Bu Benim Yangınım

Bölüm 24

Kadını üzmeyin, kadın annedir, eştir, kardeştir...

Keyifli okumalar^^

Gözlerimde yaşlar akmamak için kendini zor tutuyordu. Hayat bana ne zaman iyi yönünü gösterdiğini düşünsem biri çıkageliyordu. Musa'nın amacı ne diye düşünüyordum. Şuan karşımda oturmuş bu rahatlığın nereden geldiğini merak ediyordum.

"Hayat'ı neden yolladın?" dediğinde kinayeli sesi bıkkınca nefes verdim. Salona geçerken Hayat'ı Musa'dan korktuğu için Cansu'nun yanına yollamıştım.

"Gece kabus görmesini istemiyorum." gülerek geriye yasladı.

"Musa ne istiyorsun?" diyerek gergince araya girdi Kenan.

"Ben..." dedi ve gergince doğruldu. "Her şeyi en baştan anlatmaya geldim."

"Sana inanmayacağımı biliyorsundur."

"İster inan ister inanma ama dinlemeni istiyorum."

Gergindim fazlasıyla. Onu dinlemek istiyordum ama doğruları söyleyeceği konusunda emin değildim.

"Anlat." dedi Kenan. Musa derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Aslında ben sizin şirkete asistan olarak başladım ama Serda Hanım sayesinde çok geçmeden genel müdür oldum. Bunu bana yapmasında sunduğu tek teklif seni kendime aşık edip babanla olan ilişkine bir nebze araya girmekti çünkü sana kalan malın haddi hesabı yok." dedi gömleğinin yakasını çekiştirdi. Düşünür gibi bir süre masaya bakıp devam etti. "Seni her gün çıkışta almaya başladım okuldan. Bir gün hakkımda söylediklerini duyana kadar. Benim gibi bir kocan olacağına sağ bacağından asılmayı istediğini söyledin. Ah güzel karım seni sadece sağ bacağından asmakla kalmadım seni mahvettim."

"Şerefsiz..." diye sinirle araya girdi Kenan. Ben ise sonucu bekliyordum.

"O günden sonra seni yine almaya geldim ama amacım farklıydı seni mahvetmek istiyordum. Beni küçük göremezdin."

"Tek umudum sensin sandım." diye fısıldadım.

"Tek umudundum çünkü. Her şeyi bitirdim evini sattım, şirketini kendimin gibi kullandım, seni varken yokettim. Sana hüküm sürmek o kadar hoşuma gitmişti ki her dediğimi yaptığında daha ağırını istedim. Önümde eğil dedim eğildin. Diz çök dedim çöktün. İpi bacağına değil boynuna bağladım ben. Hem işim oldu hem kariyerim. Serda beni kandırdı. Senin mallarının %75'ini bana %25'ini ona vermen karşılığında anlaşma yaptık. Ama görüyorum ki %1'i bile bana kalmayacakmış."

"Ne sandın? Sen kimsin Musa? Sen kimsin?" dedim gözlerimden firar eden yaşlarla.

"Özür dilerim Meryem." dediğinde şaşkınca ağzım aralandı. "Ben bir hırsın peşinden koştum yaktım, yıktım. Özür dilerim."

"Ne kadar kolay değil mi Özür dilerim!' demek. Ben seni affetsem sen bu vebali kaldırabilecek misin?" dedim sinirle yerimden kalktım. "Sen kendi kızının saçlarını yolduğun vebali kaldırabilecek misin? Sen beni sokak ortasında dövüp doğum sancısıyla ortada bıraktığın vebali kaldırabilecek misin? Yaşayan ailene söyleyemediğin bir ailen olduğu vebalini kaldırabilecek misin Musa?" Ellerimi saçlarıma geçirip derin bir nefes aldım. "Sırtımda 3 tane kocaman bıçak kesiği var. Ne uğrana? Oradan akan kanın vebali kolay mı kalkıyor? Aylarca sırtımı bir yere dayayamadım kızımı kucağıma alamadım!" diye bağırdım üzerine yürürken.

"Meryem..." dediğinde elimi kaldırdım.

"4 yılın hesabını ver bana. 4 yılımı ver bana!"