" Tae "
အသက္႐ႈႏႈန္းပင္မမွန္ေတာ့သည့္ fanyရဲ႕ေခၚသံေၾကာင့္ မ်က္စိမွိတ္ကာမွိန္းေနသည့္ taeyeon မ်က္လံုးေျဖးေျဖးခ်င္းဖြင့္ၾကည့္သည္။
သူပထမဆံုးျမင္လိုက္ရသည့္အခ်က္က
Fany၏မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္နီရဲေနေသာ မ်က္၀န္းတစ္စံု...
taeyeonသက္ျပင္းခပ္ဖြဖြခ်ကာ..fanyအား သူမအနားတြင္လာထိုင္ေစသည္။fany၏က်ေနဆဲ မ်က္ရည္မ်ားကိုလက္ဖ၀ါးေလးျဖင့္ခပ္ဖြဖြသုတ္ေပးကာ...
"ငါမင္းကိုကတိေပးထားတယ္ေလ...fany..!!
မင္းကိုငါခြဲမွာမဟုတ္သလို ထားခဲ့မွာလည္းမဟုတ္ဘူး..!! ဘာေတြစိုးရိမ္ေနရတာလဲ"
"ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ကြာ႐ွင္းဖို႔အထိသူတို႔..တိုက္တြန္းေနၾကၿပီေလ...!!"
Taeyeon သူ႔ရဲ႕တဆစ္ဆစ္ကိုက္လာေသာေခါင္းတစ္ဖက္ကိုကိုင္ကာ fanyလက္အားတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆုတ္ကိုင္လ္ုိက္သည္။
"ငါေျပာခဲ့ၿပီးသားေလfany ငါ့ကိုသားသမီးအျဖစ္ကစြန္႔ပစ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ငါလက္ခံမယ္..
မင္းနဲ႔ကေလးေတြကိုငါမစြန္႔ပစ္ပါဘူးဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို..၊ မင္းမယံုဘူးလား fany?"
Tiffany ေခါင္းခါကာ...
"ေတာင္းပန္ပါတယ္..tae ငါအရမ္းစိုးရိမ္လြန္ၿပီးေၾကာက္ေနမိတယ္..."
"Hey...ငါဒီေသးေသးေလးေတြကို အလြယ္တကူစြန္႔ပစ္ႏိုင္မယ္ထင္လား"
အိပ္ေမာက်၍ ပါးစပ္ေလးမ်ားပင္ပြင့္ေနေသးေသာ berries ေလးမ်ားအားtaeyeonစိုက္ၾကည့္ကာ ေျပာ၏။
=================
"ဘယ္လိုေနေသးလဲ taeyeon?"
ေခါင္းမွပတ္တီးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျဖည္ရင္း
Yoona ~ taeyeon အားေမးသည္။
"သက္သာလာၿပီ...တျဖည္းျဖည္းနဲ႔"
"လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားေတာ့သိပ္မလုပ္ေသးနဲ႔ဦးေနာ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ..."
Taeyeon ခပ္တိုတိုျပန္ေျဖကာ လွည္းထဲ႐ွိေပါက္စေလးႏွစ္ေယာက္အား ထိန္းေက်ာင္း ေန၏။
