Untamed Confessions [R-18]

007 - Ang Lihim Ni Miss Tapia

Confession by Marc J.

Ako ay isang sutil. Kung ano ang hindi p'wede, 'yun ang gusto ko. Kung ano ang bawal, 'yun ang ginagawa ko. Mas trip kong kuhanin ang mga bagay na mahirap abutin. At 'yung mga babaeng medyo ayaw sa akin, 'yun naman ang trip kong habulin.

Ewan ko nga ba kung bakit gano'n ako, pilitin ko mang baguhin, pero 'yun talaga ang trip ko. Mas gusto ko kapag tinatanggihan ako, masarap siguro kasi sa pakiramdam kung sa huli'y sila'y aking napapasuko.

Katulad na lang nung kaklase ko noong high school. Hindi ko naman talaga siya gusto pero dahil sinupladahan niya ako, siya ang hinabol ko. Hindi ko siya tinigilan hanggang sa napaamo ko; aakalain ko ba na maikakama ko pa ito.

I guess that's it. I really like the thrill of winning over women na nire-reject ko. Ganti ko na rin siguro sa pagsusuplada nila sa akin. Nakakainis kasi 'yung mga suplada. 'Yung mga babaeng akala mo'y kung sino silang maganda. 'Yun ang masarap habulin at bola-bolahin. Sila rin ang masarap paglaruan at sorry for the word, 'kantutin'. Feel na feel ko kapag sila na ang umiiyak sa akin, lalo na kapag humantong na kami sa punto para mai-deliver ko na ang aking common break up line... "It's not you, it's me."

Naalala ko rin 'yung naging fling ko naman noong College. Sinupladahan din ako kaya niligawan ko. Hindi ko tinigilan hanggang sa nahulog ito sa bitag ko. Kaunting drama, paawa effect; kasama na 'yung script ko na iniwan ako ng dati kong syota para ipagpalit sa iba. Kasalanan n'ya, naniniwala s'ya, kaya ang resulta, naging pansamantalang, sorry again for the term, 'parausan' ko siya. She have no idea how I smirk deep inside my head while I literally fuck the same dirty mouth which insulted me. Ang sarap ng feeling. I feel victorious. Lalo na kung halos masuka na siya sa pasimpleng sapilitan kong pagngudngod sa kanyang ulo. Putragis na maldita. Mabuti nga sa kanya. Dapat lang sa kanya ang bastusin, para naman maramdaman niya ang resulta ng kanyang pagiging isnabera.

Sa unti-unting pagdami ng mga babaeng napapayuko ko, isa na sa nadiskubre ko na 'yung mga babae palang suplada, 'yun ang mga mas mahihilig; 'yung pahinhin ang effect, 'yun ang tunay na makakati at may kalandiang itinatago. Sila 'yung patikimin mo lang minsan, kailangan pupuruhan mo na ng dilig. Pero ano sila? Sinusuwerte? Pare-pareho lang naman silang challenge sa akin; wala sa plano ko ang sila'y seryosohin.

And then there was...Miss Tapia. Actually, her real name is Anna, but I call her Miss Tapia dahil kung ano ang porma ni Miss Tapia, ganun din ang porma niya. Mas matanda siya sa akin ng tatlong taon and was a rookie professor during my senior year in College. Inis na inis ako sa kanya, tulad ng inis sa kanya ng aking mga kaklase. Nuknukan kasi ito ng taray, suplada at strikto. Akala mo kung sinong beteranong professor kung umasta, eh baguhan lang naman siya.

Si Anna 'yung tipo ng teacher na gugustihin mong magkasakit o mabundol na lang ng truck para hindi na makapasok. Grabe kasi itong mamahiya at magpa-eksamen. Bukod kasi sa walang pasabi, saksakan pa ito ng hirap. Parang sinasadya niyang walang sino man ang makasasagot, dahil parating sa mga susunod na chapter na hindi pa nadi-discuss ito kumukuha ng tanong.

Nasa Midterms na kami nang mamuo na sa akin ang maitim kong plano. Hindi ko kasi matanggap na ibinagsak niya ako noong prelims kahit pasado naman ako sa exams. I will stalk her. Aalamin ko ang lahat sa kanya. Paplanuhin ko kung paano ko siya mapababagsak. Kailangan kong ayusin ang plano para siguradong siya'y wasak na wasak.

Lintek lang ang walang ganti; para sa akin at sa aking mga kaklase. Patutunayan kong tulad din siya ng ibang mga babaeng kayang-kaya kong durugin sa aking mga kamay. Wala akong pakialam kahit masira ko pa siya; I can actually go as far na masipa siya sa pagtuturo sa aming Unibersidad.

Kinaibigan ko siya. Nagpanggap akong teacher's pet. Naging tagabuhat ng kanyang mga bag. Naging tagabitbit din ako ng mga projects at test papers ng iba pa niyang mga estudyante. Nagpanggap akong good boy para makuha ko ang kanyang tiwala, hanggang sa dumating na sa puntong pasikreto ko nang nalaman kung saan siya nakatira.