Ponferreda Academy

Chapter 44

I decided to make a wings. Gumawa ako ng pakpak gamit ang ability ko.

Yes, I can do it. Natutunan ko to nong nagseself practice ako.

Syempre, black ang kulay ng pakpak ko.

Lumipad na ako. Sinigurado kong mataas ang lipad ko para mapagmasda ang mga Revengers kung asan man silang lupalop ng school naroon.

...

"Hayun.." nasabi ko sa sarili nang natanaw na ang mga taong nakatayo sa oval. All black? All black talaga?

Grabe, ang rami.

They are more then a thousand?

Pero sakabilang side-- Mayroon ding ibang kampo.

Nakauniforms. Ang mga estudyante.

Mga teachers.

Yeah, the black side's the Revengers.

Napagdesisyon kong babaan na ang lipad at lumapag na, kahit na nakakahiya ang sout ko. Ang dumi-dumi ng sando at ng shorts ko. Buti nalang walang napunit.

Lumapag ako malapit sa principal na siyang nangunguna sa mga teachers at estudyante.

Nakita ko pang nakatutok lahat sakin dahil sa biglang pag-eksina ko. Kaya pinalaho ko na ang mga pakpak ko.

Aishh! Nakakahiya ang sout ko.

"Lona!" may tumawag sa pangalan ko at alam ko kung sino yun.

Nilingon ko siya, sila pala at nginitian. Na parang sinasabing Ako si Lona, No need to worry.

Nasa likuran ko kasi ang mga kagrupo ko.

Alam kong nag-aalala sila sakin dahil dinukot ako ng Revengers.

Tinaasan ko lang sila ng kilay ng napansing nakatingin sila sakin ng hindi makapaniwala.

First time kasi akong nakita ng apat na nakangiti, except kay Raye.

Magsasalita sana ako ng may nagsalita sa mg Revengers kaya  napabalik ako ng tingin sa harap.

Maybe their leader. Lalaking nasa mid 30s siguro.

Siya kasi ang nasa unahan. Mayroon siyang aurang di ko maipaliwanag.

Ang dilim, ang bigat.

"Nakatakas ka pala. Wala talagang kwenta yung si Juno." napailing-iling niyang sabi.

I think he's referring sa lalaking nakalaban ni... Joy.

"Yeah, just like you." mapang-asar kong sabi sa kanya. Naiirita kasi ako. I wanna bury him alive.

Nakita ko namang nagkasalubong ang kilay niya sa sinabi ko.

Pikon.

Magkapareho talaga sila.

Susugurin na sana ako ng lalaki ng biglang pumagitan ang principal.

"Ako ang kalabanin mo." sabi ng principal sa kanya. May kung anong nasa boses ng principal. Naging nakakatakot siya, ang seryoso.

"Kung yan ang gusto mo tanda." nakangisi namang saad ng lalaki at lumabas sa kamay niya ang napakalaking espada. Kagaya ng laki ng tao. May nakapalibot pa ditong mga pulang parang mga kuryente. Iwinasiwas siya ito sa principal.

Sinangga iyon ng principal ng isang espada din na gawa sa ability niya.

Acid.

Ang galing.

Kala ko matutunaw ang espada nung lalaki pero hindi.

Nagcause lang iyon ng malakas na pwersa dahilan para mapaatras kami.

Ang lakas.

Bigla nalang silang nawala.

Hindi na namin sila mahagilap hanggang sa.

*BOGSH-TUGSH*

May pagsabog sa kalangitan kaya napatingala kami.

Si principal at yung lalaki, nagsasanggaan. Grabe.

Ang bilis ng mga galaw nila.

Hindi namin masundan.

Hindi namin sila clearly makita pero may nakikita kaming mga pabilog na parang impact. Yun yung pag nagkakadikit ang mga espada nila.