17.

3K 88 7
                                    

P.O.V. Skylar (moeder van Brooke)
Ik loop met de vrolijke Tim naar de keuken toe. Tim legt zijn gescheurde Teddy op de tafel en gaat dan zelf ook op een stoel zitten. Ik ga naast hem zitten en leg al mijn naaispullen klaar.

Ik was eerst wel geschrokken door het verhaal wat Brooke me had vertelt, maar al snel had ik respect voor haar. Ik was altijd al trots op mijn meisje en nu al helemaal. Hoe ze Tim van zo bang tot zo blij heeft gekregen, blijft me een raadsel, maar ze is er zeker goed in.

"Heb je dat allemaal nodig?" Vraagt Tim met grote ogen. "Nee hoor, maar ik moet even de goede kleur vinden" zeg ik glimlachend naar hem. Hij knikt. Als ik de goede bruine kleur heb gevonden, pak ik mijn naald en doe daar, na veel gepruts, mijn draadje in.

Ik pak het beertje en leg het zo tegen elkaar, dat het gaat kloppen als ik het naai. "Ga je Teddy pijn doen?" Vraagt Tim. "Nee. Hij voelt hier helemaal niks van" zeg ik. "Oké" Ik begin met het naaien van de beer en al snel zit het hoofd weer stevig op het lichaampje. "Hier. Wel voorzichtig doen nu, hè" "Ja oma" Ik krijg een grote glimlach op mijn gezicht en geef het beertje aan Tim.

P.O.V. Brooke
Na een klein kwartiertje komt Tim blij de woonkamer in gerend. "Kijk mama! Teddy is weer heel" zegt hij blij, terwijl hij Teddy aan mij laat zien. "Dat is mooi. Heb je al dankjewel tegen oma gezegd?" Vraag ik. "Nee" "Ga dat nog maar even doen dan" zeg ik. Tim knikt en loopt weer naar de keuken. Ik hoor mijn moeder lachen en iets terug zeggen. Mijn moeder komt met Tim terug de woonkamer ingelopen. "Zullen wij maar weer gaan Ben?" Vraagt mijn moeder aan mijn vader. "Is goed" zegt hij. Ik geef mijn ouders nog een dikke knuffel en zeg ze dan gedag.

"Ik ga even Selena bellen" zeg ik. Jace knikt goedkeurend en blijft met Alexia en Tim op de bank zitten. Ik loop naar de slaapkamer en ga op het bed liggen. Ik zoek haar op in mijn contacten en bel haar dan.

Selena: "Hey Brookie! Waar heb ik dit telefoontje aan te danken?" Vraagt Selena vrolijk.
Ik: "Ik heb je heel veel uit te leggen" zeg ik zuchtend.
Selena: "Oh nee. Heeft Jace je pijn gedaan?" Vraagt ze boos.
Ik: "Nee nee. Het is eigenlijk iets positiefs"
Selena: "Dan is het goed" zegt ze grinnikend.

Voor de tweede keer deze dag leg ik het hele verhaal uit.

Selena: "Jezus Brooke. Wat heftig" zegt ze geschrokken.
Ik: "Ik kon het eerst ook niet beseffen, maar nu ze hier eenmaal zijn, kan ik denk ik niet meer zonder ze" zeg ik glimlachend.
Selena: "Ik kom zo snel mogelijk een keer langs" zegt Selena.
Ik: "Is goed hoor. Ik mis je wel enorm"
Selena: "Ik mis jou ook. Je bent en blijft mijn beste vriendin"
Ik: "Jij ook de mijne"

"Mama?" Hoor ik Tim vragen. "Ja?" Hij komt naar me toegelopen en kruipt op het bed. "Papa wil geen Teletubbies kijken?" Zegt hij sip. Hij merkt nu de telefoon in mijn hand op. "Hoi" roept hij door de telefoon heen. "Jij moet zeker Tim zijn?" Vraagt Selena lief. "Ja" zegt hij verlegen. "Zijn mama en papa een beetje lief voor jou" vraagt ze grinnikend. Ik trek een verontwaardigd gezicht, ook al kan Selena dat niet zien. "Ja! Heel erg!" Zegt hij dan blij, waardoor ik glimlach en hem een kus op zijn voorhoofd geef. "Ga jij alvast naar de woonkamer? Dan kom ik er zo aan en zet ik de Teletubbies op" zeg ik. "Jeeehh!" Hij klimt weer van het bed af en rent de slaapkamer uit.

Ik: "Nou, ik moet er maar weer eens vandoor" zeg ik lachend.
Selena: "Hij heeft zo'n schattig stemmetje" zegt Selena piepend.

Ik moet lachen door haar opmerking.

Ik: "Jij nu ook" zeg ik lachend.
Selena: "Ha. Ha. Ha. Heel grappig" zegt ze droog, waardoor ik nog harder moet lachen.
Ik: "Doei"
Selena: "Doei"

Ik hang op en sta op van het bed. Ik loop naar de woonkamer en zie dat Alexia tegen Jace aan ligt. Tim zit aan de andere kant van de bank, met zijn Teddy. Ik kijk naar wat er op tv is en kijk Jace dan boos aan. Er staat een of andere Netflix-serie op met allemaal bloedende mensen. Ik pak zo snel als ik kan de afstandsbediening en zet de Teletubbies op. Tim begint blij in zijn handen te klappen. "Hé" roept Jace verontwaardigd. "Jij. Meekomen!" Zeg ik, terwijl ik naar Jace wijs. Hij staat zo snel mogelijk op en loopt achter mij aan naar de keuken. Ik doe de deur dicht, draai me om en doe mijn armen over elkaar. "Wat?" Vraagt Jace. "Je zet toch geen moordserie op met een 4- en 13-jarig kind naast je op de bank" sis ik naar hem. "Ze snappen het toch niet" zegt hij. "Je weet maar nooit wat ze er van onthouden en Alexia is al oud genoeg om die serie te begrijpen" zeg ik, met mijn handen in het haar. Jace loopt naar me toe en slaat zijn armen om me heen, terwijl hij kusjes in mijn nek geeft. "Ik probeer boos te zijn!" Zeg ik geïrriteerd. "Je bent te sexy als je boos bent" zegt hij met een grijns. Ik geef hem een klap op zijn achterhoofd. "Zet nooit meer zo'n serie op waar zij bij zijn!" Zeg ik, terwijl ik met mijn vinger in zijn borst prik. Hij gooit zijn handen in de lucht. "Oké, oké, ik geef me over" zegt hij. Ik knik tevreden en loop terug naar de woonkamer.

Roommates with my bully?! •Dutch• {voltooid} (herschreven)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu