Reputation // Larry Stylinson DUTCH

40. // This is just the beginning.

POV Harry Edward Styles

Hand in hand staan Louis en ik voor de school. Over precies een kwartier hebben we onze laatste examen. Nu lopen we om het schoolgebouw heen op zoek naar een stuk muur zonder ramen. Wanneer we een goede plek hebben gevonden staan we stil voor de stenen muur.

'Weet je het zeker?' vraag ik nog een keer aan Louis.

'Ik weet het heel zeker, baby,' zegt hij en vervolgens gooit hij een bus graffiti naar me toe.

'3, 2, 1!' roep ik hard en daarna beginnen we allebei te sprayen op de nog schone muur.

Met veel zelfvertrouwen en totaal geen angst spuiten we in grote letters:

SOME PEOPLE ARE GAY. GET OVER IT!

Ik zet als laatste de uitroepteken op de muur. Daarna ga ik naast Louis staan. Ik sla een arm om hem heen en daarna richt ik me op de muur die nu volstaat met regenboog letters.

Deze tekst is voor iedereen die tegen ons is. Deze tekst is voor iedereen die tegen het geluk is van mensen. Iedereen zou gelukkig moeten zijn, net zoals Louis en ik nu zijn.

'I'm so proud of you,' fluistert Louis dan in mijn oor. Als antwoord druk ik mijn lippen op de zijne.

'We gaan hier sowieso problemen mee krij-' en precies dan gaat de bel, het teken dat onze laatste examens gaan beginnen.

Louis doet snel de graffiti in zijn rugzak en daarna rennen we naar binnen.

'I really don't care!' roept hij nog naar me waardoor ik moet lachen. Dit is de Louis die ik ken.

We komen als laatste aan in de gymzaal die volstaat met stoelen. Louis en ik gaan snel zitten en dan krijgen we het examen voor ons neus. Ik kijk Louis nog één keer aan voordat ik ga beginnen. Hij geeft me een knipoog en dat focus ik me op het blad dat voor me ligt.

Ik begin met het beantwoorden van de vragen en af en toe kijk ik naar het kleine knuffelbeertje die voor me ligt op mijn tafel. Een klein knuffeltje die Louis me gaf voordat we begonnen met de examens.

Na precies een uur ben ik klaar met mijn examen. Ik zie dat Louis nog bezig is, maar ik besluit wel de ruimte alvast te verlaten.

Voor de deuren van de gymzaal blijf ik wachten. Ik wacht net zolang totdat mijn enige echte vriendje naar buiten komt en vertelt hoe het ging.

Na ongeveer 5 minuten komt Louis door de deuren gelopen. Ik ren op hem af en ik geef hem een knuffel.

'Yess! Eindelijk klaar!' roept hij hard waardoor ik moet lachen.

'KOM BABE! EINDELIJK WEG VAN DEZE SCHOOL!' roep ik hard waarna ik zijn hand pak en we samen het gebouw uit rennen.

'FREEDOM!' roept Louis zodra we buiten zijn en hij rondjes draait over het lege schoolplein met mij nog vast.

Zodra Louis uitgedanst is lopen we naar de fietsenstalling waar Louis en ik onze fietsen voor de laatste keer pakken. We stappen op en dan fietsen we weg. Voor de muur die we een uur geleden onder geschilderd hebben blijven we even staan.

Dit lijkt zo'n klein gebaar, maar het heeft zo'n grote betekenis.

Dit is wat wij hebben bereikt. Totale zekerheid en totaal geen schaamte over wie we zijn. We zijn zoals we zijn en we laten niemand dat veranderen. We staan sterk in onze schoenen en daarmee hopen we een groot voorbeeld voor andere te zijn. We leven in een moderne wereld waar de LGBT community een grote rol in speelt.

Iedereen zou zichzelf moeten kunnen zijn. Zonder uitgelachen te worden, gepest te worden of zich onzeker te voelen. Jij bent de enige jij in deze wereld en niemand anders kan dat zijn. Laat je daarom zeker niet veranderen door andere. Er zijn al genoeg andere, maar er is niemand zoals jij. Wees uniek en jezelf, dat is het mooiste wat je kan zijn.

Iedereen is mooi op zijn eigen manier. Al ben je blank of getint. Ook al ben je lang, klein, dik of dun. Ook al ben je transgender, homo, lesbisch of bi. Iedereen mag er zijn.

Vergeet dit vooral niet, want als je blij bent met wie je bent is je leven zoveel leuker. Het leven is veel mooier als je gelukkig bent.

Ik gun iedereen het geluk om blij te zijn met zichzelf. Het is zo belangrijk. Maar het is tegelijkertijd ook zo makkelijk om iemand onzeker te maken. Door één klein ding te zeggen kan iemand zichzelf al zo snel zo lelijk voelen.

Mensen, pas op elkaar. Iedereen is kwetsbaar op zijn eigen manier. De ene zal dit snel laten zien en de ander niet. Maar weet dat iedereen gevoelens heeft en iedereen een hart.

Maak de wereld beter door jezelf te zijn en je van niemand anders aan te trekken. Je maakt jezelf er gelukkig mee, maar ook heel veel andere.

'Just be yourself. Let people see the real, imperfect, flawed, quirky, weird, beautiful, magical person that you are.'

EINDE.

Super bedankt voor alle reads en votes! Ik heb zo veel plezier gehad met het schrijven van dit boek. Ik zal hierna nog een epiloog schrijven en een q&a doen.

Loveyou

x Iworkinabakery