Bu Benim Yangınım

Bölüm 13

Kadına şiddet insanlığa ihanettir.

Keyifli okumalar^^

Zamanın geçtiğini hissediyordum başımın altındaki yumuşaklık benim ayılmama izin vermezken neler olduğunu hatırlamaya çalışıyordum. Gözümün önüne Musa'nın sırıtan suratı gelince tekrar bana vurduğunu düşündüm. Hastanede bayılmış mıydım? Zorlukla açılmaya zorladığım gözlerime giren ışıkla hafifçe ayırdım. Başım şiddetle ağrırken bulanık gözlerimin odadğını bulmasına çabalıyordum.

"Uyandı!" Sesin gelmesiyle irkildim. Tek değil miydim? Halamı karşımda gördüğümde kaşlarım çatıldı.

"Hala?" Dediğimde gözlerim hafifçe arkasına gitti.

"İyi misin kızım?" Diyen halamı umursamadan gözlerim arkadaki kadınla birleşti. Gözlerim beynim olanlarla yankılandı. Gözlerimin önüne geldi bir anda tüm olanlar. Kenan'ın yüzünden gördüğüm şiddetle Kenan'ın beni kurtarmasına izin vermiştim. Kenan bana yardımcı olmuştu. Gözlerim onu ararken gözlerimin önünde dizleri üzerine düşüşü geldi.

"Kenan!" Diye haykırarak doğrulduğum sırada Yaren Hanımın katı yüzünde hafif bir tebessüm oluştu.

"O iyi kızım!" Dediğinde onun neden burada olduğunu sorguluyordum. Kenan'ın odasında değildi!

"Nerede? Kenan nerede?" Diyerek yataktan kalktım.

"Sakin ol kızım! Kenan burada iyi!" Dediğinde beni tutmaya çalışan halamı umursamadan kalktım yerimden. Omuzumdaki hafif sızı fark edilmeyecek kadar azdı. Beni bunun için yatıramazlardı.Kapıyı açıp dışarı çıktığım sırada arkamdan seslenişlerini umursamadan ilerledim. Etrafa bakarken sağ köşeden omuzlarının üzerinde gülerek bize doğru gelen Kenan'ı gördüm. Vurulmuş bir adam gibi değil sapasağlamdı. Şaşkınca onlara bakmayı bırakıp onlara ilerledim. Olanları çözmeye çalışıyordum.

"Anne!" Diyerek kollarını bana uzatan kızıma ulaştığımı fark edip kucağıma almak için yeltendiğimde Kenan vermedi.

"İyi misin Meryem?" Dediğinde kaşlarımı çattım.

"Sen!" Dedim geriye bir adım atıp onu tamamen inceledim. "Vurulmuştun!" Dediğimde bıkkınca bir nefes verdi.

"Anlatacağım güzelim." Dedi yürümek için bir adım attığında onunla aynı anda adım attım. "Önce eve gidelim." Dedi. Kafam karmakarışıktı.

"Anne lunapayka gideceğiz." Diye sevinçle konuşan kızıma döndü gözlerim.

"Öyle mi annecim?" Kızımın gözleri parlarken lunaparkın ne olduğunu bildiğinden emin değildim. Hiç gitmemiştik, görmemişti oraları.

"İkimizi öyle görmüş zor sakinleşti." Dediğinde Kenan yüz üstü düştüğü benimde onun yanına düştüğüm geldi aklıma. Bizi o şekilde mi görmüştü. O an omzumdan vurulduğumu hatırlayıp elimi orama koyduğumda ufak bir banttan başka bir şey olmadığını farkettim.

"Bize ne oldu?"

"Ufak gösterişli bir tehdit aldık."

"Ne?"

"Anne Hayat'ı bahçeye çıkarın biz geliyoruz." Dedi beni duymazlıktan gelip. Annesine kızımı verip yanağına ufak bir öpücük bırkatı. Ben ise şaşkınca onları izliyordum. Olayı çözmek istesemde kafamın için karmakarışıktı. Halamla berber dışarı çıktıklarında ben orada öylece dururken Kenan'ın beni çekişiyle kendime geldim. Elimden çekerek beni çıktığım odaya getirdi kapıyı kapattı.

"Anlat artık." Dediğimde elimden çekerek beni yatağa oturttu.

"Güzel bir planla bizi tehdit etti."