He saved me ft Carl Grimes (voltooid)

57// hij en ik

Pov Savanna

Met moeite sta ik op. Carol heeft lekker gekookt en dat wil ik niet missen. 'Moet je niet rusten.' zegt Skyler. 'Ik voel me prima.' zeg ik zacht en trek met moeite mijn schoenen aan. Ik loop naar beneden met mijn armen vastgeklemd om de trapreling. 'Hey, hoe voel je je?' vraagt Rick. 'Ik voel me in elkaar geslagen.' zeg ik zacht. 'Snap ik, ik ga ervoor zorgen dat hij gaat boete.' zegt Rick. 'Nee ik praat wel met hem.' zeg ik zacht. Echt praten wordt het niet, ik ga meer tegen hem schreeuwen. 'Komt niks van in.' roept Carl.

'Het is mijn eigen keuze Carl, dus je kan me niet tegen houden.' zeg ik. Ik ga zitten en kijk in het kleine spiegeltje. Er zit een scheurtje in mijn lip en er zit een sneetje boven mijn wenkbrauw. Voor de rest heb ik een vrij blauw gezicht. Ik zucht even. Carol zet een bord dampende pasta voor mijn neus. 'Dank je.' zeg ik en begin te eten.

'Het was erg lekker Carol.' zeg ik als ik het op heb. Met moeite sta ik op en loop naar de deur. 'Wat ga je doen?' vraagt Carl. 'Praten met Jayden.' roep ik en voor dat hij kan antwoorden, gooi ik de deur dicht. Na een tijdje zoeken, vind ik het huis van Jayden. Hij zit op de veranda. Ook hij is bont en blauw. Heeft Carl vast gedaan.

'Wat moet je?' vraagt hij. 'Waarom Jayden?' schreeuw ik. Hij haalt zijn schouders op. 'Ik ben twee dagen out geweest. Waarom Jayden. Waarom?' gil ik. 'Ik was jaloers oke? Nou goed. Ik heb je zo erg moeten missen.' zegt hij. 'Dat is nog geen reden om mij en Carl in elkaar te slaan. Of wel soms? Je had met me kunnen praten, ik ben er nu maar je hebt wel je kansen bij me vergooid.' zeg ik sissend. Ik draai me om en loop met moeite weg.

Ik kijk nog een keer achterom en zie Jayden schudden met zijn hoofd. Ik loop zo snel als ik kan terug naar huis. 'Sahara heeft deze gebracht.' zegt Rick als ik thuis kom en laat de viool zien. 'Nee ik speel niet meer. Gooi hem maar weg.' zeg ik zacht. 'Sav, wil je alsjeblieft spelen?' vraagt Aria. Ik schud mijn hoofd even. 'Toe nou? Je kan zo mooi spelen.' zegt Aria weer.

Voorzichtig schuifel ik naar Rick toe en pak de viool aan. Met trillende handen hou ik het goed vast. Ik zet de strijkstok op de snaren van de viool. Iedereen kijkt me aan en wacht tot ik een noot begin te spelen. 'Ik kan het niet sorry.' zeg ik en laat met een klap de viool op de grond vallen. Zo snel als ik kan draai ik me om en met moeite ren ik naar mijn kamer waar ik me huilend op het bed laat vallen.

Waarom moet ik hier zijn? Zachtjes snik ik verder. Langzaam gaat de deur open. Carl komt binnen gelopen. Ik voel het bed ietsjes in deuken en daarna voel ik een warme hand op mijn blote huid. 'Het geeft niet.' zegt Carl. 'Ik kon het gewoon niet.' zeg ik zacht. 'En dat geeft niet.' zegt hij nog een keer. 'Ik ben gewoon bang.' zeg ik. 'Je hoeft nergens bang voor te zijn, ik ben bij je.' zegt hij.

'Ik voel me een wrak. Ik wil weet actie. Ik vond het eerlijk gezegd leuk daar buiten. Het was altijd zo vrij, nu leven we binnen de muren en ik voel me gevangen.' zeg ik. Ik sta op en ga voor Carl staan. Hij staat ook op en pakt mijn handen vast. 'Het komt wel goed, we gaan gewoon zo vaak mogelijk op zoek naar eten daar buiten. Dan kunnen we vrij zijn.' zegt Carl lief en streelt over mijn wang. Zachtjes druk ik mijn lippen op die van hem. Zonder de zoen te verbreken, gaat hij op het bed zitten.

Ik ga op zijn schoot zitten en haal mijn handen door zijn haar. Ik voel hoe hij met zijn tong over mijn lip likt. Ik geef hem toestemming en onze tongen dansen vurig. Dit is erg fijn. Even niet aan de zorgen denken. Even niet zien te overleven. Gewoon hij en ik.

Hij en ik.