17// het spijt me zo

433 21 1
                                    

Pov Savanna

We lopen naar buiten waar Michonne de auto klaar voor vertrek maakt. Carl en ik stappen in en gaan op de achterbank zitten. 'Weet je nog waar het was?' vraagt Michonne die achter het stuur kruipt. 'Zo'n half uurtje rijden naar het noorden het was op de weg.' zeg ik. Michonne knikt en start de auto. Langzaam rijden we weg.

'Wat ga je doen als je haar zo vindt?' vraagt Michonne. 'Ze heeft een ketting, die wil ik graag zodat ik haar altijd bij me draag.' zeg ik zacht een staar naar buiten. De bomen flitsen voorbij. De lucht is helder blauw. Ik zucht even. Zou ze nu op een betere plek zijn?

'Hier was het.' zeg ik na een poos rijden. Michonne zet de auto aan de kant en we stappen uit. De horde is weggetrokken en hier en daar lopen nog een aantal walkers rond. 'Violet.' roep ik en ren op haar lichaam af. Of wat er nog van over is tenminste. Ik kniel er naast op de grond en hou haar stevig vast. 'Het spijt me zo.' snik ik terwijl ik haar nog steeds stevig vast hou.

Na een tijdje leg ik haar weer neer. Met trillende vingers pruts ik de sluiting van haar ketting los. Ik trek haar pistool uit haar holster en het mes uit haar broekband. 'Het spijt me.' fluister ik nog een keer. Ik sta op en draai me om. Ik kijk nog een keer achterom naar het levenloze lijf van Violet. 'Rust zacht.' mompel ik met tranen in mijn ogen.

'Heb je de ketting?' vraagt Carl. Ik knik en laat hem de ketting met de zilveren hanger zien. Zonder nog iets te zeggen loop ik terug naar de auto. Ik trek het portier open en ga op de achterbank zitten. Michonne en Carl stappen ook in en daarna rijden we weg.

'Er is een stadje nog zo'n kwartiertje rijden van hier. Daar gaan we heen.' zegt Michonne. Carl en ik knikken waarna ik wat pruts met de ketting. 'Zal ik hem bij je om doen?' vraagt Carl. Ik knik en draai mijn hoofd terwijl ik hem de ketting geef. Ik doe mijn haren aan de kant en Carl doet de ketting bij me om.

Niet veel later stopt Michonne de auto en stappen we uit. Het stadje is erg verlaten. Er lijkt niemand te zijn zelfs geen walker. 'We splitsen op. Carl jij gaat met Savanna mee dan ga ik wel in mijn eentje. Over twee uur hier weer terug.' zegt Michonne. We knikken en lopen samen weg.

'We kunnen dit huis wel binnen.' zegt Carl. Ik knik en stap de veranda op. Ik veeg het stof van de ramen en kijk naar binnen. Ik schrik als er een hand tegen het raam aan slaat. Ik deins achteruit en struikel over iets op de veranda. Carl vangt me net op tijd op voor dat ik op de grond val. 'Dank je.' mompel ik terwijl ik overeind krabbel.

'Drie walkers.' zeg ik. 'Dat kunnen we wel aan.' zegt Carl en trekt de deur open. Ze komen als gekken naar buiten. Ik pak mijn mes en steek er een door het oog heen. 'Pak aan you asshole.' sis ik. Ik pak een andere walker vast en sla hem met zijn hoofd tegen de houten paal van de veranda aan. Dit herhaal ik een aantal keer tot er niks meer van over is.

Ik laat het lichaam vallen en volg Carl naar binnen. 'Eerst veilig maken.' zegt hij. Ik knik en loop naar boven. Plots word ik vanachter vast gepakt. Ik draai me om en laat per ongeluk mijn mes vallen. Ik slaak een gil en roep Carl zijn naam. 'Carl.' roep ik in paniek terwijl ik de walker op afstand probeer te houden.

De walker hapt naar me. Ik gris een boek van de boekenplank en gooi die naar hem toe. 'Carl.' gil ik. Hij komt aangerend en steekt de walker in het hoofd. Opgelucht snak ik naar adem. 'Hij kwam uit het niets.' stotter ik. 'Het is al goed.' zegt hij. Ik hou me even vast aan de reling van de trap. 'Kom we gaan verder.' zeg ik en loop naar beneden.

Ik loop naar de keuken. Er staan blikken eten opgestapeld. 'Zo te zien wou deze familie net vertrekken.' zegt Carl. Ik knik en pak mijn tas. Ik begin de blikken in de pakken. 'Kijk een big cat.' zegt Carl en haalt de reep te voorschijn. 'Omg dat was mijn lievelings snoep.' zeg ik en loop naar hem toe. 'Kijk er is meer.' roep ik. 'Eet er maar een.' zegt hij. 'Zeker?' vraag ik. 'Ja ik neem er ook eentje. Dat hebben we wel verdient.' zegt hij lachend terwijl hij het papiertje open maakt. Ik doe het zelfde en steek het daarna in mijn mond.

Wat heb ik dit gemist.

He saved me ft Carl Grimes (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu