•Deel 23♡

1.5K 49 25
                                    

Geschrokken zit ik rechtop in bed.

Die droom leek zo echt..
Wat als het geen droom was?
Vlug kijk ik de kamer rond. Er is niemand.

Zie je Em, het was gewoon een droom. Stresskip.

Ik kijk naar de klok. 10:03 staat er. Met een zucht stap ik uit het bed. Ik pak mijn mobiel en loop naar beneden. Iedereen is op school.

Ik hoor een zachte mauw.

"Hey, noviatje." Zeg ik. Het klinkt heel dom in dit lege huis.

Ze geeft kopjes tegen mijn benen aan.

Ik til haar op. "Wat is er schatje?"

"Praat je tegen alle dieren of..?"

Met een gil draai ik me om. "Wat doe je hier?" Vraag ik vraag ik botter dan bedoeld.

"Ik woon hier." Antwoordt Jax luchtig.

"Hoor je niet op school te zijn?"

"Uitval."

Ik zet Novia neer en vul haar bakje met water. Ja, ze haat kattenmelk. Gekke kat.

"Koffie?" Vraag ik aan Jax terwijl ik het apparaat aanzet.

"Nee, moet zo gaan." Hij kijkt me lang aan. "Heb je nog plannen voor vandaag?"

"Ik ga een klok kopen." Zeg ik iets te enthousiast.
Jax begint te lachen. "Een klok?"

"Ja! Want ik raak elke keer mijn mobiel kwijt en dan weet ik niet hoelaat het is." Ik kijk om me heen. "Zie je! waar is dat ding?"

Jax lacht. "Naast het koffiezetapparaat."
"Oh, thanks." Ik open de kast en pak een koffiemok, waarna ik de koffie erin schenk.

"Maar Maddison wilde mee want ze heeft een lamp nodig maar die wil ze perse bij een winkel halen die hier een half uur vandaan is. En aangezien ik geen rijbewijs heb moet ik wachten."

"Maddison is toch 12 uur uit?"

"Ja." Antwoord ik. "Maar omdat Maddison op dit moment ook geen rijbewijs meer heeft, moet Eline ons brengen."

Lachend schudt Jax zijn hoofd. "Meiden." Zegt hij zacht. Ik kijk hem dodelijk aan.

"Maar ik moet gaan." Zegt Jax terwijl hij naar de deur toe loopt. "Tot later!"

Nog voor ik iets kan zeggen heeft hij de deur dichtgeslagen.

"Nu is het jij en Ik." Zeg ik zacht tegen Novia. Alsof ze me kan verstaan geeft ze tegen me aan liggen.

~~~~~~~~~
2 uur later
~~~~~~~~~

Zuchtend zap ik verder.

Waarom is er nooit iets leuks op tv?

Plotseling hoor ik gestommel vanaf boven komen. Automatisch kijk ik omhoog. Maar natuurlijk zie ik alleen het plafond.

Snel loop ik naar de keuken en pak een mes dat op het aanrecht ligt.

Ik loop naar de gang en kijk naar de trap.

Opnieuw hoor ik gestommel. Nu hoor ik ook zware voetstappen.

Heel zacht hoor ik de deur achter me open gaan. Gelijk draai ik me om. In de draai gooi ik het mes.

Een ijzige gil laat me mijn ogen, die ik blijkbaar had gesloten, openen.

Maddison staat geschrokken tegen de muur. Het mes steekt vlakbij haar hoofd ik de muur.

"Emma!" Roept ze. "Ik had wel dood kunnen zijn!"

Ontnomen!! (Deel 2)Where stories live. Discover now