"Omo..."
Tiffany မ်က္လံုးေလးႏွစ္ဖက္၀ုိင္းစက္သြားသည္အထိ အံ့ျသသြားသည္။
သူမဗိုက္ထဲ႐ွိ monster ေလး၏
ကန္ခ်က္ကို ခံစားလိုက္ရ၍
ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ တစ္ခ်က္ ၊ ႏွစ္ခ်က္
မဟုတ္ဘဲ သံုးေလးခ်က္ဆက္တိုက္ျဖစ္၍
ထိုေနရာေလးမ်ားကို tiffany ကိုင္ၾကည့္သည္။
"ကေလးေလး..mommy ဗိုက္ထဲကေနအျပင္ကိုတြန္းထြက္ခ်င္ေနၿပီလား..!!
တကယ္..မႏိုင္စိန္ေလးဘဲ..mommy
ကေလးေလးက..!!"
Tiffany တစ္ေယာက္ထဲ စကားမ်ားေျပာရင္း ျပံဳးေနမိသည္။ထိုအခ်ိန္႐ုတ္တရက္၀င္လာသည့္ phoneသံေၾကာင့္
သူမ လုပ္လက္စ အလုပ္ေလးအား
ရပ္လိုက္သည္။
"ေကာင္းေသာ ေန႔လည္ခင္းပါ
Fany..."
"Oh~yoon !! ငါလည္းနင့္ဆီ
Phone ဆက္ဖို႔စိတ္ကူးတုန္း.."
"ဒီအခြင့္အေရးကို ငါအရင္ဦးသြားတာဘဲ"
Yoona ~ သူမ သူငယ္ခ်င္းအားၾကင္နာစြာေျပာသည္။ taeyeon ၏လစ္လ်ဴ႐ႈျခင္းခံထားရသည့္ fany
အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ
အားကိုးစရာမွာ yoona ျဖစ္သည္။
အျခားမည္သူမွ သူမတို႔၏အိမ္တြင္းေရး
အေျခအေနအားမသိ၍ yoonaသာ
အဓိက ကူညီေဖးမသူျဖစ္လာ၏။
"ဟုတ္တယ္~ ဒါနဲ႔ yoona ခုနက
ငါ့ကေလးေလးက..သံုးေလးခ်က္ ဆင့္
ကန္တာကို ငါခံစားရတယ္..
တကယ့္အေဆာ့သန္ေလးဘဲ..!!
အျပင္ေရာက္ရင္..ငါဘယ္ေလာက္
လိုက္ထိန္းရမလဲ စဥ္းစားရင္း
ရင္ခုန္မိတယ္.."
Tiffany သူမ၏ အနာဂတ္ေလးအေၾကာင္းကို စိတ္ကူးယဥ္ လ်က္
ေျပာေနသံၾကားရ၍ yoona
စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။
"Ok..ငါလည္းမေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး..
ငါ့တူမေလး သို႔မဟုတ္ တူေလးအတြက္၊
ငါ့လည္းေပြ႔ခ်ီခ်င္လာၿပီ...ဒါနဲ႔
နင္ဒီေန႔ေသခ်ာေပါက္လာေနာ္..
ငါစီနီယာႀကီးနဲ႔ ေသခ်ာေဆြးေႏြးဖို႔
ငါစီစဥ္ၿပီးသား"
"ေက်းဇူးပါ..yoon.."
Tiffany ေက်းဇူးအမွန္တကယ္တင္မိသည္။ hyunnieအားကိုယ္၀န္ေဆာင္စဥ္က အစစအရာရာ taeyeon ကဂ႐ုစိုက္ေပး၍ ထိုမ်ွေလာက္မပင္ပန္းခဲ့။
ယခုေတာ့ သူမတစ္ေယာက္တည္းသာ
႐ုန္းကန္ေနရ၍ ဆရာ၀န္ႏွင့္သြားျပရမည့္
ရက္မ်ားပင္ ေမ့ေလ်ာ့သြားသည္။
သို႔ေသာ္ yoona အနားတြင္႐ွိ၍
ေမြးဖြားမည့္ရက္နီးကပ္လာေသာ္သူမအား
အထူးဂ႐ုစိုက္ေပးသည္။
