•Deel 8♡

1.8K 55 49
                                    

Pov Emma
Ik druk het gesprek uit. Het was fijn om weer met Dilana te praten. Ze mist Diego net zo erg als ik doe. Logisch. Ze is zijn zus. Was.. Ze was zijn zus.

Ik haal diep adem. Als na een tijdje de tranen helemaal weg zijn sta ik op. Ik loop naar beneden.

In de keuken zijn Jax en Raf aan het handje drukken. Ik blijf staan. Jax kijkt op. Meteen ligt zijn arm op tafel.

"Yes!" Roept Raf. "Wat?! Dat is oneerlijk! Ik werd afgeleid." Verdedigt Jax zijn verlies.

"Misschien moet je tegen iemand waarvan je kunt winnen." Raf kijkt Maddison aan. "Waarom kijk je naar mij? Dit vind ik erg beledigend."

"Wil je dan?" "Nee."

"Oké," hij draait zich om naar mij. "Emma?"

"Wat?" "Durf je tegen Jax?"

Ik kijk naar Jax. "Durft hij tegen mij bedoel je."

"Kom maar op schat." Jax kijkt me uitdagend aan.

Ik trek een wenkbrauw op. "Schat?" "Emma, ik bedoel Emma." "Oke." Ik ga tegenover hem zitten en zet mijn arm op tafel. Jax pakt mijn hand vast.

"Klaar?" "Ja." "Oké, 3.. 2..1.."
Ik zet kracht. Zijn arm gaat een klein beetje omlaag.

"Ga je nog beginnen?" Vraagt hij.
"Shut up." Mompel ik terwijl ik met mijn hele gewicht tegen zijn arm aan duw.

Hij lacht. Nu zet hij kracht. Binnen twee seconde ligt mijn arm op tafel. Wat?

"Ben je sterker geworden?" Vraag ik verbaasd.

Jax haalt lachend zijn schouders op. Ik merk dat hij mijn hand nog steeds vast heeft.

"Ik weet dat je graag mijn hand vast houdt, maar je mag wel loslaten." Snel wordt mijn hand losgelaten.

Maddison kijkt me lang aan. "Oke, Je hebt het zojuist awkward gemaakt voor ons allemaal."

Ik zucht en sta op. "Emma?"

"Wat." ik kijk Raf geërgerd aan.

"Sorry" zegt hij.

"Voor?" "Alles."

"Oke." Mompel ik niet wetend wat ik met deze informatie moet. Wat wil hij dat ik zeg. 'Geeft niet'? Of 'het is al goed'? Nee. Het geeft wel, en het is niet goed. Wat zij gedaan hebben is niet goed.

"Hoe gaat het?"

"Meen je die?" Vraag ik. Mijn stem schiet omhoog.

"Dat was geen antwoord op mijn vraag."

"Het gaat super goed, nou blij?" Hij zegt niks. "Mooi." Ik voel in mijn zakken. Waar is mijn mobiel? Plots hoor ik mij ringtoon. Ik kijk naar de tafel. Daar ligt hij. Maddison pakt hem op.

"Waarom belt Lars je?" Vraagt ze. "Maddy, geef." "Nee." Ze houdt mijn mobiel buiten handbereik en neemt op. "Niet Doen!" Roep ik.

"Als je Emma nog één keer belt ruk ik je kop eraf." Nadat hangt ze op. Ik sla een hand voor mijn mond. "Dat heb je niet gedaan." "Dat heb ik wel gedaan."
Ik kijk haar geschrokken aan.

"Zeg alsjeblieft dat je niks voor hem voelt." Ik zeg niks. "Oh my goodness. Hij is je ex, laat hem gaan."

Mijn mobiel maakt wederom een geluid. Maddison kijkt op het scherm. Haar gezicht betrekt. Oh shit..

Ze kijkt weer naar mij. "Waarom zegt hij 'was leuk vannacht'?"

Ik voel hoe ik langzaam rood aan loop. "Uhmm.. Geen idee."

"Geen idee?" Vraagt ze verbaasd. "Was je bij hem gister?"

"Nee." Mijn handen voelen klam aan. "Ik bedoel.. Uhm.. Ik kan het me niet echt herinneren."

"Maar was je bij hem of niet?" Vraagt Jax nu.

"Ik neem aan van wel aangezien ik in zijn bed wakker werd." Ik trek mijn mobiel uit Maddison haar handen. "Er is niks gebeurd." Stel ik haar gerust.

"Je zei net dat je je niks kan herinneren."

Met een boze blik kijk ik Jax aan. "Waar bemoei jij je eigenlijk mee?"

"Nee, hij heeft gelijk. Hoe weet je zo zeker dat er niks is gebeurd als je je niks kan herinneren."

"Weet ik veel." Antwoord ik. "Omdat Lars zegt dat er niks is gebeurd. En ik geloof hem."

"Hoe beland je überhaupt in zijn bed? Ik dacht dat je klaar met die gozer was."

"Dat ben ik ook." Zucht ik. Ik begin geërgerd te worden door deze vragen.

"Maar waarom ga je dan mee met hem?"

Een zachte grom verlaat mijn mond. "Kunnen we het niet hierover hebben?"

"Nee, als beste vriendin is het mijn taak om je te beschermen, ook tegen jezelf. Dus, waarom was je in zijn bed?"

"Omdat ik straalbezopen was!" Roep ik boos naar haar uit.

"Dus als je-"

"-Jongens stop." Kapt Raf haar af. "Ze wil er duidelijk niet over praten. Laat het."

"Precies." Knik ik instemmend. "Dank je, Raf."

"Waarom is het uit?" Ik kijk Jax geïrriteerd aan. "Waarom ben jij zo nieuwsgierig." "Ik ben alleen nieuwsgierig naar jou." Jax leunt flirterig naar me toe.
"Ieuw."

Maddison begint te vertellen waarom het uit is, hoe het uit is gegaan en wie het uit heeft gemaakt. Ze vertelt het met elk detail. Ik ben verrast dat ze alles weet. Zelfs ik wist sommige dingen niet.

"...dat dus." Eindigt Maddison haar lange verhaal.

"Zal ik beginnen over jouw relatie met-" "-goede middag." Word ik afgekapt door Damian. "Damian." Ik kijk Maddison aan. Met de blik. Niet een blik, maar dé blik.

"Wow, is het al zo laat? Emma we moeten gaan." zegt ze snel. Ik lach.

"Waar gaan we heen?" Vraag ik verward. Ik had eigenlijk niks meer op mijn planning staan.

"CheerTraining."

"Oh, jeeh." Zeg ik sarcastisch. "Emma, ga naar boven en kleed je om. We mogen niet te laat komen." Ik zucht. "Ik doe dit alleen omdat ik het zelf wil, niet omdat jij het zegt." "Jaja, ga nou maar."

~

We staan in de zaal. "Het is freaking vrijdag avond. Welke gek heeft bedacht om nu te gaan trainen?" Maddison kijkt me aan.

"Ik"

"oh. Haha, grapje love you." Maddison lacht en zet haar tas neer. Ze richt zich tot de groep.

"Oké, meiden. Missen we iemand?" "Chantal is er niet." zegt iemand.

Ik heb nog steeds geen idee wie wie is. Oeps..

"Oké, dan moeten we het zonder haar doen. En voor de rest is iedereen er?" "Ja." "Mooi zo." Maddison loopt naar de box en zet deze aan.
"Dan beginnen we met de opwarming."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Whoehoee!! De vakantie is begonnen, en ik ben over met alleen voldoendes.

Verdien ik geen applausje?♡

Zijn jullie over?

Naar welke klas gaan jullie?

Socialiseren hierzo.

Oh trouwens,wat vinden jullie van dit soort schrijfstijlen? Want normaal is het een stuk tekst. Dus laat je mening achter want ik weet niet wat jullie fijner vinden.□

Love you guys so much.♡

~~B

Ontnomen!! (Deel 2)Where stories live. Discover now