Getting Under Chanyeol ✒

7. Overdoes

از دید بکهیون

فصل هفتم

یک هفته از اون شب گذشت.

تو این هفته رفتار چانیول عجیب شده بود. زیاد غذا نمی خورد، زیاد بیرون می رفت و اکثرا شبا دیروقت می اومد.

نگرانش بودم.آرزو می کردم با افراد بدی دوست نشده باشه...مخصوصا برای افراد معروف این خیلی میتونه ضرر بیشتری داشته باشه. یاد حرف های لو هان که می افتادم یکم حس بهتری پیدا می کردم چون می گفت مدیر برنامه هاش یا یکی تو افراد نزدیکش هست که نفوذ خوبی داره ولی بازم...

دیگه پیش سهون نمی رفتم و جواب پیامهاشو خیلی کوتاه می دادم. دوست نداشتم باری به نگرانی های چانیول اضافه کنم..هرچند که اون اصلا نبود که نگران بشه...

همینطوری یه هفته دیگه هم گذشت. اواخر پاییز بودیم و بارون های شدید شروع شده بود و شبا تنها بودن برام عادی شده بود. حس سر خوردگی داشتم و مثل یه ماشین فقط وظایفم رو انجام میدادم...

یه شب وقتی که دیگه کاری برای انجام نمونده به اتاقم رفتم. به صداهای شاخه ها و بارون که به پنجره می خورد آشنا شده بودم تا اینکه یه شب متوجه صدای آب بصورت غیرعادی ای شدم.

از اتاق بیرون اومدم.

صدا از اتاق مهمون بود فکرکردم شاید لوله ی آب ترکیده اما وقتی درو هل دادم چانیول رو دیدم که داشت به سمت جا لباسی میرفت تا حوله برداره. لخت.

⊙﹏⊙ هیییییم ヾ(o◕ω ◕)ﾉ

وقتی چشمم بهش افتاد تمام وجودم لرزید، سریع درو بستم و با صدایی که وحشتناک می لرزید گفتم:" ببخشید! ف..فکر کردم ش..شاید لوله ی آب شکسته!"

چشمام سیاهی رفت.

وای.

وای..

وای...

وای.... کاش خونه رو سرم خراب میشد!

اون با یه لحن عادی گفت:" مشکلی نیست. از توجهی که به شرایط خونه داری ممنون."

تا در اتاقم 20 سانت هم فاصله نداشتم اما تقریبا خزیدم تا به در برسم و نفسم هنوز تو سینه ام حبس بود... اون چی بود من دیدم...؟

تا صبح نمی تونستم بخوابم... من تا حالا حتی هیونگ هام رو هم اونطور ندیده بودم، چه برسه کسی که عاشقش ♥ هستم!

نمی دونستم برم بمیرم، لبخند بزنم یا گریه کنم! چانیول... خیس... بی لباس... صدای کلفتش... آی الان میمیرم!!

تا خود صبح مثل دیونه ها سر جام غلطت زدم... نمی تونستم فکرش رو از سرم بیرون کنم... دم صبح تازه خوابم برده بود که ساعتم زنگ خورد. بلندشدم و صبحانه رو آماده کردم اما چند ساعت که گذشت رفتم بالا و متوجه شدم که نیست...