Chapter 55

3.3K 75 0
                                    

Hindi ko na hinintay ang pagtama uli sakin ng electriballs niya.

Mabilis akong gumulong sa may side niya at agad na tumayo.





"Tss." naiinis kong sabi nang nagkapunit-punit ang cloak ko dahil sa mga eletriballs niya.




Ngumisi siya at ganun din ako.




Magseseryoso na ako.


"Oh hindi--" hindi na natapos ang sasabihin niya ng sumigaw ako.




"FOR MY FAMILY!"

I quickly released my secret weapon. Actually kailangan ko pa tong iponin kaya natagalan ako. Kaya kinailangan kong hindi muna tumira kahit na natatamaan na ako sa mga kuryente niya.





"AISHA!!!!" sigaw ko uli.



Biglang dumilim ang paligid kaya napatigil siya at ang iba na nasa campus.








Ang bigat, ang dilim, ang lungkot.












Huminga ako ng malalim at...





Bumalik na sa normal ang paligid at lumabas na ang dragon ko. Ash dragon.

Aisha ang pangalan niya kaya Aisha ang ipinangalan ni Dad sa ability niya at ganun din ako. Paano namin nalaman? Nakikipag-usap siya samin through mind.








"RAAAWR!"

biglang yumanig ang paligid sa biglang pagroar ni Aisha. (Roar ba tawag dun?)









Nakita ko naman ang gulat sa mga mata ng lalaki sa hindi inaasahang pagpapalabas ko sa totoong kapangyarihan ko.





Nilingon naman ako ni Aisha kaya mabilis ko siyang tinanguan.




"RAAAAWR!"

Mas mabilis pa sa kidlat na tumungo si Aisha sa lalaki. Sinubukan pa ng lalaki na atakehin si Aisha pero hindi tinatablan si Aisha. Hindi siya tinatablan ng kahit ano.







"AHHHHH!" sigaw ng lalaki ng tuluyan na siyang kainin ni Aisha.


Anong mangyayari sa kanya?

Mapupunta siya sa Impyerno.

Yes, si Aisha ang lagusan patungong Impyerno.

Once na makain ka niya, mapupunta ka doon at hinding-hindi ka na makakalabas.


Tumingin ako sa  paligid.











Lahat ng mga naglalaban ay tumigil. Kanina pa tumigil at nakatangang nakatingin sakin.








Tss.









"Thank you, Aisha." sabi ko sa secret weapon ko, ang alaga ko.




Tumingin siya sakin at nagbow. Kasunod nun ay hinawakan ko ang ulo niya tsaka siya naglaho.







Tapos na...















I immediately feel on my knees.

Nawalan na ako ng lakas dahil sa pagtawag ko sa kanya.






"Reag!" rinig kong may tumawag sakin kaya napalingon ako sa kanya.





"Raye..." nakangiti kong sabi.










Nagulat nalang ako bigla-bigla niya nalang  akong dinamba ng yakap.

Susuwayin ko na sana siya pero wala na akong lakas.





"I-I thought I'd lose you..." bulong pa niya tsaka ko naramdamang nababasa ang cloak ko. Wha-?


He's crying??

Oley is crying??





Napatawa nalang ako at nawalan na ng ulirat.

Ponferreda AcademyWhere stories live. Discover now