Untamed Confessions [R-18]

032 - Ang Pansitan ni Mona

Confession by Mona Lisa

Ako ay isang tunay na dalagang Pilipina. Maganda pero hindi pa-sexy (charot!). Sexy pero hindi malandi (charot pa more!). Naghahanap-buhay sa palengke, pero hindi palengkera (chararat na sa katsa-charot!). Mahinhin at hindi bastusin.

(Silence)

Fine.

Ka-charutan lang talaga ang mga sinabi ko. Dahil ang totoo...

Ako ay isang dalagang maharot. I'm sexy and I know it kaya itinodo ko na ang pagiging redundant sa pagso-soot ng mga damit na lalong makapagpa-enhance ng kaseksihan ko. Alam kong malalaki ang kasusuhan ko kaya lalo akong nagso-soot ng mga pang-itaas na hapit, nakalitaw ang cleavage at bakat ang mga utong. Alam kong mabilog din ang pwet ko kaya I see to it na lilitaw ang katambukan ng mga ito sa kahit anong pang-ibabang suot ko. My long legs are my best assets din kaya s'yempre lagi akong naka-short o mini-skirt para maipagpahili ko ito.

Judge me if you want. I really don't care about judgemental ampalayas in this planet. Pero tuwang-tuwa talaga ako kapag napapalingon ko ang mga lalaki at kapag naiinis sa akin ang mga babae kapag lumilingon sa akin ang mga jowa at siyota nila.

Mas lalong happy ako kapag pinapakyaw ng nga lalaking customer ang mga tinda kong hotdogs at longganisa, kapalit ng panghaharot ko sa kanila sa palengke.

Okey naman ako sa pagpapakatotoo nung una. 'Yun ay nung medyo harmless pa ang mga lalaking nakaka-enkwentro ko. Nabawas-bawasan ang panghaharot at panglalandi ko nang maka-enkwentro ko ang isang gang ng mga kalalakihang hindi lang siga-siga at halang ang mga bituka...mga manyak din.

Harap-harapan kung manyakin at bastusin nila ako. May mga gagong nandadakma ng suso ko tapos pipisilin. Nang masampal ko ang leader nila, lalong lumaki ang problema ko dahil dina-dry hump na rin nila ako habang sabay-sabay nila akong pinagti-tripan. Lahat halos ng tao sa palengke takot sa kanila kaya walang mag-lakas-loob na magtanggol sa akin.

Pinangaralan ako ng matatandang tindera sa palengke na ibahin ko raw ang pananamit ko. Sa sobrang takot ko sa gang sumunod ako kahit O.A. na at nababaduyan na ako sa sarili ko. Dumating 'yung point na naging kahawig ko na si Berheng Maria sa kadisentehang manamit at magkikilos para lang wala na silang dahilan upang bastusin ako. Pero...

Totoo pala na walang matimtimang berhen para sa mga manyak. Kapag gustong mambastos ng mga gago, kahit mata lang ang kita sa babae, pagnanasaan at pagnanasaan pa rin ito. Isang hapon on the way sa inuupahan kong bahay nang tinambangan ako ng "manyakis gang," sa iskinitang dinaraanan ko araw-araw. Literal na sumasayad na sa lupa ang palda ko at mahaba na ang pang-itaas ko kaya nagtataka ako kung bakit inilalawit-lawit pa rin nila ang mga dila nila sa akin at pilit na pinaghihipuan ang iba't ibang parte ng katawan ko. Makulimlim na noon at madalang na ang tao sa eskinita. At dahil amoy na amoy ko ang marijuana at alak mula sa kanila, tinubuan ako ng matinding takot na ma-gang-rape ako or worse, mapatay pa pagkatapos nila akong halayin.

Hindi ako katoliko pero napatawag ako sa mga Santo nang hapon na 'yun. Si Santa Maria at si San Jose, maging si Santa Anastasia, Santa Claus at Santo Papa tinawagan ko na rin. Pero hindi naging hadlang 'yun para makaladkad nila ako sa talahiban malapit sa creek doon sa amin.

Umiiyak na ako at nawawalan na ng pag-asa nang mapansin ko ang isa sa kanila na mukhang nasa katinuan pa. Kasama ito pero hindi ito nakikibastos at sa halip, pilit nitong pinipigilan ang mga kasamahan. Sa kanya ako nakipag-eye contact para mag-magmakaawa. Naramdaman ko naman na kahit may gusto ito sa akin ay hindi ito katulad ng kanyang mga kasamahan.

Sa panahon ng kawalang-pag-asa, kahit anong bagay na mas mabuti pa sa masamang sitwasyon, mas pipiliin ng tao kumpara sa mas grabeng sitwasyon. Kaya ang agad na pumasok sa isipan ko noon...mas mabuti nang maangkin ako ng isa lang sa kanila, basta wag lang akong ma-gang-rape ng pitong lalaki. At ang unang paraan na naisip ko sa gitna ng pagkataranta ay...