Ontnomen!! (Deel 2)

•Deel 2♡

Ik rij met de bus naar huis. Tenminste, de buschauffeur rijdt, ik zit. Wanneer de bus stopt stap ik uit. Ik kom aan op het terrein. Shit welk nummer was het ook al weer?

Hopend dat het nummer op het pasje staat, pak ik hem. Yes, het staat er op. Nummer 22. Oke. Ik loop verder langs de vele studentenhuizen. 16, 18, 20, 22. Ik loop naar de deur. Nu moet ik hem alleen nog openen. Na veel kloten met het pasje gaat de deur eindelijk open. Met het gevoel alsof ik iets heb overwonnen loop ik naar binnen. Achter me sluit ik de deur. Als een halve ninja spring ik langs de huiskamerdeur. Gelukkig, niema-

"Emma?"

Een gil ontsnapt mijn mond. Kut. De keuken. Ik was de keuken vergeten. Iemand loopt naar me toe. Wie was dat ook alweer? F.. Finn! Ohja..

"Is dat een kat?"

"Nee, nee." Ik lach nerveus. "Nee, natuurlijk niet."

Hij kijkt me wantrouwend aan. "Volgens mij wel."

"Nee, Ja. Een knuffel kat." Op dat moment miauwt Novia. Serieus Novia? Slechte timing. "Die kan miauwen." Zeg ik er snel achter aan.

Ik zie dat Finn me niet gelooft. "Je weet dat huisdieren verboden zijn toch?"

Mijn hart bonkt. "Ja, dat weet ik."

Finn lacht. "Ga maar snel naar boven voordat iemand je ziet."

"Serieus? Dank je." Roep ik. Snel loop ik naar de trap. Maar ik ben niet eens op de tweede trede en er komt al iemand aan. Kut. Missie mislukt. Missie mislukt. Ik moet zo snel mogelijk evaccueren.

"Hoorde ik net een kat?" Hoor ik Damian vragen.

"Nee, dat was ik. Miauw." Zegt Finn achter me.

"Je bent echt raar."

Ik probeer zo zacht mogelijk naar boven te lopen. "Oh hoi Emma" zegt Damian. Shit. "Hoi" mompel ik terug en stap een trede hoger.

"Lukte het met je pasje?" "Ja." Ik stap nog een trede hoger. "Zal ik je uitleggen hoe je je nieuws kunt zien?"

"Uhm, misschien een andere keer." Ik stap nog een trede hoger.

"Emma, draai je is om." Hoor ik Damian zeggen. Shit. Betrapt. Langzaam draai ik me om. "Je hebt een kat?!"

"Nee." Ontken ik.

"Oh, wat is dat dan?"

"Een klok."  Wat? Een klok? Zei ik dat nou echt? Kom op Emma!

"Een klok?" Herhaalt Damian lachend. "Kon je echt niks beters verzinnen?" Ik mompel iets onverstaanbaars. "Huisdieren zijn verboden, sorry."

"Dus ze mag niet blijven?" Ik loop naar beneden. Damian schudt zijn hoofd. "Kijk in haar ogen en zeg nee."

"Ze is wel schattig." Geeft hij toe. "Ah toe, doe niet zo lullig. Mogen we haar houden?" Mengt Finn zich.

"Laten we het eerst aan de rest vragen." Ik knik en volg Damian en Finn naar de huiskamer. Damian kucht een keer zodat hij iedereen zijn aandacht heeft. "Wat vinden jullie, mag ze blijven of niet."

"Ach, wat een schatje!" Roept Maddison en ze rent naar mij, nouja eigenlijk Novia, toe. "Van mij mag ze blijven" zegt Carter. Damian kijkt nu Eline vragend aan. "Van mij ook."

Damian zucht. "Oké, dan blijft ze. Maar zorg dat de school dit niet te weten komt."

"Yess!" Roepen Maddison en ik tegelijk.

"Heeft ze ook een naam?" Ik kijk Carter aan. "Novia." "Schattig."

Ik geef Novia aan Maddison en ga zitten. "Is er eigenlijk een avond klok?"

"Eigenlijk moet iedereen voor 3 uur thuis zijn maar mij maakt het echt niet uit." "Oh top." Antwoord ik. "Hoezo? Feest je veel?" Damian geeft een knipoog.

Ik lach. "Nee, het was gewoon een vraag."

"Oh maar met dat nieuws." Ik kijk Damian vragend aan. "Daar is het boord. Als er iets heel belangrijks is kan je het daar op zien. De rest kan je via een app zien of later horen. Snappie?" Ik knik.

~

Ik kijk op de klok. 00:36. Zuchtend draai ik me om. Ik kan niet slapen. Ligt het aan het bed? Ik voel me gewoon, I don't know, raar. Het voelt gewoon raar om nu hier te zijn. Het ging zo goed. Maar toen ik hier terug kwam.. Zo dichtbij alles. Ik bedoel, Raasdorp is een uurtje rijden hier vandaan. En ik ben nu nog dichter bij- nog dichterbij waar ik.. Er glijdt een rilling over mijn rug. Ik wil er niet aan denken. Langzaam val ik toch in slaap.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Mensjes,

Ik mag Carter en Finn niet. Ik weet ook niet waarom maar ik mag ze gewoon niet. Dus ik hen Finn iets aardigs laten doen maar ik mag hem nogsteeds niet.. Dat zal vast wel aan mij liggen..

Xx ~B