Ontnomen!! (Deel 2)

•Deel 40♡

Pov Emma
Langzaam openen mijn ogen. Hoe laat is het? Het is nog schemerig dus waarschijnlijk is het niet heel laat. Zuchtend stap ik uit bed en pak schone kleren waarna ik naar de badkamer loop. Ik doe de deur op slot en doe de douche aan.

De koude stralen op mijn warme huid maken me wakkerder. Pas na een lange tijd stap ik uit de douche. Ik droog me af en doe de schone kleren aan. Dan poets ik mijn tanden en kam mijn haar. Langzaam loop ik weer richting de slaapkamer. Ik open de deur en stap naar buiten.

Met een gil deins ik achteruit wanneer ik Nikolas zie zitten. "Verdorrie Nik! Wil je dat ik een hartaanval krijg ofzo?"

"Ik moet met je praten."

Rustig ga ik zitten en ik kijk hem vragend aan.

"Waarom haat je me?" Valt hij met de deur in huis.

"Ik haat je niet." Mompel ik. "Ik ben boos op je."

"Waarom?"

"Omdat je hier bent. Bij Orlando. Waarom ben je überhaupt bevriend met ze? Ze hebben je broertje vermoord."

"Gaat het daar over?"

Ik lach schamper. "Ben ik dan de enige die daar boos over is?"

"Ik ben ook boos over wat er is gebeurd maar waarom ben jij boos op mij?"

"Hij was je broertje, Nik. Je had hem moeten beschermen."

"Ik kan er niks aan doen dat hij zo dom was om Orlando te bedreigen!"

"Je had tenminste kunnen proberen om ze tegen te houden." Ik haal diep adem. "Het zou me nieteens verbazen als jij degene was die schoot."

Nik kijkt me boos aan. "Hoe kun je zoiets zeggen? Ik hield van hem!"

Ondertussen rollen de tranen over mijn wangen. "Ik ook Nik, ik ook."

Nikolas lijkt meteen spijt te hebben van zijn uitval. Hij trekt me in een knuffel. "Hij hield ook van jou." Het blijft even stil. "Weet je wat het laatste was wat hij tegen mij zei?"

Langzaam schud ik mijn hoofd.

"Hij zei dat ik moest zorgen dat ze jou niks aan zouden doen. Toen ik vroeg waarom zei hij 'omdat ik van haar houd'."

Ik begin nog harder te huilen.

"Het spijt me." Mompelt hij. "Dat dit is gebeurd. Ik had mijn belofte na moeten komen."

Ik trek me uit zijn knuffel. "Jij kan er niks aan doen dat Orlando een psychopaat is."

Nik lacht. Hij wilt wat zeggen maar wordt onderbroken door iemand die zijn naam roept.

Hij zucht. "Sorry, ik moet gaan. Als er iets is moet je naar José toe gaan. Hij is wel te vertrouwen." Hij geeft me nog een snelle knuffel en loopt dan de kamer uit.

~~~~

Het is ondertussen al middag. José heeft me zover gekregen om mee naar beneden te gaan. Verveeld staar ik voor me uit.

"Nog drie dagen." Hoor ik opeens.

Verbaasd kijk ik op. "Nog drie dagen voor wat?"

Roberto lacht. "Ben je het nu al vergeten? Over drie dagen wordt je lieve zusje vermoord."

"Tenzij je het stickje geeft." Vult Marcio aan.

"Als je Eline vermoord zul je het al helemaal nooit krijgen."

"Dan vermoorden we daarna je andere huisgenootjes. En je vriendje, je neef, je vrienden, je fam-"

"-Oké, ik snap het." Kap ik hem af.