Ontnomen!! (Deel 2)

•Deel 30♡

Een hard geluid laat me mijn ogen openen. Het zijn stemmen die tegen elkaar schreeuwen.

"Je zou van haar af blijven!" Hoor ik Orlando zijn stem.

"Zij rende weg!" Schreeuwt een andere stem terug.

"Dan had je beter moeten opletten! Waarom was je daar überhaupt?" Het verbaasd me dat ik het nogsteeds kan verstaan want ze zijn een stuk zachter gaan praten.

"Ik nam het van Dilano over."

"Dat was niet wat ik had gezegd." Het blijft stil. "Hé!" Hoor ik opeens heel hard. "Ik zei wat tegen je! Loop niet weg!" Harde voetstappen klinken op de trap. Plots klinkt er een harde klap waarna een pijnlijk gekreun.

"Raak haar nooit meer aan." Klinkt Orlando zijn stem dreigend. Ohjee, ze zijn echt heel dichtbij.
"Oké, oké."

Ik hoor snelle voetstappen door de gang en daarna een deur die dichtslaat. Vlak daarna klinken zware voetstappen die steeds dichterbij komen. Voor mijn deur stoppen ze. Snel ga ik weer liggen en doe ik mijn ogen dicht. Rustig adem ik in en uit. De deur gaat krakend open. Het blijft even stil en dan gaat de deur weer dicht. Voetstappen klinken over de gang richting de trap. Ik open één oog om te zien dat er niemand in de kamer is. Opgelucht laat ik mijn adem los en ga overeind zitten.

Snel pak ik mijn mobiel en ontgrendel deze.
Wanneer ik Eline haar nummer heb gevonden klik ik trillend op het bel icoontje. Het verbaasd me dat ze gelijk opneemt.

"Emma?" Vraagt ze zacht.

"Ja, ik ben het."

Ik hoor hoe ze opgelucht ademhaalt.

"Is dat Emma?" Hoor ik Maddison haar stem in de verte.

"Ja." Antwoord Eline. "Ik zet hem wel op luidspreker."

"Emma!" Zegt Maddison vrolijk. "Hoe gaat het?"

"Niet bepaald goed." Ik zucht. "Weet iemand wat tramadol is?" Vraag ik.

"Ik zoek het wel op." Antwoordt Maddison.

"Uhm, tramadol is een van de zwaardere pijnstillers. Het is voor ernstige pijn." Leest Maddison voor.

"Waarom vraag je dit?" Vraagt Eline angstig.

"Voor haar tante, duh." Antwoordt Maddison.

"Voor mijn tante?"

"Ja, Eline zei dat je tante ziek is."

"Oh, uhm ja." Ik zucht. "Het spijt me Maddy, maar ik ben niet bij mij tante."

"Wat? Waar ben je dan?"

"Lang verhaal. Dat legt Eline straks wel uit."
Ik kreun zacht van de pijn in mijn hoofd.

"Gaat het?" Hoor ik Jax vragen.

Ik laat een sarcastisch lachje horen. "Niet echt."

"Wat is er gebeurd?"

"Doet er niet toe. We moeten een plan hebben." Zeg ik.

"Waar is het stickje?" Vraagt iemand. Ik hoor dat het Raf is.

"Welk stickje?" Hoor ik Maddison vragen.

"Dat kan ik niet zeggen." Antwoord ik op beide vragen.

"Waarom niet?"

"Hoe minder jullie weten, hoe beter."

Ik hoor iemand zuchten maar ik weet niet wie.
Ze zullen het stickje toch nooit vinden. Ik heb het 2 dagen geleden achter de klok verstopt.

"Emma, waar ben je?" Vraagt Maddison. "Wat is er gebeurd?"

"Ik weet niet waar ik ben." Antwoord ik. En het is de waarheid, ik heb geen idee waar ik ben.