24. // It's no secret anymore.

2.7K 90 25
                                    

POV Louis William Tomlinson

'Nou dan moet ik je wel wat vertellen... ,' zeg ik. Harry draait zijn hoofd zodat hij recht in mijn ogen kan kijken.

'I love you,' zeg ik dan. Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht.

'I love you more,' zegt hij dan terug. Onze lippen raken elkaar en precies op dat moment gaat de deur open. Ik en Harry schrikken beide en we trekken gauw terug. We kijken met schrik naar de deuropening en daar zie ik Anne staan.

Ik wil rechtop gaan zitten, maar Harry's hoofd ligt op mijn borst dus dat lukt niet.

Langzaam zie ik de mond van de moeder van Harry open gaan. Nu gaat het komen.

'Ik ben heel blij voor jullie, jongens,' zegt ze. Harry trekt een verbaasd gezicht. Hij had deze reactie niet verwacht.

'Ik denk dat we het allemaal niet hadden zien aankomen, maar we zijn super blij met je Louis,' zegt Anne. Mijn humeur is gelijk een stuk beter.

'Super bedankt,' zeg ik blij.

'Geen probleem, Louis. Iedereen is hier welkom. Zolang je mijn zoon gelukkig maakt mag je hier blijven,' zegt ze lief.

'Thanks mam,' zegt Harry blij en hij loopt naar zijn moeder toe. Hij omhelst haar enthousiast. Nu kan ik wel rechtop gaan zitten.

Als Harry terugtrekt uit de knuffel zegt zijn moeder het volgende: 'Ik laat jullie wel weer alleen.' En daarna verlaat Anne de kamer. Harry komt weer terug op het bed liggen.

'Ik weet wel iets wat we kunnen doen?' zegt hij met wiebelende wenkbrauwen en ik weet gelijk wat hij bedoelt.

*Next day*

Het is de volgende dag. De bel gaat wat betekent dat de grote pauze begint. Alle leerlingen rennen hun klaslokaal uit. Via de gangen gaan ze allemaal naar de aula, waar ze gaan chillen of een broodje in de kantine halen. Ik, Harry, Niall, Liam lopen naar onze plek. We ploffen neer en ik wil dicht tegen Louis aan gaan zitten, maar dan realiseer ik me dat dat niet kan. Leigh-Anne en Eleanor komen er nu ook aan gelopen. Zodra ze bij onze plek aankomen gaat Eleanor op mijn schoot zitten. Leigh-Anne doet precies hetzelfde bij Harry, een standaard ritueel.

We kletsen wat, maar dan krijg ik opeens een idee. Ik zeg tegen de rest dat ik moet plassen en ik loop weg. Ik loop richting de aula, waar ook de wc's zijn. Maar zodra ik niet meer in het zicht ben van de andere ga ik precies de andere kant op.

Ik loop naar het hokje van de conciërge.

'De wc beneden is verstopt,' zeg ik tegen de conciërge. Hij knikt en vervolgens loopt hij gauw weg. Dat was makkelijker dan dat ik dacht. Ik loop het kamertje binnen. Op de plek van de conciërge kan je precies de hele aula zien.

Ik houd de knop van de intercom ingedrukt zodat ik kan praten. Ik kuch even waardoor ik nu de aandacht van iedereen heb.

'Uhm... yo school,' begin ik nonchalant. Moet wel een beetje de coole jongen blijven. 'Ik ga hier echt dikke problemen mee krijgen, maar oké,' ga ik verder. 

Misschien was dit toch niet zo'n goede actie. Iedereen in de aula kijkt nu naar me.

'Wat ik nu ga zeggen is voor een heel speciaal iemand. Iemand waarvan ik heel veel houd. De meeste denken nu dat het om Eleanor gaat. Eleanor ik weet dat je dit hoort. Ik houd van je, maar je bent niet de ware voor me. Ik heb iemand anders gevonden. Ik heb iemand gevonden die iedereen hier kent. Ik weet dat je dit hoort baby. Ik hoop dat je weet dat ik heel veel van je houdt. De mensen hier op school weten niet hoe je echt bent. Mensen zien jou als een populaire badboy die niks geeft om meiden en met elke knappe chick naar bed gaat. Misschien was je ook zo, maar je bent veranderd. Ja mensen je hoort het goed. Deze jongen hier is verliefd op een bad boy,' en zo begin ik mijn verhaal.

Het enige wat ik zie zijn verbaasde gezichten. Maar toch besluit ik mijn verhaal verder af te maken. De conciërge is ondertussen al teruggelopen, maar hij houdt me niet tegen. Hij wilt mijn verhaal horen.

'Je geeft iedereen een kans ook al hebben ze iets tegen jou gedaan wat echt niet kan. Mensen die je haten geef je alsnog een kans. Je bent zo lief voor de mensen om je heen. Misschien ben je gewoon te goed in deze wereld. Als er alleen maar mensen zoals jij waren was deze wereld gewoon bestaan uit vrede, maar helaas is dat niet zo. Mensen zouden een voorbeeld van jou moeten nemen. Je staat voor iedereen open: homoseksuelen, biseksuelen, lesbies, transgenders en ga zo maar door. Je beoordeeld mensen niet op wat voor kleding ze aanhebben. Je beoordeeld mensen op hun innerlijk en dat vind ik gewoon heel speciaal. Je moet echt trots op jezelf zijn babe. Wij gaan dit doen. Wij kunnen de wereld laten zien hoe sterk wij zijn. Het wordt moeilijk. We zullen op het begin vervelende reacties krijgen als we hand in hand op straat lopen. We zullen vervelende reacties krijgen als ik je een kus geef op je wang midden in de school. We zullen vervelende reacties krijgen als ik op je schoot zit in de pauzes. Maar weetje Harry. Dat maakt me allemaal niet uit. Als ik maar bij jou kan zijn. Ooit zal de wereld ons accepteren,' zo dat is eruit.

Nu weet de hele school dat ik verliefd ben op Harry. Een gevoel van opluchting neemt mijn lichaam over totdat ik Harry hierheen zie rennen.

Hij komt steeds dichterbij en ik weet niet of ik zijn reactie wel wil zien.

Was dit wel zo'n goed idee?

Hoofdstuk 24 jongens! Vergeet niet te stemmen en op ons account te kijken. We hebben nog een aantal andere Larry boeken. Ook kun je ons account volgen om van alles op de hoogte te blijven.

Loveyou

x Iworkinabakery

Reputation // Larry Stylinson DUTCHWhere stories live. Discover now