Ontnomen!! (Deel 2)

Deel 53♡ ~slot

Ondertussen zijn we weer bij Jace.
Jax typed de wifi code in en geeft dan mijn mobiel terug. Bijna gelijk komen er berichtjes binnen. Ik probeer mijn geluid uit te zetten maar er komen zoveel berichtjes binnen dat mijn mobiel vastloopt. Meldingen zooven voorbij. Meerdere berichten zoals 'Waar ben je?' ,  'Wat is er gebeurd?' en 'Waarom reageer je niet?' schieten voorbij.

Jax pakt mijn mobiel uit mijn handen en legt hem op tafel. "Niet naar kijken."

Langzaam schud ik mijn hoofd en probeer het geluid van de binnenkomende berichtjes te negeren.

Ik hoor de voordeur opengaan en even later komen Eline en Damian de woonkamer binnen.

"Hoe was de nerd bijeenkomst?" Grijns ik.

"Weetje, ik ga daar geeneens meer antwoord op geven."

Damian lacht en ploft ook neer op de bank.

Verbaasd kijkt Eline naar mijn mobiel. "Hoe kom je daaraan?"

Ohja, shit. Ik had er nog niet over nagedacht wat ik tegen Eline zou zeggen. Ze kijkt me met grote ogen aan. "Zeg alsjeblieft dat je niet gedaan hebt wat ik denk dat je hebt gedaan."

"Dat ligt aan wat je denk wat ik heb gedaan."

"Ik denk dat jij het stickje hebt gegeven."

"Dingdingding."

"Em, je zei dat Eline het goed vond." Mengt Jax zich.

"Wat?" Roept Eline. "Hoe kun je denken dat ik zoiets goed vind?"

"Lien, rustig! Jemig, er is toch niks gebeurd?"

"Er had wel wat kunnen gebeuren."

"Maar er is niks gebeurd. En Orlando zei dat hij ons met rust zou laten."

"Je hebt hem gesproken? Ik dacht dat je alleen dat ding in de brievenbus zou gooien."

"Lien, wat ik wilde zeggen was dat we weer veilig naar huis kunnen."

"Hoe weet je of je ze kunt vertrouwen?"

"Als ze me willen vermoorden dan hadden ze dat net al gedaan." Antwoord ik simpel.

"Dus we gaan naar huis?" Vraagt Maddison blij.

"Ja."

"Had je dat niet kunnen zeggen voor we een uur hebben gereden om hier naartoe te komen?" Ik kijk Damian lachend aan. "Sorry."

Maddison staat op en pakt haar jas en autosleutels.

"Shotgun bij Maddy!" Roep ik snel en ren ook naar de gang om mijn jas te pakken. Eline mompelt iets onverstaanbaars en pakt dan ook haar jas.

"Dus het is gelukt?" Vraagt Jace waneer hij de gang inloopt.

"Ja." Ik geef hem een knuffel. "Dank je."

"Graag gedaan."

"Nou, meneer arrogantie," lacht Maddison. "Het was leuk om je te ontmoeten."

"Eensgelijk."

"Ik hoop je nooit meer te zien." Zegt Eline op haar beurt.

"Ik houd ook van jou, schat."

Ze kijkt hem geërgerd aan en loopt dan naar buiten. Ik ben even verbaasd door de haat maar loop dan ook naar buiten.

~~

Wanneer we na een uurtje rijden thuiskomen plof ik op de bank. Ondanks alles ben ik blij. Ik ben blij dat alles nu voorbij is..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Heel leuk voor je, Emma, maar ik ben niet zo blij dat het voorbij is..
:((

In ieder geval....
Dat was het.. Ik weet niet of er een deel 3 komt en als die komt kan dat nog wel even duren..

Ik hoop dat jullie het een leuk boek vonden!!

Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen, stemmen en reageren. En ik wil jullie laten weten dat ik zo ontzettend blij ben met jullie, zonder jullie was dit nooit gelukt. Bedankt, love you XX

*drop the mic*