Reputation // Larry Stylinson DUTCH

11. // Tell me your story.

POV Harry Edward Styles

Louis trapt hard tegen de muur zodra we het lokaal uitlopen. Ik loop naar de muur en ik ga er tegen aan staan. Als Louis nu tegen de muur wilt schoppen zal hij mij raken. Hij kijkt me raar aan.

'Wat doe je?' vraagt hij.

'Sla me dan? Laat maar zien dat je boos op me bent,' zeg ik uitlokkend.

Louis komt dichterbij staan. Hij kijkt me aan in mijn ogen. Ik zie zoveel verdriet in zijn ogen. Hij haalt zijn hand uit en ik verwacht een harde knal. Ik knijp mijn ogen fijn om de actie niet te zien. Ik bereid me voor op de ergste pijn.

Dan voel ik zijn hand in mijn nek. Wat? Ik wil mijn ogen open doen, om te kijken wat er gebeurt. Ik had een harde klap verwacht, maar in plaats daarvan voel ik zijn lippen op de mijne. Wacht wat? Ik sta stil van de schrik. Is Louis verliefd op mij? Allemaal vragen gaan rond in mijn hoofd. Ik duw Louis van me af.

Ik weet niet wat ik moet doen. Moet ik boos op hem worden? Of moet ik hem een kans geven om dit uit te leggen? Moet ik weggaan?

Ik kijk in Louis' ogen. De normale heldere blauwe ogen staan nu vol met tranen. Het verdriet is van zijn gezicht af te lezen.

'Ik ben fucking gay!' roept hij boos. Hij gaat tegen de muur staan en dan glijdt hij langzaam naar beneden waardoor hij op de grond tegen de muur aanzit. Hij plaats zijn handen in zijn haren waar hij vervolgens hard aan trekt.

'Ik wil geen homo zijn!' roept hij nog een keer. Ik weet niet wat ik moet antwoorden. Ik wist niet dat Louis gay is.

Ik ga naast hem op de grond zitten. Ik ben op school en normaal zou ik hier een stoere type moeten zijn. Thuis ben ik de aardige en vriendelijke jongen, maar deze keer draai ik dat even om. Ik moet Louis helpen, maar tegelijkertijd ben ik bang dat leerlingen me zo gaan zien. Er wordt dan waarschijnlijk een foto gemaakt en die staat vervolgens in de schoolkrant. Mensen zullen zich afvragen wat er aan de hand is. Gelukkig heeft iedereen nu nog gewoon les.

'Shhhh,' fluister ik zachtjes om hem rustig te maken. 'Het maakt niet uit.'

'Jawel, Harry. Dat maakt het wel!' zegt Louis boos maar wel rustiger dan eerst.

'Ik wil godverdomme geen homo zijn Harry!' roept hij boos.

'Shhh, dadelijk horen mensen ons,' zeg ik zachtjes.

'Is dat het enige waar je je zorgen om maakt?' vraagt Louis. 'Hé?'

'Nee hele-' probeer ik te zeggen, maar ik word onderbroken door Louis.

'Ik dacht dat je een goede vriend-' ratelt Louis. Ik wil hem onderbreken, maar ik weet niet hoe. 

Snel druk ik mijn lippen op de zijne waardoor hij wel moet stoppen met ratelen. Louis schrikt van mijn actie, maar hij trekt niet terug zoals ik eerder deed. Hij brengt zijn armen naar mijn nek aangezien we nog steeds op de grond zitten. Onze gezichten komen dichter tegen elkaar. Ik vraag om toestemming en waarom weet ik eigenlijk ook niet. 

Ik ben toch niet verliefd op Louis, mijn beste vriend? Ik ben toch niet gay? Maar dit voelt zo goed. 

Louis geeft me toestemming en onze tongen ontmoeten elkaar. Onze tongen spelen een vurig spelletje totdat we beide geen adem meer hebben.

Dan gaat de bel. Louis en ik staan snel op voordat alle deuren van de lokalen open gaan en iedereen ons hier ziet zitten.

'Zullen we naar mijn huis gaan?' vraag ik. Hij knikt. We rennen samen de school uit. De conciërge roept nog wat naar ons, maar dat negeren we. We pakken onze fietsen uit de fietsenstalling en daarna fietsen we snel naar mijn huis. Het voelt alsof we iets fouts gedaan hebben en dat niemand daar achter mag komen. Nou, zo is het eigenlijk ook wel een beetje.

Als we bij mijn huis aankomen is er niemand thuis. Louis gaat op de bank zitten en ik pak in de keuken wat drinken voor ons beide. Eigenlijk hadden we vandaag tot het laatste uur, maar daar zitten wij nu niet meer op te wachten. Als ik 2 glazen ingeschonken heb loop ik terug naar de bank in de woonkamer. Ik zet de glazen op het tafeltje voor de bank en daarna ga ik naast Louis op de bank zitten.

'Wil je het vertellen?' vraag ik. Hij haalt langzaam zijn schouders op.

'Ik wil het wel, maar het lukt niet,' zegt hij zachtjes.

'Anders vertel ik wel eerst mijn verhaal,' zeg ik als een idee. Hij knikt.

'Ik was vroeger altijd bang om er niet bij te horen. Ik ging naar de middelbare school en ik was bang om gepest te worden. Ik besloot mezelf stoerder voor te doen, zodat mensen bang voor me zouden worden. Het werkte. Ik werd vrienden met Niall en Liam en samen stonden we goed bekend op school. Nog steeds. Iedereen denkt dat ik stoer ben, maar diep van binnen niet. Ik heb nog nooit iemand gepest, Lou. Ik zou het denk ik niet eens durven. Ik plaag alleen de brugpiepers, omdat ze dat ook deden toen ik nog een brugpieper was. Voor de rest pest ik alleen meneer Cowell,' begin ik. Er ontstaat een lichte lach op zijn gezicht wanneer ik begin over meneer Cowell.

'Nou, meneer Cowell is ook niet heel moeilijk om te pesten,' zegt hij lachend.

'Ik heb nog nooit iemand gepest om zijn uiterlijk, afkomst of wat dan ook. Ik doe me anders op school voor, omdat alles wat ik nu doe heel de school doorgaat. Als ik een keer iets doe wat de 'normale' leerling niet zou durven staat dat gelijk al in de schoolkrant. Ik kan daar wel om gaan zeuren, maar ik heb het zelf zo gemaakt,' vertel ik. Louis knikt.

'En dat gedoe met Leigh?' vraagt Louis aarzelend.

'Ze is een super leuk meisje die zeker meer aandacht verdient. Ik heb gezien dat ze auditie deed voor de x-factor. Ze was geweldig. Ze verdient zoveel meer aandacht. Ik dacht als ik haar zoen midden in de gang, krijgt ze wel de aandacht die ze verdient. Bovendien had ik al lang geen vriendin gehad en vond ik het wel eens tijd,' zeg ik. Louis knikt opnieuw zijn hoofd. 

Hoofstuk 11 jongens! Hopelijk vinden jullie het leuk. Vergeet niet te stemmen en het boek toe te voegen aan je bibliotheek. Op ons account staan ook nog andere Larry boeken!

Loveyou

x Iworkinabakery