Roommates with my bully?! •Dutch• {voltooid} (herschreven)

10.

P.O.V. Brooke
Het is de volgende dag en ik word wakker door Jace die allemaal kusjes op mijn gezicht plant. "Stop" zeg ik zacht, met een glimlach. "Ik wil nu naar haar toe" fluistert hij zacht. "Ik heb de hele nacht alleen maar liggen woelen van nieuwsgierigheid" zegt hij erachteraan. "Bel jij dan om te zeggen dat we allebei nog ziek zijn" zeg ik met mijn o zo mooie ochtendstem. Hij knikt, stapt uit bed en loopt naar de telefoon waarmee hij naar de balie belt. Ik zie hem een aantal keer knikken en dan hangt hij op. Hij loopt weer terug naar mij en kruipt op me. "Je bent echt te aantrekkelijk in dat shirt van mij" zegt hij, terwijl hij op zijn lip bijt. Ik verplaats mijn duim naar zijn mond en haal zijn lip tussen zijn tanden vandaan. Ik kijk deze hele tijd recht in zijn ogen. Hij buigt zijn hoofd naar mij toe en drukt zijn lippen weer op de mijne. Ik sla mijn armen om zijn nek heen en ga met één hand door zijn haar heen, waardoor hij zachtjes kreunt. Hij gaat met zijn handen onder het shirt wat ik aan heb en streelt mijn huid. Als ik ademtekort heb, trek ik terug. "Gaan we ons dan aankleden?" Vraag ik, buiten adem. Jace knikt en rolt van mij af, waardoor ik moet lachen. Hij kijkt mij met een glimlach aan. "Je lach is mooi" fluistert hij. "Ik klink als een geit" zeg ik serieus. Jace moet lachen. "Dat hoor jij misschien, maar ik niet" zegt hij, voordat hij uit bed stapt en naar zijn kast loopt. Ik sta ook op en loop naar mijn kast. Ik kies een simpel setje uit wat bestaat uit een zwarte skinny jeans en donker groen/zwart bloesje (zie media).

Ik doe de rest van mijn routine, zoals mijn haar en make-up. Ik doe mijn haar in een strakke staart en wikkel dan een plukje haar om mijn elastiekje heen en zet dat dan vast met een bobby pin. Als make-up doe ik alleen wat concealer en mascara op.

————

We zitten om 13:00u eindelijk in de auto. Ik ben maar gaan rijden, want met een drukke stuiterbal achter het stuur kan het nooit goed gaan. Ik leg mijn hand op zijn knie om zijn been te laten stoppen met trillen. Hij legt zijn hand op die van mij en houdt hem vast. "Ik hoop echt dat het goed met haar gaat" fluistert hij. "Dat zal vast wel. We kijken wel wat er gaat gebeuren." Zeg ik. Hij knikt.

Na 2 uur rijden, komen we eindelijk aan. Ik kijk om me heen en voel me gelijk niet veilig. Overal staan vervallen huizen, kapotte auto's en overal ligt afval. Jace' gezicht staat kwaad en verdrietig. "Woont ze hier?" Vraagt hij zacht. Ik knik licht. Ik parkeer de auto en dan stappen we uit. Ik pak de hand van Jace vast en kijk oplettend om me heen. Ik zie dat Jace hetzelfde doet. Ik zoek naar de bel en als ik doorheb dat ze er geen hebben, klop ik op de deur. Ik knijp even in de hand van Jace, omdat ik bang ben voor wat er gaat komen.

Ineens gaat de deur open en staat er een vrouw van middelbare leeftijd in de deuropening. Ze heeft een joint in haar mond, wat ontzettend erg stinkt. Ze is aardig aan de zware kant, om het zo lief mogelijk te zeggen en haar haar is vet en dun. "Wat moeten jullie?" Vraagt ze met een irritante stem. Jace wil naar binnen stormen, maar ik houd hem tegen. "We komen voor Alexia" zeg ik. De vrouw rolt met haar ogen. Ik hoor haar nog mompelen: "Altijd zij weer" Ik merk dat Jace het ook heeft gehoord, want hij knijpt hard in mijn hand. Ze loopt naar binnen en Jace en ik lopen achter haar aan. Ik kijk om me heen en probeer zo min mogelijk door mijn neus te ademen, want het stinkt echt enorm naar wiet.

Ik ga niet eens op de bank zitten, omdat het zo vies is. "Wat komen jullie eigenlijk voor haar doen? Ze is namelijk druk bezig" hoor ik de vrouw geïrriteerd zeggen. "Ik ben haar broer" zegt Jace. De vrouw kijkt ons nijdig aan. "Je mag ze allebei meenemen voor niks. Ze zijn echt lastpakken en kunnen niks" zegt ze, terwijl ze haar joint, die inmiddels op is, op de grond gooit. "Allebei?" Vraag ik verward. "Ja, de kinderbescherming had ook een ander kind bij mij gedumpt. Ik deed het alleen voor het geld van de kinderbijslag, maar ja... ze kosten meer geld dan dat ze me opbrengen, dus neem ze mee en vertrek. Jullie kunnen ze boven halen" zegt de vrouw, voordat ze op de bank gaat liggen en in slaap valt.