Roommates with my bully?! •Dutch• {voltooid} (herschreven)

27.

P.O.V. Brooke
Als we thuis zijn aangekomen, loop ik meteen met de tas naar de badkamer. Ik hang de zwembroeken en bikini's over het bad heen en stop de handdoeken en vieze kleding in de wasmachine.

Ik hoor de telefoon van Jace afgaan in de slaapkamer. Ik pak de telefoon van zijn nachtkastje af en loop snel naar de woonkamer om het aan hem te geven. "Dank je" Hij neemt, zonder te kijken wie het is, op en loopt naar de gang om een rustig gesprek te houden.

"Mama!" Roept Tim vanuit zijn kamer. "Ja schat?" Vraag ik als ik zijn kamer binnen kom. "Kan je meespelen?" Vraagt hij lief. "Ik ben bijna klaar. Dan kom ik wel even spelen" zeg ik. Hij knikt goedkeurend en gaat weer verder met zijn autootjes. Ik glimlach en loop zijn kamer weer uit. Ik leg de schone was in alle kasten en loop dan even naar de keuken om wat te drinken voor iedereen in te schenken.

"Jace?!" Roep ik als ik hoor dat hij gestopt is met bellen. Ik krijg geen antwoord en frons met mijn wenkbrauwen. Alexia kijkt mij bang aan, omdat hij niet antwoord. "Ik ga wel even naar hem toe. Kan jij even met Tim spelen?" Vraag ik aan haar met een glimlach, om haar gerust te stellen. Ze knikt en staat op. Ze werpt een bange, maar ook bezorgde blik naar de hal toe.

Ik open de deur van de hal en kijk naar binnen. Jace zit tegen de muur aan met zijn knieën opgetrokken en zijn handen in zijn haren. Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten, zodat hij weet dat ik er voor hem ben.

P.O.V. Jace
Brooke overhandigt mij mijn telefoon en ik loop naar de hal om een rustig gesprek te voeren.

Ik: "Hallo. Met Jace Spike"
Onbekend: "Hallo meneer Spike. U spreekt met Madelene Oesterwoud van de afkickkliek. Ik wilde u even mededelen dat het na jaren weer goed gaat met uw vader en dat hij morgen, onder begeleiding, vrijkomt en nuchter verklaard is" zegt de vrouw.
Ik: "Oh.... oké... uhm, bedankt voor het doorgeven" zeg ik moeilijk.
Kliniek: "Geen probleem. Fijne dag nog verder"
Ik: "Hetzelfde" mompel ik, voordat ik ophang.

Ik laat mijn telefoon uit mijn hand vallen en zak op de grond. Ik hoor Brooke iets roepen, maar ik reageer er niet op. Ik ben even helemaal in shock.

Ik hoor de deur open gaan, maar ik blijf zitten hoe ik zit. Ik adem diep in en uit en ik voel tranen over mijn wangen heen vloeien. Ik merk aan de geur van kokos dat Brooke naast me is komen zitten. "Wil je me vertellen wat er is gebeurd?" Vraagt ze zacht na een tijdje, terwijl ze haar hand op mijn knie legt en er zachtjes overheen wrijft. "Mijn vader komt morgen weer met begeleiding vrij" zeg ik zacht. "Wat vind je ervan?" Vraagt Brooke. Ik haal mijn schouders op. "Ik heb hem al jaren niet gezien, dus ik vraag me af of ik hem nog wel herken, maar het is en blijft je vader waar je van houdt. Maar ik denk na alles wat er is gebeurt en de pijn die ik heb overgehouden in mijn hart groter is dan de liefde" legt ik uit. Ze knikt begrijpelijk. "Het is ook niet niks wat hij bij jullie heeft gedaan, maar ik denk ook dat hij na al deze jaren veranderd kan zijn in een goede man. Anders zouden ze hem niet laten gaan" zegt Brooke. Ik knik instemmend. "Dat is waar" "Misschien moet je na een tijdje, als je er klaar voor bent, contact met hem opnemen en goed met elkaar praten" Ik kijk Brooke aan en geef haar een snelle kus op haar slaap. "Ik houd van je" zeg ik, terwijl ik recht in haar ogen kijk. "Ik ook van jou" zegt ze met een betoverende glimlach, voordat ze haar lippen op de mijne drukt.

We lopen de woonkamer waar Tim en Alexia op de bank zitten en hun drinken opdrinken, terwijl ze naar de tv kijken. Brooke en ik gaan er ook bij zitten en pakken ook ons glas. Alexia kijkt mij met een bange en bezorgde blik aan. Ik open mijn armen en knik naar haar als teken dat ze moet komen. Ze staat op en ik neem haar in mijn armen. Ik strijk met mijn vingers door haar haren heen en geef haar een kus op haar kruin. "Je hoeft je echt geen zorgen om mij te maken, goed?" Vraag ik aan haar, terwijl ik haar in haar ogen aankijk. Ze knikt. Ik geef haar nog een kus op haar voorhoofd, voordat ik weer naast Brooke op de bank ga zitten. Ze komt tegen mij aanzitten en ik sla mijn arm om haar heen.

Als het rond 17:30u is, bestel ik twee pasta's bij een Italiaan in de buurt en laat het bezorgen. Brooke en ik hebben namelijk geen zin om te koken.

Na het eten spelen we nog met z'n alle een bordspelletje en daarna gaan we naar bed. Ik loop naar de kamer van Alexia. Ik moet het haar toch vertellen, want het is ook haar vader en misschien heeft zij er wel behoefte aan om hem te spreken.

Ik zie Alexia al onder haar dekens liggen met een boek, een nieuwe deze keer. "Hey zusje" zeg ik met een glimlach, terwijl ik naar haar toe loop. "Hey broer" zegt ze terug. Ik ga bij haar op het bed zitten. "Je weet dat papa in een kliniek zit voor zijn drankproblemen?" Vraag ik. Ze knikt, een beetje bang voor wat er komen gaat. "Ze hebben me vanmiddag gebeld om te zeggen dat hij morgen weer vrijkomt met begeleiding en dat hij weer nuchter is" Ze kijkt me een tijdje aan zonder iets te zeggen. "Wat denk jij ervan?" Vraagt ze zacht. "Hij is onze echte vader en ik mis hem wel, maar de pijn die hij ons heeft aangedaan, ook al herinner jij dat niet meer, is groter" leg ik uit. "En jij?" Vraag ik. "Ik weet niet eens meer hoe hij eruit ziet, omdat ik nog zo klein was en ik heb alleen met een alleenstaande moeder gewoond, dus ik weet ook niet hoe het zal zijn om een vader te hebben" Ik knik begrijpend. "Als je behoefte krijgt om hem een keer te ontmoeten, moet je het me zeggen. Dan kan ik hem bellen" zeg ik. Ze knikt. "Doe ik" zegt ze, met een gaap erachteraan. "Ga nu maar lekker slapen" zeg ik, voordat ik haar een kus op haar voorhoofd geef en de kamer uitloop.

————————————————————————
Hee mensen🙋🏼‍♀️

Ik kom er net achter dat het al lang geleden is (voor mijn doen) dat ik een hoofdstukje had geplaatst! Sorry hiervoor😊

Xxx Eline