He saved me ft Carl Grimes (voltooid)

3// we zijn overlevers

Pov Savanna

Ik overhandig Skyler een bakje met eten en geef Aria een flesje water. 'Hier dat hebben jullie wel nodig.' zeg ik. 'Dank je. Hoe lang loop je al rond hier?' vraagt Skyler. 'Zo'n twee jaar met mijn zusje alleen. Mijn ouders werden gebeten na dat een horde onze boerderij overspoelde.' zeg ik zacht. 'Oh wat erg.' zegt Skyler mee levend. 'Hoe lang loop jij al rond?' vraag ik. 'Ander half jaar.' zegt ze.

We zijn even stil. Alleen onze ademhaling is nog te horen. 'Violet ik wil dat je naar bed gaat nu.' zeg ik na een tijdje tegen haar. 'Mag Aria mee?' vraagt ze. Skyler knikt en de twee lopen samen naar boven.

'Hoe veel walkers heb jij al gedood?' vraag ik. 'Je noemt ze walkers?' vraagt ze. Ik knik. 'Niet meer te tellen.' zegt ze. 'Hoe noem jij ze dan?' vraag ik. 'Bijters, maar walkers is een mooie naam.' zegt ze en lacht even naar me. 'Morgen gaan we opzoek naar meer eten en spullen. Voor nu kun jij gaan slapen. Ik zal de wacht wel houden.' zeg ik. 'Ik neem het over een aantal uur wel van je over.' zegt ze en staat op. 'Nee dat hoeft niet. Jij hebt je rust hard nodig.' zeg ik tegen haar. 'Jij ook, maar goed. Slaap lekker.' zegt ze en verdwijnt ook naar boven.

Ik sta op en loop naar het raam. Ik trek het gordijntje een klein stukje opzij en kijk naar buiten. Een stuk of drie walkers passeren het huis. Hoe lang zouden we hier nog moeten leven? Hoe lang moeten we nog leven in deze hel?

Ik laat het gordijntje dicht vallen en loop door het huis heen. Ik pak een tijdschrift en sla hem open. Mijn ogen vliegen over de regels tekst heen. Langzaam vliegen de uren voorbij. Het is stil zo in mijn eentje maar daar hou ik wel van.

Na een tijdje hoor ik de traptreden kraken. 'Hoi.' zegt de stem van Skyler. 'Hoi.' mompel ik zacht. 'Violet en Aria slapen nog. Ik kon niet meer slapen dus ik dacht, ik ga maar naar beneden.' zegt ze en komt naast me zitten. 'Heb je goed.' zeg ik. 'Denk je dat er nog mensen zoals ons zijn?' vraagt ze. 'Ik denk van wel alleen we moeten goed zoeken.' zeg ik.

'Mijn moeder zij altijd dat de goede mensen niet overleven, de slechte ook niet en dat de zwakke altijd over bleven. Betekend dat dan dat wij zwak zijn?' zegt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Wij zijn alles behalve zwak. Wij zijn sterk en we hebben te weten overleven in deze wrede wereld. We zijn overlevers.' zeg ik tegen haar. Ze knikt even en glimlacht daarna. 'Het wordt al licht. Laten we Aria en Violet wakker maken.' zeg ik en sta op.

Snel en gehaast loop ik naar boven. 'Vio en Aria? Wakker worden meisjes.' zeg ik zacht terwijl ik naast de bedden neer kniel. Langzaam openen ze allebei hun oogjes. In een schrik schieten ze allebei overeind. 'Is er iets?' vraagt Violet. Ik schud mijn hoofd. 'Ik kwam jullie wakker maken om te zeggen dat we zo op pad gaan.' zeg ik. Ze knikken allebei en staan op.

We lopen met z'n drieën naar beneden waar Skyler al staat te wachten. Zacht gebonk is te horen. 'Er staat een walker voor de deur.' zegt Skyler. 'Dan gaan we via de achterdeur. Neem tassen mee we gaan lang opzoek.' zeg ik en pak mijn rugzak met benodigde spullen.

'Oke Violet je kent de regels. Alleen schieten in geval van nood voor de rest je mes gebruiken. Als er iets is geef je een gil. We wachten met zoeken tot dat het huis helemaal veilig is.' zeg ik. 'Voor jou het zelfde Aria.' zegt Skyler. Ze knikken allebei. Ik open de deur en we lopen naar buiten.

Algauw komt er een walker op ons afgelopen. 'Laat mij maar.' zeg ik. Ik loop op de man af en steek hem in zijn oog. Hij valt op de grond. 'Volgens mij heeft hij een pistool op zak.' zeg ik zacht en trek een revolver uit zijn broekband. Ik controleer zijn andere zakken en vind wat kogels. 'Dit komt goed van pas.' zeg ik.

We lopen verder. En zo gaan we door tot we een huis naar binnen lopen.

Omdat het kerst is, heb ik nog een hoofdstuk voor jullie geschreven! Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Fijne kerst allemaal❤️