He saved me ft Carl Grimes (voltooid)

72// ik ga naar Violet

Pov Savanna (laatste hoofdstuk)

'Shit.' roept Abraham. Hij stopt weer en zet hem in zijn achteruit. 'We kunnen via deze route gaan.' zeg ik. 'Waar we ook gaan ze zullen ons vinden.' zegt Rick. Ik zucht even. Rick heeft gelijk. Ze zijn met veel meer dan dat wij zijn. Ze zullen ons binnen no-time vinden en vermoorden. Abraham geeft gas en we rijden weer een andere route op.

Niet veel later stoppen we weer. Ik kijk door de voorruit en zie dat een slinger van walkers de weg blokkeert. Ik pak een geweer en stap uit. 'Dit moet op houden.' zeg ik en schiet een van de walkers door het hoofd. 'Savanna, stop.' zegt Sasha. 'Dit is van Michonne.' zegt Sasha en wijst naar de pluk haar dat vast is gemaakt aan een van de walkers. 'Die van Daryl.' Ik wijs naar de pijlen in een van de walkers buik.

Rick balt zijn vuisten en schudt zijn hoofd. 'Kijk uit.' gil ik als ik mensen met grote geweren zie staan. Ik richt mijn geweer en schiet op de mensen die algauw terug schieten. Niet op ons maar op onze voeten. Ze spelen een spelletje met ons. 'Rick. We moeten gaan.' roep ik als ik zie dat hij naar de kettingen, waar de walkers aan vast zitten, blijft staren.

In een beweging hakt hij de ketting door waarna we naar de camper rennen en instappen. Abraham keert de camper en zo rijden we weer een andere weg in. 'Via hier en als dat niet werkt via die route.' zeg ik en wijs de wegen aan op de kaart waarna Eugene knikt.

***

De camper stopt alweer, dit keer voor een grote stapel met boomstronken. Ik stap uit met mijn geweer voor me. 'Ruik ik rook?' roept Carl. Voor ons begint de grote houtstapel te roken. Ik hoor een schreeuw en draai me om. Iemand wordt opgehangen. Ik schrik even. Het is de man die vandaag werd in elkaar geslagen door de Saviors. 'Ik kan de ketting kapot schieten vanaf hier.' zegt Aaron en richt zijn pistool. 'Stop, we moeten alle munitie bewaren.' zegt Rick.

'Ik zou maar snel gaan, het wordt warm hier.' roept een van de Saviors die we vandaag tegen kwamen. 'We gaan.' zegt Rick en Carl trekt me mee naar achter. We gaan de camper weer in en rijden weer weg waarna we na een klein eindje weer stoppen. 'Maggie's koorts stijgt. Ze wordt erger.' zeg ik. 'Ik heb een idee.' roept Eugene en legt zijn plan uit. Iedereen stemt in en na een tijdje loop ik met twee tassen en een geweer bij de groep die Maggie dragen.

Eugene gaat met de camper rond rijden on de Saviors voor de gek te houden en wij brengen Maggie al lopend naar de Hill top. Ik ga naast Carl lopen die de zelfgemaakte brancard draagt met wat andere. 'Het komt goed.' zegt hij. 'Dat betwijfel ik.' zeg ik zacht al wetende dat de Saviors wel degelijk komen voor ons. 'Stil. Ik hoor iets.' zeg ik en richt mijn pistool. Het lijkt op gefluit.

We beginnen sneller te lopen. 'Het is een val.' roept Sasha. Overal staat zwaar bewapende mannen. 'Ik zei toch dat je over je laatste dag op aarde moest na denken Rick.' zegt de man die we vandaag tegen kwamen. 'Blijf van me af.' roep ik als een man me vast pakt. Hij pakt mijn wapens af en duwt me op de grond terwijl de andere ook op de grond worden gedrukt. Ik kijk naar beneden. 'Laten we de man hemzelf er bij halen.' Hij trekt de deur van de camper open.

'Zo zo zo. Rick was het toch.' Negan komt naar buiten. Quincy gaat naast haar vader staan. 'Savanna Anderson.' Ik blijf naar de grond staren. 'Lang geleden of niet? Kun je ook nog praten?' zegt Negan. Hij komt voor me staan en trekt me aan mijn haren omhoog. Ik kijk hem aan waarna ik hem in zijn gezicht spuug.

Ik kijk Quincy even aan. 'Zo ben je niet.' zeg ik en richt me weer tot Negan. 'Dit ben ik Savanna. En dit hier is Lucille. Ze heeft honger. Jullie hebben mijn mannen vermoord. En toen ik meer mannen stuurde om jullie te vermoorden omdat jullie mijn mannen hadden vermoord, vermoorde jullie meer van mijn mannen. Dat stel ik niet op prijs dus zal ik iemand moeten vermoorden.'

Negan drukt me op de grond en loopt naar Carl toe. Mijn hart gaat te keer en zweer druppeltjes lopen over mijn hoofd. 'Misschien moet ik beginnen met hem.' zegt Negan. 'Nee laat hem met rust.' jammer ik. 'Eeny, meeny, miny, mo.' Hij trekt een pistool en richt op mij waarna hij de trekker over haalt.

Een pijnscheut schiet door me heen en ik grijp met mijn handen naar mijn buik. Naast me hoor ik gejammer, gegil, geschreeuw en gehuil. 'Nog laatste woorden?' lacht Negan. 'C..arl, i..k h..hou v..an je.' ik slik even en knijp mijn ogen dicht en open ze daarna weer. Mijn zicht begint zich te verminderen. 'Ze... zu..llen .. je .ver...moorden.' zeg ik met moeite.

Ik snak naar adem en kijk naar mijn handen die knal rood zijn van mijn bloed. Ik kijk even opzij naar Carl. 'Ik.. ga.' Ik slik weer even. 'Na..ar Violet.' 'Nee nee. Savanna.' roept Carl en de tranen stromen over zijn wangen. Negan begint te lachen. 'Ik kom altijd mijn beloftes na.' zegt hij. 'Ki.ss my a...ass.' Alles begint zo wazig te worden en mijn lichaam zo zwaar.

Ik knipper een paar keer en zie mama lopen. 'Kom maar meisje. Het is tijd.' zegt ze en rijkt haar hand naar me uit. Ik sluit mijn ogen en mijn lichaam wordt zo zwaar dat ik alles ontspan. Voor ik het weet is het enige wat ik nog zie zwart. Een zwarte leegte.

Ik open mijn ogen. 'Violet.' roep ik en vlieg haar om de hals. 'Kom. Iedereen wacht op ons.' roept ze vrolijk. Ik lach en ren achter haar aan. We komen aan in een grote kamer met een lange tafel vol met eten. Iedereen zit eraan. Pap, mam, Beth, Bob, Lizzie, Mika en Julie.

'Ik ben trots op je meisje. Je hebt zo goed je best gedaan degene te beschermen waarvan je houdt. Welkom terug.' zegt mama.

Het is goed zo. Hier hoor ik. Hij kon me dit keer niet redden.

----------------------------------------------

Hey hoi, laatste hoofdstukk. Jullie haten me wss echt vanwege t einde hehe😂

Hadden jullie niet zien aankomen he, had ik jullie toch mooi beet!

Hoop dat jullie het in iedergeval wel leuk vonden!

Er komt nog een epiloog en dankwoord online!

XxAyella❤️