Ontnomen!! (Deel 2)

•Deel 18♡

Pov Emma
"Dus," begint Schoonhoven, de decaan. "Waarom waren jullie gister niet op school?"

We zitten allemaal naast elkaar voor het bureau van de decaan.

"Ik was ziek." Mompelt Eline.

"Oké, en de rest?"

"Mijn oma was jarig." Zegt Raf.

"Ja, dat is ook mijn oma. We zijn familie." Reageert Jax snel. "We zien haar maar heel weinig en ze woont erg ver dus we gingen al in de ochtend erheen."
"Het zou haar laatste verjaardag kunnen zijn." Valt Raf bij. Ik zucht. Dramaqueens..

"Belangrijke cheervergadering." Maddison loopt rood aan.

"Ik bracht haar!" Vult Damian haat leugen aan.

"Goed, Emma? Wat was jij aan het doen?"

*Flashback*
"Zullen we naar het zwembad gaan?"

"Je weet dat we zo naar school moeten toch?"

"Ja. Daarom."

"Waarom wil je dan naar het zwembad?"

"Omdat niemand naar het zwembad gaat op maandagen."

"Sorry Em, maar ik ga niet spijbelen." Ik zucht. Eline die studienerd.

"Oké. Ik ga mee." Jax kijkt me aan. "Een zwembad is beter dan school."

Ik knik instemmend en kijk hem glimlachend aan.

"Dan ga ik ook mee." Mengt Damian zich.

"Wie als eerste klaar is!" Roept Maddison en ze rent naar boven, gevolgd door Raf.

"Lien?" Verwachtingsvol kijk ik haar aan.
Ze zucht dramatisch. "Je hebt een slechte invloed op me." Zegt ze terwijl ze op staat.

Ik glimlach. "Weet ik."

~

"Is het water warm?" Verward kijk ik Jax aan. "Hoe moet ik dat weten?" Hij geeft me een klein zetje. Met een plons beland ik in het water.

"Emma, wat doe je? Je weet dat je niet met je kleren aan moet zwemmen he." Vraagt Jax quassi verbaasd. Ik rol met mijn ogen. "Haal die grijns van je gezicht en help hieruit." Jax lacht en steekt een hand uit. Wanneer ik deze aanpak trekt hij me behendig uit het water. Ik sta op het randje. Opeens voel ik hoe ik mijn evenwicht verlies. Jax probeert me nog tegen te houden maar voor we het weten liggen we allebei in het water.
*einde flashback*

"Ik spijbelde." Zeg ik simpel. "Ik had geen zin in school dus ben ik naar het zwembad gegaan."

"Oké." Zegt Schoonhoven. "Emma, je mag gaan. De rest blijft tot 4 uur."

"Wat?" Zeggen we allemaal tegelijk. Verward kijken we hem aan.

"Emma is de enige die de waarheid vertelde, dus zij mag gaan."

"Maar ik was ziek!" Roept Eline.

"Je blijft."

"M-Maar ik heb nog nooit straf gehad of me moeten melden. Dit kunt u me niet aandoen!"

"Je blijft en daarmee uit."

Ik begin te lachen. "Dus ik spijbel en krijg geen straf? Omdat ik het toegaf?"
"Ja, dat klopt."
"Maar dat is oneerlijk, dankzij mij gingen we naar het zwembad."
"Emma, ga nou maar of je kunt ook blijven."

De rest kijkt me aan met een blik van 'ga nou maar.'

Snel sta ik op en pak mijn tas. "Later losers." Ik loop naar de deur. "Of kan ik beter leugenaars zeggen?"