"ထပါေတာ့..မမေလး!!"
အသံခပ္အုပ္အုပ္ႏွင့္ စိုးရိမ္ရိပ္သမ္းေနေသာ အသံတစ္ခုက..သူမအားအိပ္ရာ
မွ ႏိႈးထေစသည္။
"Ms Song! ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
အိပ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ မ်က္စိႏွစ္ဖက္ကို
အျပင္းအထန္ပြတ္ကာ..tiffanyေမးလိုက္သည္။
"Ms kim က ေအာက္ဆင္းလာခဲ့ဖို႔
ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္.."
"Aww..imm!!"
Tiffany ေခါင္းစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ၿငိမ့့္ျပလိုက္ကာ..ေဖ်ာ့ေတာ့စြာျပံဳး၏။
"ကြၽန္မသြားရေတာ့မယ္...!!"
Ms song မ်က္ရည္၀ဲလ်က္ tiffanyလက္ကို ဆုတ္ကိုင္ကာ
ေတာင္းပန္ေသာ မ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္ၾကည့့္၏။
Tiffany ~ Ms Song ၏မ်က္၀န္းးအဓိပၸါယ္ကို ဘာသာမျပန္ႏိုင္ခင္
အ႐ွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ တံခါးကို ေဆာင့္ဖြင့္သံ
ကိုၾကားလိုက္ရသည္။
Tiffany တို႔ႏွစ္ဦးလံုးလန္႔သြားေသာ္လည္း Ms song မွာ ဂနာမၿငိမ္စြာ
မ်က္စိကစားလ်က္ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားေန၏။
"Ms Song သြားေတာ့...!!"
တံခါးကို ေက်ာမွီထားလ်က္..Ms Song ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနေသာ taeyeon ၏ အသံက.. tiffanyအား
ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေၾကာက္စိတ္၀င္ေစသည္။
"ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္..မမေလး"
Ms song ေျပးထြက္သြားၿပီးေနာက္
အခန္းထဲတြင္သူမႏွင့္ taeyeon သာက်န္ခဲ့သည္။ ႐ုတ္တရက္ေအးစက္စက္ႏိုင္သည့္ပတ္၀န္းက်င္က tiffany အား
အေနအထားက်ဥ္းက်ပ္ေစ၏။
Taeyeon အေတြးမ်ားကိုလည္း
Tiffanyသိခ်င္သည္။ အိမ္႐ွိ Maid မ်ားႏွင့္ ေနာက္ဆံုး Ms Song ထိ
တစ္ေယာက္မက်န္ အလုပ္ထုတ္သည့္
အေၾကာင္းႏွင့္ ေနာက္ဆံုး သူတို႔ႏွစ္ဦးသာ
အိမ္အက်ယ္ႀကီးထဲတြင္ ေနရန္ taeyeon
အဘယ္ေၾကာင့္
ထိုအေျခအေနကိုဖန္တီးမွန္း နားမလည္ေတာ့ပါ။
"မင္းဆင္းလာခဲ့ေတာ့...!!"
Taeyeon ေအးေအးေဆးေဆးသာ
ေျပာရင္း tiffany ကိုေက်ာခိုင္းလိုက္သည္။
