Ontnomen!! (Deel 2)

•Deel 26♡

{Drie dagen later}

BEEP BEEP BEEP..

"Ugh.." zucht ik terwijl ik de deken over me hoofd heen sla. "Je hebt de meest irritante wekker ooit."

De deken wordt van me afgetrokken.

"Heks." Mompel ik en ik kijk op om te zien dat Eline naast mijn bed staat.

"Waar is Maddy?" Vraag ik.

"Hier ben ik." Hoor ik opeens.

Ik slaak een klein gilletje.

"En je noemde mij al een heks.." mompelt Eline.

"Hé!" Zegt Maddison hard. "Dat hoorde ik en dit is een gezichtsmasker."

"Waarvoor?"

"Je gezicht."

Ik begin hard te lachen. "Wow, dat wisten we niet."

"Wat? Je vroeg het toch?"

"Laat maar." Zucht Eline.

Ik zwaai mijn benen over de rand van het bed en sta op. Ik voel de koude vloer onder mijn voeten. Snel doe ik mijn sokken aan en loop naar de badkamer. Daar poets ik mijn tanden en kam mijn haar. Daarna loop ik door naar beneden.

"Hoi." Zeg ik wanneer ik in de keuken aankom. Alleen Damian is er.

"Goedemorgen." Antwoordt hij.

Ik loop naar het koffiezetapparaat. "Nieuwe verlaving?" Lacht Damian.

"Je moest eens weten."
Damian schudt lachend zijn hoofd en loopt dan de keuken uit. Ik leun tegen het aanrecht en wacht tot de koffie klaar is.

"Goedemorgen." Hoor ik. Ik hoef nieteens te kijken om te weten wie het is.

"Hey." Mompel ik maar ik blijf op mijn mobiel kijken. Opeens voel ik een kus op mijn hoofd. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht en ik leg mijn mobiel neer.

"Moet je morgen weer naar school?" Vraagt Jax.

"Nee, donderdag."

Hij kijkt verbaasd op. "Het was toch een week?"

"Nee een week en een dag." Ik lach. "Het was wel leuk. Een weekje vakantie."

"Het was geen vakantie. Dit flik je niet nog een keer." Reageert Jax serieus.

"Oké oké, rustig Jaxy." Zeg ik terwijl ik mijn armen om zijn nek heen sla. "Vanaf nu zal ik een nerd zijn."

Jax lacht. "Drama queen."

"Sukkel."

Opeens laat hij me los. "Ik ben rond 1 uur thuis. Ben je er dan? Want ik heb iets geregeld en daar moeten we gelijk heen."

"Wat geregeld?" Vraag ik nieuwsgierig.

"Dat is een verrassing."

Ik glimlach. "Oké, ik blijf toch thuis."

"Beloofd?"

"Beloofd."

"Oké, ik moet gaan." Zegt hij en loopt naar de deur. Maar dan draait hij zich om. "Oh, Em?"

"Ja?"

"Je koffie loopt over."

"Oh shit." Snel zet ik het apparaat uit en maak het aanrecht schoon.

Even later loop ik met mijn koffie naar de woonkamer. Iedereen is al weg dus ik ben weer alleen met Novia.

Opeens hoor ik het harde geluid van glas dat valt. Geschrokken kijk ik op.