Chapter 49

3K 62 1
                                    

Natagpuan ko nalang ang sarili kong nakatayo sa hallway.






Hallway?





Oh f*ck.








Hallway na may ilaw na nagpapatay sindi.




Yeah-yeah. Pang horror mood lang.

What the hell.









"Ugh!" I shouted in frustration.

"That old man. Naisahan niya ako!" nanggigigil kong sabi.










Napasabunot nalang ako ng ulo at pinilit na pinikit ang mga mata ko. Hoping na makakaalis ako rito.









"Sh_t!" naiinis kong sabi nang dinilat ko ang mga mata ko at nandito parin ako.








Napagdesisyunan kong tumakbo. Tumakbo sa kung saan mang direksyon tong tinatakbuhan ko.











"How can I get out of this sh_t If I don't even know where the heck am I?!" galit na ako. Galit na talaga ako.






Tumigil na ako. Wala akong patutunguhan. Bumabalik lang ako. Parang paikot lang ako ng paikot.

Tss!











"Lona..." napaigtad naman ako ng may biglang tumawag sakin.

Tumindig agad ang balahibo ko.





The hell.



It's creeping me out.










Knowing na ako lang mag-isa, sino yun?





"Lona..." tawag uli sakin.






F*ck.





Parang ang lapit lang ah.



"Who's there?" tanong ko kahit na alam ko namang hindi sasagutin ng boses ang tanong ko.




"Lona..." tawag uli sakin but this time, sa tenga ko na.




"F_ck it! Sino Ka?!" sigaw ko habang pilit na tinatago ang katotohanang natatakot na ako.








Takot ako. Takot ako sa multo.

Baka multo to.


Yeah, fudge.











"LONA!"


This time napatakbo na talaga ako ng biglang pasigaw na ang pagtawag sakin.





I can't take it! Natatakot na ako.











Narinig ko namang parang may mga footsteps na sumusunod sakin. Kaya binilisan ko ang pagtakbo.



I didn't bother to look.

Baka bumulaga lang sakin ang mukha nung The Grudge.









Takbo, takbo, takbo















Hingal, hingal, hingal













Naghahabol na ako ng hininga ngayon ng tumigil na ako. Naramdaman ko namang tumigil narin ang footsteps na nakasunod sakin.








Napalunok ako ng ilang beses ng napagdesisyunan kong sumilip sa likuran ko.













"Hooh!" i sighed in relief. At napahawak sa dibdib kong ang lakas ng kalabog.



















"Lona..." napaigtad ako ng may tumawag na naman sakin. Kaya unti-unting tumingin ako sa harapan ko.













"AHHHHHHHHHHHHHH!" I shouted to the top of my lungs.












F_ck!










My Greatest Fear.












The Grudge nga!!!!!!!!!

FUCK!!!!!

Ponferreda AcademyМесто, где живут истории. Откройте их для себя