Untamed Confessions [R-18]

008 - Dark Secret

Confession by Rayne P.

Everybody has a dark side. Hindi nga lang lahat ay may tapang ipakita ang madilim na bahagi ng kanilang pagkatao. May mga tao kasing mapanghusga. Mga taong nagbubulagbulagan sa kanilang sariling kadiliman, kaya't kadiliman lang na ng iba ang kanilang nakikita. Isa na ako sa mga taong takot ipakita ang madilim na sulok ng aking pagkatao; ang tagong bahagi na ako lamang ang nakakakita, at nakaaalam...sa ngayon.

I'm a typical good teenage girl na hindi mo kaiisipan ng kahit anong kapintasan. Wala akong bisyo at parati rin akong nangunguna sa klase. Sikat ako sa eskwelahan dahil sa involvement ko sa iba't ibang extra-curricular activities. I sure am the model student material. The perfect daughter in the eyes of my parents; and good sister to my younger siblings.

Perfect nga ba ako kung malalaman nilang lahat ang aking sikreto?

I'm a closet sex addict. I am so obsessed with sex since as young as 14 years old. I'm turning twenty in a few months, at enough time na siguro ang six years para mapagtantong lalong lumalala ang obsession ko sa sex sa bawat taong sinusupress ko ito out of fear na ma-disappoint ko ang aking pamilya at iba pang mga kakilala.

There's nothing more frustrating for a closet sex addict, other than to stay virgin while my guts wants me to lose it. There are days that "mere masturbation" wasn't cutting it. I want more. I need more, that there were days that I'm most tempted to stick a zuccini inside my V.

I finally turned twenty, and more than half of my friends are practically getting laid. Lalo akong na-frustrate when they began to chat about their sex lives right in front of me. I was uptight, of course. I know I'm a hypocrite to even pretend I was against pre-marital sex for as long as they are around. At the end of the day, when my reality sets in...that's the only time I would cry to myself, hoping it would at least lessen my desire to think about sex.

One day, hindi ko na talaga kaya. My circumstance made me depressed and I've been literally crying non-stop. Pero dahil sa takot ko pa rin na mahusgahan, nagpunta na lang ako sa kumpisalan kahit hindi naman ako katoliko. I just felt the need to tell my problem to somebody. Kahit sino, kahit pari pa 'yan, I just would like to hear some feedback from other people who will never recognize me.

Dahil hindi naman talaga ako katoliko, hindi ko alam kung may dapat ba akong tingnan bago ako dumiretso sa confession booth. Pumasok na lang ako doon basta, at saka walang puknat na nagsalita.

Copyright ⓒ DyslexicParanoia (Angela Atienza), 2016, All rights reserved

"Sex addict po ako, Father." Sabi ko, "Pero hindi ko po alam ang gagawin ko sa pangangati ko. Gusto ko na pong isuko ang aking pagkabirhen, pero wala naman pong nanliligaw sa 'kin. Lahat ng lalaki, parang takot sa akin. Masyado raw po kasing intimidating ang personality ko."

Huminto ako sandali. Nakarinig kasi ako ng humahagikhik sa sa loob ng booth ng pari, kaya naman nagdali-dali akong tumayo para tingnan kung sino ang naroro'n.

I saw my classmate in gradeschool sitting inside. His name is Jerome. He's holding his stomach dahil sa tindi ng pagtawa. Sinipa ko muna ito bago ko pinagsasabunutan.

"Aray ko naman!" Sigaw n'ya, itinulak n'ya ako.

"Anong ginagawa mo rito?"

"Sakristan ako rito, bakit?" Lumabas na s'ya ng booth.

"Tanda mo nang 'yan, sakristan pa rin?"

"Ano bang paki mo?" Anya. "At least hindi ako ang bente anyos na, virgin pa rin." Muli itong humalakhak.

"Anong ginagawa mo sa kumpisalan? Pari ka ba?!"

"Nililinis ko lang ang loob!" Bulyaw n'ya, "Para handa na sa mangungimpisal pakatapos ng misa mamaya. Kundangan ka ba namang papasok-pasok rito, hindi ka naman katoliko."