Ontnomen!! (Deel 2)

•Deel 10♡

Ik stap uit de douche. De koude lucht valt over me heen. Snel sla ik een badhanddoek om me heen. Ik droog mezelf af en dep mijn haar droog. Daarna kleed ik me aan en vlecht mijn haar.

Het liefst wil ik nu op bed liggen, maar ik moet nog opruimen. Wat ik trouwens onterecht vind, want Jax is degene die het meel gooide. Maar oké.

Zuchtend loop ik naar beneden. Damian en Raf komen net de keuken uitgelopen.

"Hij is helemaal van jou." Zegt Damian.

"Jax of de keuken?" Hoor ik Raf vragen. "Vul dat zelf maar in. Veel plezier."

"Ha-ha dank je." Ik duw de keukendeur open en loop naar binnen. "Wow je bent gekomen." Neidig kijk ik hem aan.

"Wat ben je toch zielig dat je een middagje verspilt aan schoonmaken." Ik hoor de spottende toon in zijn stem. "Wat zielig dat jij twaalf maanden hebt verspilt in de gevangenis." "Dertien." Verbaasd kijk ik hem aan. "Dertien?"

Pov Jax
"Ja, dertien." "Het waren er toch twaalf?" "Ja, waren." "Wat is er gebeurd?" "Ik kreeg een maand extra door een gevecht." Ze lacht. "Meen je dat?" "Hij begon." Mompel ik. Emma kijkt me nieuwsgierig aan. Ik zucht en begin te vertellen.

*Flashback*
"Laat me raden, loverboy." Ik kijk hem aan. "Wat bedoel je?" "Je bent een loverboy." "Oh, ha. Laat me raden, homo." "Wat!" Hij geeft me een duw naar achter. Voor ik het weet heeft mijn vuist zijn gezicht al geraakt. Gelijk worden we uit elkaar getrokken door de cipiers.
*Einde flashback*

Emma begint hard te lachen. Geïrriteerd kijk ik haar aan. "Sorry." Lacht ze. "Maar je noemde hem homo?" Nu lacht ze nog harder. "Ja wat? Hij noemde mij ook loverboy."

"Maar dat kan helemaal niet. Loverboys horen toch knap te zijn?"

"Ha-ha ga nou maar schoonmaken keukenprinsesje." Ze rolt met haar ogen. Waarna we beginnen met schoonmaken.

Pov Emma
"Hoe ging je wedstrijd?" Verbreekt Jax de stilte.

Zonder op te kijken antwoord ik. "KO." Is het enige wat ik zeg.

"Wow, wat goed. Gefeliciteerd."

Een ongemakkelijk kuchje verlaat mijn mond. Nu kijk ik wél op naar hem. "Nee, ik ging knock out."

"Oh.." Jax schiet in de lach.

"Dit is niet grappig." Zuur kijk ik hem aan. "Ik ben KO gegaan, voor een groot publiek, vechtend tegen iemand die Bibi heet."

Nu lacht Jax nog harder. Hij lijkt bijna te stikken. Zijn lach is erg aanstekelijk waardoor ik het niet kan helpen om ook te lachen. "Stop." Lach ik.

"Sorry." Hij grinnikt nog zacht.

Ik kijk de keuken rond. Het is best schoon. "Nou, dit was zo gezellig. Dit moeten we zeker niet vaker doen." Zeg ik. Jax kijkt me neidig aan.

"Ha-ha. Je bent zo aardig." Ik hoor de sarcasme. Oh, wilt hij dit echt.

"Dankje. Jij ook, ik ben zo blij dat ik je weer zie." "Ook al zeg je het zo sarcastisch, het is wel zo."

Verbaasd kijk ik hem aan. "Wat?"
"Je bent blij om me weer te zien."

"Denk je?" Vraag ik. "Denk je dat echt?"

"Ja, ik zag die twinkeling in je ogen wel toen je me gister zag."

"Bedoel je deze? Die zijn van haat.. voor jou."

"Nee, niet die." Zegt hij. "Ik ken je. Ik weet hoe je kijkt als je blij bent. En wanneer je boos bent. Of verdrietig."

"Ja omdat je me zovaak boos of verdrietig hebt gemaakt."

"Oké, als je me zo erg haat, waarom had je ons dan niet aangegeven?"

Wil hij hier serieus nú over praten? "Derest verdiende het niet. Jij wel."

"Je had ook alleen mij kunnen aangeven."

"Het zou raar zijn geweest als ik maar iemand aangaf."

Hij trekt een wenkbrauw omhoog. "Maar je gaf Collin wel aan."

Ik kijk naar de tafel. Fuck. Hoe praat ik mezelf hieruit?

"Ach, wat schattig. Je geeft om me." Jax kijkt me grijnzend aan. "Ik geef niet om je."

"Jawel, je geeft om me en je houdt van me."

"Nee, ik haat je." "Je houdt van me." "Ik haat je." "Je haat me." "Ik houd van je."

"Ha." Zegt hij hard. "Nee, fuck!" "Je hebt het toegegeven. Je houdt van me!" Jax kijkt me grijnzend aan.

Ik gooi een spons naar zijn hoofd. "Shut up!"

"Ik weet zeker dat je me hebt gemist." "Stiekem wel een klein beetje."

"Wow ik had niet verwacht dat je dat zou toegeven." Met grootte ogen kijk ik hem aan. Zei ik dat hardop? "Oh, dat was niet de bedoeling hè?"

Langzaam schud ik mijn hoofd. Jax lacht. "Rustig maar ik zal tegen niemand zeggen dat je emoties hebt." Na dat gezegd te hebben loopt Jax weg. Was dat een belediging? Ik zucht en loop naar boven.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Oké,
Dat is lang geleden.. sorry.

Kunnen jullie me vergeven?

Wat vonden jullie ervan?

Beetje saai..

Maar,IK HEB 1K LEZERS!!! AAHHH!!

Wow, met 9 delen pas (10)

Hoe dan ook, fijne vakantie nog.

Liefs,

~~B

Oh nee, wacht.

Stel maar vragen;

Emma:

Eline:

Maddison:

Damian:

Jax:

Raf:

Iemand anders:

Oké, nu ben ik klaar..

Xx