39// kijk naar de bloemen

257 9 2
                                    

Pov Savanna

De volgende ochtend loop ik al vroeg het bos in. De vogeltjes fluiten en het is erg mooi weer. Als ik bij een struik met druiven kom, stop ik even. Ik pluk een aantal trossen en loop daarna verder. Ik zucht even. Wat zal hij op dit moment aan het doen zijn. Hij moet nog in leven zijn dat moet gewoon. Langzaam beginnen de tranen te stromen. Ik veeg ze gauw weg als ik Tyreese en Carol aan zie komen.

'Wat gevonden?' vraagt Carol. 'Wat druiven. En jullie?' vraag ik. 'Het is waarschijnlijk nog geen herten seizoen.' zegt Tyreese. Plots stopt Carol met lopen. Ik kijk naar Lizzie. In haar hand houdt ze een mes vast en haar handen zitten onder het bloed. Achter haar ligt Mika op de grond. Ik gooi mijn geweer neer en ren er naar toe.

'Geen zorgen, ze komt wel terug. Ik heb haar hersenen niet geraakt.' zegt Lizzie. Ik vecht tegen de tranen en bijt op mijn lip. Carol trekt haar mes. 'Nee nee nee, we moeten wachten.' roept Lizzie het trekt haar pistool. 'Ik laat het zien, zodat jullie het begrijpen. We moeten wachten.' roept ze.

'Lizzie doe het pistool omlaag.' zeg ik zacht. 'Ik wil dat we wachten.' oppert ze. 'We kunnen wachten. Geef me het pistool. Dan wachten we dat beloof ik.' zeg ik zacht. Voorzichtig geeft Lizzie me het pistool. Met trillende handen pak ik het aan. 'Tyreese en jij nemen Judith mee naar binnen. Het is niet veilig voor haar. En dan binden Savanna en ik Mika vast zodat ze niet weg loopt.' zegt Carol. 'Beloof je dat?' vraagt Lizzie. 'Dat beloof ik.' zegt Carol zacht.

Tyreese pakt Judith van het kleedje af en loopt met haar en Lizzie naar binnen. Ondertussen laat ik me naast Mika op de grond zakken. 'Ik weet dat je van haar hield. Heel veel zelfs. Wij allemaal.' zegt Carol met een trillende stem. 'Ze was als een zusje voor me.' snik ik zacht en trek het mes uit mijn broekband. 'Je hoeft dit niet te doen.' zegt Carol. 'Ja wel. Ik moet het doen.' snik ik en steek mijn mes door het hoofd van Mika heen. Ik pak haar stevig vast. 'Het spijt me.' zeg ik en leg haar voorzichtig weer neer. Ik blijf op mijn hurken zitten en kijk naar het levenloze lichaam van Mika.

Carol sleept het lichaam van Mika naar een boom waar ze haar aan vast bind. Ze loopt naar me toe en trekt me overeind. 'Kom maar Savanna.' zegt ze en tilt me omhoog. Stilletjes lopen we naar binnen.

'Ik heb Lizzie haar kamer doorzocht en alle messen weggehaald. Ik heb haar ook wat eten gebracht.' zegt Tyreese. 'Ze is gevaarlijk. Wat als ik met haar wegga?' stelt Carol voor. 'Dat overleven jullie niet. Wat als ik samen met Savanna en Judith ga?' zegt Tyreese. 'Nee dat overleven jullie ook niet.' zegt Carol al denkend. Carol kijkt me even aan. 'Nee dat kunnen we niet doen.' mompel ik en veeg mijn tranen weg. Carol knikt en staat op. 'Lizzie kom, we gaan even praten.' zegt Carol en loopt daarna samen met haar weg.

Ik ga samen met Tyreese voor het raampje staan. Ik knijp mijn ogen stijf dicht. 'Het is al goed.' zegt Tyreese. Ik schud mijn hoofd. Hoe kan het nou goed zijn? Ik kijk naar Carol die haar pistool richt. 'Kijk naar de bloemen Lizzie.' mompel ik zacht en knijp mijn ogen stijf dicht bij het horen van het schot.

Ik loop naar buiten. Ik zoek wat takjes en maak er kleine kruizen van. Daarna pak ik een schep en begin te graven. Tranen vallen in het zand. 'Je hoeft dit niet te doen.' zegt Carol en pakt de schep van me over. Ik klim uit het gat en ga op het grasveldje zitten. Tyreese komt aangelopen met een lichaam in een doek gewikkeld. We begraven ze.

We pakken onze spullen en lopen weer naar buiten. Ik loop met Judith in mijn armen weg. Ik kijk even naar de kleine graven. Ik hap even naar lucht. De woorden van Mika flitsen door mijn hoofd.

'Ik ben niet bang om te doden. Ik ben gewoon bang.'

He saved me ft Carl Grimes (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu