PiII 89 Ikaw At Ako

540 57 4
                                    

Seven Chapters left kaya naman huwag kayong bibitiw! At abangan ang mga susunod pang mangyayari!

Dahil malapit ng matapos itong aking pangalawang storya na pagkahaba-haba hindi kagaya nung una na short story lang. Pagbigyan niyo na po ako! Gift niyo na sa akin ang Comment at Vote! Ayun lang naman po ang hinihingi ko sa inyo at magpapasukan na rin lang.

PAPER ROSES AT MY NOTEBOOK ang aking bagong story! Basahin niyo rin po!

Pakiplay po yung song sa gilid entitled IKAW AT AKO BY DJ MONTERDE, Enjoy po! 

-------------------------->

Kean's POV

Kinabukasan ay nagpasama ako kay Alyssa patungong Bayan upang makatawag kay Mommy para hindi na siya nag-aalala pa. Si Krissa naman ay sosorpresahin ko sa aking muling pagbabalik.

"Alyssa, salamat nga pala sa pag-aalaga mo sa akin at pagtulong. Pakisabi rin kina Lolo at Lola na salamat sa pagpapatuloy sa akin sa kanilang tahanan." Sabi ko habang naglalakad kami patungong sakayan ng jeep.

"Walang Anuman, ngayon ka na ba talaga aalis? Hindi ka na ba magpapapigil pa?" Tanong niya.

"Oo kailangan ko ng umalis dahil marami akong taong napag-alala. Bakit pipigilan mo ba ako? Haha :D" Tanong ko.

"Oo naman pipigilan kita bakit hindi. Napamahal ka na rin sa amin kahit na sandali ka lang namalagi sa amin. Mamimiss kita." Sabi niya. Ngayon ay nakasakay na kami sa jeep.

"Hahaha :D kahit na umalis ako ay hindi ko kayo kakalimutan lalo na at may utang na loob ako sa inyo. Basta kapag nagkatime ako ay dadalaw ako rito promise." Sabi ko.

"Sabi mo iyan ah? Hihintayin ko yung pagdalaw mo rito. Dapat may pasalubong ka sa amin nila lolo't lola kapag dumalaw ka rito." Sabi niya.

"Naman, ikaw pa? Naging malakas ka na sa akin eh haha :D" sabi ko.

Sa Bayan....

Pagkarating namin doon ay agad akong tumungo sa may tindahan upang tumawag sa bahay to tell them na ligtas ako at nasa mabuting kalagayan.

Kring........kring.........kring.......

"Hello Mom? Ako po ito si Kean, huwag po kayong mag-alala sa akin ligtas ako." Sabi ko.

"Naku anak! Alam mo bang alalang-alala kami sayo. Buti at ligtas ka, kamusta ka naman?" Tanong niya.

"Ok na po ako, pauwi na po ako diyan ngayon, sunduin niyo po ako sa Airport mamayang lunch." Sabi ko.

"Oh sige anak salamat sa Panginoon at ligtas ka! Sabik na kaming yakapin ka. Wait lang at ipapaalam ko lang sa mga kaibigan mo..." sabi ni Mom.

"Huwag niyo po munang ipaalam kahit kanino na buhay ako hehe." Pangpuputol ko sa sasabihin niya.

"Sige anak, pero bakit ayaw mong malaman nila?" Tanong niya.

"Basta Mom surprise haha :D"

After noon ay nagpaalam na ako kay Alyssa na aalis na ako at naglakad na ako paalis patungo sa aking sasakyan.

A few hours later....

"Anaaaakkkkk! Namiss ka namin! Alam mo bang hindi kami natutulog kadarasal para maging ligtas ka!" Sabi ni Mom at naggroup hug kaming Pamilya.

Habang nasa biyahe kami pauwi ay tinawagan ko ang barkada except Krissa na I'm safe at pumunta sa bahay dahil may bago na naman akong pakulong naisip hahaha :D

Sa bahay....

Keannnn! 

Bati sa akin ng barkada at naggroup hug kami. Ang dami nilang tanong pero hindi ko muna sinagot at sinabi ko sa kanilang may plano ako at pinag-usapan namin iyon.

When everything is set ay kinuntsaba rin namin sina Mom and Dad para mas success ang plano ko. Tapos pinatawagan ko si Krissa kay Shanna.

"Krissa, *sobs* nakasalubong ko si Tita yung Mom ni Kean kanina *sobs*" sabi ni Shanna habang nag-iiyak iyakan.

"Hello Shanna, bakit ka umiiyak? May nangyari ba?" Tanong ni Krissa.

"Nakita na raw yung katawan niya kaninang umaga *lumuluha-luha ako para kumagat siya*" sabi ni Shanna.

"Talaga? Nasaan kayo ngayon? Is he alive?" Tanong ni Krissa.

"Hindi daw masabi sayo ni Tita dahil baka madepress ka daw *iyak* wala na siya! HE'S GONE! Nandito kami sa bahay nila ngayon kaya pumunta ka na rito!" Sabi ni Shanna.

"Hindi! Hindi totoo iyan!" Tapos umiyak na si Krissa at in-end na yung call.

A few minutes later.....

Dumating na siya at nandito kami sa kwarto ko ngayon upang palabasin na Patay na ako. Gusto ko kasing makita yung reaksyon niya noong nawala ako. Ito ang surprise na hindi niya makakalimutan dahil pinag-alala ko siya.

"Kean! Ano ka ba? Sabi mo ay babalik ka at hindi mo ako iiwan pero bakit ngayon ay sumuko ka na?" Sabi niya at sumalampak sa sahig. Syempre ang lahat ay umiiyak para mukhang totoo ang aming pagkukunwari.

"Hanggang dito na lang ba talaga ah Kean? Bumagon ka nga diyan sa kama mo! Please!" Sabi niya at niyuyugyog yung katawan ko.

"Paano na ako ngayon niyan kung wala ka? Tsaka yung Family mo at friends! Hindi mo ba inisip na maraming tao ang nag-iintay at nag-aalala sayo pero bakit hindi ka lumaban?" Dugtog pa niya...

"Lahat ng pangarap ko ay gumuho na dahil hindi ko na matutupad yung gusto kong magpakasal sayo at maglakad sa altar at bumuo ng isang pamilya. Ikaw at ako dapat ay magkasama!" Sabi niya at tumigil na sa pagwawala at tumayo ako at bigla ko siyang niyakap.

Alyssa's POV

Maaga kaming umalis ni Kean upang tumungo sa Bayan upang bumalik na sa kanyang Pamilya.

Ang aga naman kasi niyang umalis hindi ko man lang tuloy naenjoy ang last day niya rito pero syempre masaya ako kasi kahit papaano ay nagkita ulit kami. Hindi man kami sa isa't isa pero masaya ako kasi masaya siya. Makakapiling na niyang muli yung mga Mahal niya sa buhay pati na yung Girlfriend niya.

Noong naglalakad kami ay nag-usap kami at masasabi ko na rin na kahit papaano bago siya umalis ay nag-enjoy ako.

Nakita ko yung saya sa kanyang mukha ng makausap niya ang kanyang Ina sa telepono. Marahil namiss niya nga ito ng sobra.

Medyo nakakamove-on na ako sa kanya though hindi ganoon kadaling kalimutan siya pero kakayanin ko para sa sarili ko.

★★★★★★

Elmo's Note:

Nagbalik si Kean at nagkita na ulit sila kaso ang akala ni Krissa ay patay na si Kean. Ano kayang magiging reaksyon ni Krissa sa pagyakap bigla sa kanya ni Kean? Bitin ba? Ano masasabi niyo? Just Comment and Vote!

Word of God

I lay down My life for the sheep. 

-John 10:15

No matter what you're facing today, Jesus knows your name, He knows the danger, and He will not leave your side. You can say with confidence: The Lord my Shepherd guards me well!

The Lamb who died to save us is the Shepherd who lives to lead us.

*risingservant*

Plug In II (A Musical Story)Onde as histórias ganham vida. Descobre agora