Ontnomen!! (Deel 2)

•Deel 36♡ +Q&A

Pov Emma
Ik neem het laatste slokje van het water en zet het glas weer neer. Het water hielp wel.

Ik hoor het geluid van een berichtje. Orlando pakt zijn mobiel, die naast hem ligt, en klikt hem aan.

Opeens hoor ik hem lachen. "Emma, cariño."

Zuchtend kijk ik op. "Wat?"

"Moet je zien wat Collin me stuurt, dat zul je vast leuk vinden."

Ik kijk naar zijn mobiel. Het is een foto van een huis. Oké? En?

"Wow, wat leuk." Reageer ik sarcastisch.

"Nee, kijk eens beter."

Ik kijk weer naar de mobiel. En dan zie ik het. Het is niet zomaar een huis. Het is míjn huis! In een ruk kijk omhoog, recht in Orlando zijn ogen. Collin is bij mijn huis geweest..

"Als je binnen vijf dagen niet zegt waar het stickje is, blijft Collin niet buiten."

"Wat bedoel je?" Vraag ik angstig. Ookal heb ik een idee waar dit heen gaat.

"Als je het stickje niet geeft, wordt je lieve, onschuldige, zusje vermoord."

Er vormen tranen in mijn ogen. "Zou je het doen?"

"Wat?"

"Zou je Eline vermoorden?"

Orlando grijnst. "Pass." Zegt hij langzaam.

"Wat?" Zeg ik terwijl ik opspring. De stoel waar ik op zat wankelt maar weet zijn evenwicht te behouden. "Geef antwoord."

Hij grijnst alleen maar zegt niks.

"Geef verdomme antwoord!" Schreeuw ik terwijl ik hem een zet naar achter geef.

Orlando pakt met elke hand één van mijn armen vast. "Doe rustig." Zegt hij kalm.

Woede borrelt in me op. Ik ruk me los en loop boos naar de deur.

"Niet weglopen." Zegt Orlando. Ik luister niet en loop de woonkamer in.

Zware voetstappen volgen me en mijn pols wordt strak vastgepakt. "Ik zei, 'niet weglopen'." Sist hij.

"Irritant hè, als je je zin niet krijgt."

Plots duwt hij me hard tegen de muur.

"Wat zei je?"

"Orlando!" Zegt een man hard. "Ga even afkoelen. Ik let wel op haar."

Orlando kijkt me dreigend aan terwijl hij een stap naar achter zet. Snel loopt hij de kamer uit.

"Dus jij bent Emma?" Vraagt de man wanneer hij me op de bank heeft geduwd.

Ik knik afwezig. Nogsteeds denkend aan wat Orlando zei. Ze gaan Eline vermoorden..

Op dat moment komt Collin de kamer binnen. Hij kijkt me grijnzend aan. Ik moet mijn best doen om hem niet aan te vallen.

"Je krijgt de groeten van je zusje." Grijnst hij.

"Als je haar aanraakt vermoord ik je." Sis ik naar hem.

"Ik ga haar niet aanraken." Zegt Collin onschuldig. "Alleen mijn kogels misschien wel."

Oké, dat was de druppel. Ik spring op en ren op hem af. Mijn hand raakt zijn gezicht. Bijna gelijk word ik van hem afgetrokken. De andere man houdt me stevig vast.

"Bitch." Mompelt Collin.

Het maakt me nog bozer en ik begin te schreeuwen.

"Laat me los!" Roep ik terwijl ik me los wil rukken.