He saved me ft Carl Grimes (voltooid)

1// ik ben moe en heb honger

Pov Savanna

'Sav? Ik ben moe en heb honger.' zegt mijn jongere zusje Violet. 'Dat snap ik maar we moeten door. We moeten overleven.' zeg ik en schakel een walker uit. 'Sav kijk daar. Daar is een dorpje. Laten we daar wat eten en voorraden zoeken.' zegt Violet en rent richting het huis. 'Violet wacht.' roep ik en ren achter haar aan.

Ze opent de deur en de walkers komen al naar buiten. Ik richt mijn pistool en schiet er een neer. Ik pak mijn zakmes en steek er een door het hoofd. Violet doet het zelfde en zo schakelen we 5 walkers uit. 'Pas op de volgende keer oke?' mompel ik en loop het huis binnen. 'Neem alles mee wat je kan vinden.' zeg ik en loop naar de keuken.

Ik stop wat blikjes met eten in mijn tas en rommel wat door de laatjes. Ik pak nog wat messen in mijn tas en loop naar Violet toe. 'Vio heb je nog wat gevonden?' vraag ik. 'Ja een EHBO kit en wat medicijnen.' zegt ze en laat het zien. 'Goed. We moeten verder.' zeg ik en neem het van haar over.

We lopen verder langs de huizen. Alles is verlaten. Niemand is te zien. Alleen de rottende lucht van de doden lichamen die op de straat liggen. Ik stap erover heen en moet mijn adem inhouden om niet over te geven. 'Kom Vio.' mompel ik en trek haar mee. We lopen verder en doorzoeken elk huis.

Veel van de huizen waren al geplunderd maar we hebben nog wat kunnen vinden. 'Ik denk dat we beter een slaapplek kunnen zoeken.' mompel ik. 'Ja dat is goed.' mompelt ze. Ik loop voorop een huis binnen.

We hoefden maar een paar walkers uit te schakelen en toen waren we al binnen. 'Slaap jij maar op de bank. Ik slaap wel op de grond.' zeg ik en ga op de grond zitten. 'Sav?' vraagt ze. 'Vio?' vraag ik. 'Ik ben blij dat je me gered hebt.' zegt ze en sluit haar oogjes. 'Ik ben ook blij dat ik dat gedaan heb.' zeg ik zacht en druk een kus op haar voorhoofd.

Ik blijf wakker. Ik moet zorgen dat ze veilig is. Dat heb ik beloofd aan mijn ouders. Nu twee jaar hou ik haal al veilig. Rond scharrelen en een veilige plek te vinden. Nog nooit heb ik me veilig kunnen voelen in deze wereld. Ik was twaalf toen het begon. De uitbraak. Iedereen was in paniek.

Ik raakte mijn ouders kwijt en ze werden gebeten. Ik heb ze door hun hoofd geschoten. Ik kon niet anders. De tranen beginnen te lopen. Ik pak de foto uit mijn tas en kijk ernaar. Het enige dat we nog hebben van onze ouders.

Ondertussen sta ik op en loop het huis rond. Hier en daar vind ik nog wat bruikbare spullen. Een pistool onder het matras, wat schone kleren en wat snoeprepen. Ik loop weer terug naar beneden waar ik op de grond ga liggen.

Ik sluit mijn ogen en vergeet alles even. De wereld die vergaat, de walkers die ons proberen op te eten en de zorgen voor mijn zusje. Langzaam val ik in slaap.

Hey hoi,

Hier is het eerste hoofdstuk. Nu zal het nog wel een beetje saai zijn maar dat veranderd later wel.

Oja later in het verhaal kan het spoilers van seizoen 3,4&5 bevatten dus dan raad ik het je af dit boek te lezen.

Laat even weten wat jullie ervan vinden!

XxAyella❤️