Reputation // Larry Stylinson DUTCH

34. // I need you.

POV Louis William Tomlinson

'FUCKING EIKEL!' hoor ik nog net voordat Niall en Liam me meenemen naar de herentoiletten.

'Wat een mongool!' roep ik waarna ik hard tegen de muur trap.

'Rustig, Lou,' zegt Niall waarna hij me opnieuw stevig vast pakt.

Ik probeer mijn adem weer onder controle te krijgen. Harry heeft me zo boos gemaakt, dat het even duurt voordat ik weer rustig ben.

'Rustig ademhalen,' zegt Liam. Ik knik en na een tijdje is mijn ademhaling weer zoals normaal. De woede uit mijn hoofd is niet weggegaan. Waarom doet Harry zo raar? Waar is de lieve Harry gebleven waar ik op gevallen ben? Waarom maakt hij het zo moeilijk voor zichzelf? Ik wil hem zo graag vergeten en doorgaan met mijn leven, maar het lukt niet. Hij heeft me compleet in zijn macht en dat is het vervelendste gevoel ooit, niet onder controle hebben wat je aan het doen bent. Ik ben gehecht aan iemand geraakt en dat gaat niet meer weg, hoe erg die persoon ook is. Ik voel me gebruikt en dat laat ik me niet zomaar gebeuren.

'AGH!' roep ik hard waarna ik met mijn handen aan mijn haar trek. Ik loop weg uit de wc's. Ik laat Niall en Liam achter me en ik loop naar de aula. Ik zoek de aula door op zoek naar Harry. Hij gaat zo'n groot probleem krijgen met me. Ik kan Harry niet vinden, maar ik zie wel een groep mensen staan. Ik loop er op af en ik wring mezelf door de mensen heen. En daar zit Harry, op een stoel. De woede is van zijn gezicht te lezen, terwijl Leigh-Anne hem ondertussen rustig probeert te krijgen. Als Harry boos is dan is hij ook echt boos. Het is dan echt moeilijk om hem rustig te krijgen.

Zijn woedeaanvallen zijn altijd zo heftig dat het moeilijk is om hem daarna nog rustig te krijgen. In zijn eentje lukt het nooit en goede hulp heeft hij nu ook niet. Alleen zijn familie en beste vrienden weten hoe ze hem rustig kunnen krijgen. Leigh-Anne weet dat duidelijk niet. Ze geeft hem een beker met water, maar Harry slaat het bekertje uit haar handen. Ik weet dat dit niet de goede techniek is. Ik weet dondersgoed wat ik moet doen, maar ik doe het niet. Ik heb ruzie met hem dus waarom zou ik hem helpen.

'Hulpmiddelen werken niet bij Harry,' zeg ik. Leigh-Anne kijkt op en nu pas ziet ze dat ik hier sta. Harry integendeel kijkt nog steeds naar beneden.

'Je moet zorgen dat zijn ademhaling weer onder controle is. Aai hem op zijn rug, dan wordt hij rustig. Zorg dat hij tot 10 gaat tellen en laat hem daarna praten. Zorg dat hij vertelt waar hij mee zit, dat laat hem beter voelen,' zeg ik makkelijk. Dit weet ik allemaal precies.

Leigh-Anne knikt en vervolgens loop ik weg. De menigte kijkt me aan. Ik draai me om zodat ik de mensen kan zien.

'Hebben jullie niks beters te doen ofzo!' roep ik hard. Ik zie de mensen schrikken. En zonder enige reactie te geven lopen de mensen terug naar de dansvloer. De muziek gaat weer opnieuw aan en het feest gaat door. Harry zit nog steeds op zijn stoel. Hij kijk nu niet meer naar beneden, hij kijkt recht in mijn ogen. Zijn gezicht is rood en hij kijkt me boos aan. Je ziet zijn ademhaling snel gaan, zijn hele lichaam gaat heen en weer. Hij is duidelijk nog niet bijgekomen. Hij blijft me aankijken, maar hij zegt niets. We staan ook best wel ver uit elkaar. Ik legt zijn handen op zijn oren en dan steunt hij zijn ellebogen op zijn knieën. Hij kijkt weer opnieuw naar de grond.

Precies op dat moment komen Niall en Liam naar me toe gerend, nog vanuit de wc's.

'Ik ga even naar buiten,' zeg ik tegen de jongens. Ze knikken.

'Moet ik meegaan?' vraagt Liam. Ik knik. Ik kijk Niall aan.

'Dan ga ik wel even wat te eten zoeken,' zegt Niall. Ik knik dankbaar naar hem. Hij snapt dat ik even met een iemand wil praten. Hij snapt me zonder dat ik wat zeg. Dat noem ik nou echte vriendschap.

'Kan je tegen Eleanor zeggen dat ik zo terug ben?' vraag ik aan Niall. Hij knikt.

Liam en ik lopen naar buiten. Het is koud dus ik mijn jasje dicht. Ik zie er helemaal netjes uit voor de avond, maar zoals het nu lijkt heb ik dat helemaal voor niks gedaan.

Liam en ik gaan zitten aan het tafeltje buiten. Het is het picknicktafeltje waar we altijd zitten als het mooi weer is. Het brengt weer herinneringen van mij en Harry naar boven. Zodra ik terugdenk aan die tijd valt er een traan van mijn wang op de tafel. Het lukt niet om mijn gevoelens binnen te houden. Ik mis hem en het voelt niet goed om hem zo boos te zien. Ik wil het zo graag goedmaken, maar ik wil niet de eerste zijn.

'Wil je naar huis?' vraagt Liam aan me. Ik denk na. Wil ik weg? Dit had een leuke avond moeten worden. Ik wil niet dat mijn avond zo verpest wordt.

'Nee, ik wil blijven. Ik wil een leuke avond hebben,' zeg ik.

'Misschien moeten we Harry gewoon even vergeten en gewoon lekker gaan feesten,' zegt Liam. Ik knik.

'Dankje, Liam. Dat je er altijd voor me bent als ik je nodig hebt. Je bent echt een goede vriend,' zeg ik eerlijk.

'Geen probleem, Lou. Ik sta altijd voor je klaar,' zegt hij lief.

'Ik denk dat we beter terug kunnen gaan voordat de avond voorbij is. Ik denk dat dat meisje ook wel op je wacht,' zeg ik. Liam moet lachen en daarna staan we op van het bankje.

Precies op het moment dat ik terug wil lopen naar de ingang van de school, komt Leigh-Anne naar ons toe gerend.

'Je moet me helpen, Lou. Het gaat niet goed met Harry.'

Nieuw hoofdstuk! Harry's concert was echt geweldig! Het was zo leukk. Het wachten duurde best wel lang, maar we hebben allemaal nieuwe vrienden gemaakt.

Loveyou

x Iworkinabakery