He saved me ft Carl Grimes (voltooid)

42// gezellige avond

Pov Savanna

Ik verschoon de luier van Judith en leg haar dan in een doos met dekens. Ik sta op en loop naar Carl. Ik ga naast hem staan en pak zijn hand vast. Hij vlecht zijn vingers door die van mij. 'Het leven is zwaar maar we komen er door heen. Samen.' zegt hij en kijkt me even aan.

'Hoe zou het gaan bij de andere?' vraag ik en loop door het kerkje heen. 'Ik hoop dat het goed gaat.' zegt Tyreese. 'Ze zijn nu al best wel lang weg.' zeg ik en met dat ik het gezegd had, gaat de deur open. Michonne komt binnen gelopen. 'We hebben eten, en veel.' roept ze. Ik pak Judith en loop naar buiten. Rick en de rest komen aanlopen met een kar vol eten.

Judith begint rare geluidjes te maken waardoor ik moet lachen. 'Wat ben je toch ook een geweldig kind.' lach ik. Ze begint te lachen. Ik aai haar even over haar hoofdje. Ik geef haar aan Tyreese en help met het sjouwen van de blikken eten. Het is erg veel en er zit echt van alles bij.

Ik stapel ze op en ga daarna naast Carl staan. 'Ik hou van je.' zegt hij zacht. 'Ik hou ook van jou.' zeg ik en pak zijn hand vast. Ik zucht even. Iedereen is moe, heeft honger en is erg vies. We zijn allemaal op. Maar in deze wereld is daar geen tijd voor. We moeten door om te overleven. Daar gaat het om.

'Ik ga even naar buiten. Even mijn hoofd leeg maken.' zeg ik en laat zijn hand los. Ik draai me om en loop weg. Ik loop de weg op, het stadje in. Als ik een rustig plekje heb gevonden, ga ik zitten. Ik haal de foto te voorschijn. Ook pak ik een pen en een notitieboekje dat ik ergens gevonden heb. Vanaf vandaag ga ik alles op schrijven.

Lief dagboek

Vroeger had ik er net zo eentje. Ik schreef er alles in op. Vanaf vandaag zal ik dat ook gaan doen. We zitten nu in een kerkje. We hebben eten en drinken en ik heb de beste groep ooit maar toch mis ik iets. Ik mis Violet. Ik mis mijn ouders. Ik mis Mika en Lizzie. Ik mis ze allemaal. Maar daar valt niks aan te doen. Want zo is het leven. En dat houdt niet op.

Ik sla het boekje dicht en loop terug. Het begint ondertussen al te schemeren. Ik klop op de deur van de kerk. 'Wie is daar?' roept Rick. 'Ik ben het.' roep ik. De deuren worden open gedaan en ik loop naar binnen. De heerlijke geur van eten komt mijn neus binnen. Op het tafeltje staat een flinke hoeveelheid eten met een kan met wijn.

Ik ga naast Carl op de grond zitten. 'Je moet wat eten.' zegt hij. Ik zeg niks en staat naar de grond. Hij staat op en loopt weg. Niet veel later komt hij terug met een bord eten en een glas wijn. Mokkend pak ik het aan. Ik begin aan het eten en drink de wijn. Na een tijdje sta ik op. 'Ik wil graag een toost uitbrengen. Ik ben blij dat ik hier mag staan. We zijn overlevers. We zijn meer dan vrienden van elkaar geworden. We zijn een familie nu. Ik ben blij dat ik dit met jullie allemaal kan doen. Op overlevers.' zeg ik en hef mijn glas.

'Op overlevers.' roepen ze en we heffen ons glas. Ik neem een flinke slok van mijn wijn. Ik ga weer naast Carl zitten. Hij legt zijn hand op mijn boven been. 'Ik ben trots op je.' zegt hij en geeft me een zoen. 'Ik ook op jou.' mompel ik tegen zijn lippen aan. Na een tijdje trek ik terug. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst aan. Hij zet zijn hoed op mijn hoofd. 'Vandaag mag jij hem op.' fluistert hij in mijn oor. Ik giechel even. 'Hij staat me vast heel leuk.' lach ik. 'Hij staat je prachtig.' hikt hij van het lachen.

Bij hem voel ik me even vrij en kan ik alles even vergeten. Alle nare dingen lijken nooit gebeurd als ik bij hem ben. Hij maakt alles een stukje beter.