wel met Kiana en Alicia naar de film ofzo?' Zegt Jack. Ik kijk ze vaag aan. 'Wie zijn Kiana en Alicia.' Zeg ik als ze even vaag terug kijken. 'Ohhh, Kiana is de vriendin van Jack en Alicia de bestfriend van Nate.' Zegt Mike. Ik knik begrijpelijk.

'Lijkt me leuk.' Zeg ik met een glimlach. 'Ik vind het ook goed, als jullie nu op rotten.' Zegt Mike met een grijns. Nate en Jack lachen, en lopen even later zijn kamer uit. 'Moeten jullie niet iets van een shirt aan?' Vraag ik als ze gewoon zonder shirt weg lopen. Ze draaien beide met een grijns om. 'Het is niet zo koud buiten, dus een shirt is onnodig.' Zegt Nate en hij geeft me een knipoog.

Kan je eigenlijk wel een knipoog geven? Lol idk

We horen de deur dichtslaan, dus dat betekent dat de jongens weg zijn. Mike pakt me bij mijn armen en probeert me te zoenen. Alleen kijk ik telkens weg. Als hij me met een vage blik aan kijkt begin ik te grijnzen. Mike grijst terug, pakt mijn hoofd vast en drukt zijn lippen op de mijne.

•~•

HAY GUYS I LOVE YA BAAY

Vote op m'n vet coole deel thanks. Jij ook Sven :)) (hij weet zelf wel wie ik bedoel, hahaha dit is zo vaag als je geen idee hebt wie Sven is lol)