Mabilis naming narating ang Bloodworth mansion dahil halos paliparin na ng magkakaibigan ang mga sasakyan nila. Ni hindi na nga sila pumarada nang maayos at tama nga ang hinala namin. Nandito ang lahat ng sasakyan ng ISOP.
Umuwi naman sina Faizah at Lorenzo para ipaalam ang nangyayari sa mga kapatid ko at pati na rin kay Grams Octavia.
Titus stormed inside the mansion and we followed him. Nadatnan namin ang mag-asawang Bloodworth kasama ang maraming armadong sundalo ng ISOP sa pangunguna ng isang lalaking siguro ay one hundred years old na na nakasuot ng puting business suit. Mukha siyang uugud-ugod na pero ang mga mata n'ya, they were full of wisdom.
"Good you're here," pormal na salubong ni Magnus sa amin. "This is Mr. Orpheus Gerhardt, the president of ISOP."
Ngumiti ang lalaking tinawag na Mr. Gerhardt sa amin. His hair was white, he looked frail, he looked unthreatening.
Muntik na akong mapangiti nang siniko ako ni Matteo. Ni hindi ko napansin na ginagawa ko na pala 'yun.
"Don't let the smiling face of this old man fool you," tiim-bagang na sabi ni Titus na sa lalaki pa rin nakatingin.
"That's not very nice to say, Mr. Bloodworth," nakangiti pa ring komento ni Mr. Gerhardt. "Kahit na matanda na naman talaga ako."
"Pagpasensyahan n'yo na ang walang modo kong anak, President," masama ang tingin ni Magnus sa amin.
"Oh, it's alright, Magnus. Ganyan talaga ang mga kabataan. Natatandaan ko, ganyan ka rin naman noong kabataan mo. How long has it been? Seventy? Eighty years? Mula n'ong maging leader ka ng Hellville?"
Seventy? Eighty? Years? Si Rosamund mga ninety na. Gan'on din siguro si Magnus.
"Sixty-five years," sabi naman ni Magnus.
"Ilang taon na ba ang ama mo?" bulong ko kay Titus.
Kunut-noo n'ya akong dinungaw. "Ninety-five years old."
Gusto kong mangilabot. Magnus and Rosamund looked like they were in their late twenties. Not almost a century. Si Orpheus Gerhardt ang mukhang one-hundred na.
Purebloods and their immortality.
"That old man is almost a thousand years old," aniya patukoy kay Mr. Gerhardt.
Nabilaukan ako kahit na wala naman akong kinakain.
One thousand? Sabi ko one hundred eh. Not a millennium!
"Stop gossiping, you two," saway sa amin ni Magnus kaya nakagat ko ang ibabang labi ko.
Naku naman. Baka fifty years old na itong si Titus. Pero baka naman hindi. Eighteen daw eh.
Bakit ba ang edad n'ya ang iniisip ko ngayon? Dapat itong ISOP.
"What is your business here in Hellville, Mr. Gerhardt?" tanong ni Titus.
"Oh. Gusto lang naming makilala nang personal ang vampire-witch na naka-assign kay Sentry Kirkpatrick. Balita ko ay pasaway daw ito," ngumiti nanaman sa akin si Mr. Gerhardt.
Pero pasaway? Ako?
Noon pumasok si Yadira. Pormal ang mukha niya at agad na lumapit kay Mr. Gerhardt. Tinanguan lang siya ng lalaki bago siya tumayo sa tabi nito.
"Ano naman ang ginawa ko? Paano ako naging pasaway?" lito kong tanong na kay Yadira nakatingin.
Seriously? Ginawa n'ya talaga 'to sa akin?
"We all know that there is something going on between you and T, Savannah. I already told you. I'm sorry but I will do my job," medyo ilang niyang sagot.
BINABASA MO ANG
She Was Bitten
VampireNang dahil sa isang hindi inaasahang pangyayari ay napilitang lumipat ang pamilya nina Savannah sa Hellville, isang lugar na puno ng misteryo at kakaibang mga pangyayari. Dito n'ya nalaman ang mga sekretong ibinaon ng kanyang pamilya na siyang makak...
