Bu Benim Yangınım

Bölüm 38

Asla geçmişte yaşama, daima geçmişten ders al.

-Hz. Mevlana

Geçen bölümü çok beklettiğimden bu bölümü erken yazdım sizin için 🕺🏻

Umarım beğenirsiniz, görüşlerinizi eksik etmeyin 💁🏻‍♀️🌺

Keyifle okumanız dileğiyle 💙

Bu yılın en güzel yıl olmasını diliyordum. Bir şey kaybetmemiş aksine kazanmıştım. Kaybettiklerimin acısını geride bırakmış kazanacaklarıma odaklanmıştım. Sırada kazanacağım şey ise kızımdı. 11 ay olmuştu bugün gördüğümüz kemoterapi. 11 ayda ne çektğimizi bir biz biliyorduk. Ağlayarak koştuğumuz hastaneler, kızımın serumlardan ve ilaçlardan gözümün önünde kıvranışıyle doluydu ama her biten serumdan sonra Kenan sayesinde gülmeyi başarmıştı. Çünkü o kalben babasıydı.

"Ameliyat için Hayat'ı hazır görüyorum." diye söze başladı doktor. "Ondan sonra her şey daha güzel olacağına eminiz. Öncelikle donörünüz olan Eslem Uluoğlu'nun bir operasyonu olacak. Ardından Hayat'ı amilyata alacağız."

"Bir sorun çıkmaz değil mi?" diye araya girdi Kenan.

"Çıkma ihtimali yok diyemem ama binde bir Hayat'ın durumunda sorun çıkar." dedi ve önündeki dosyaya döndü. "Ameliyat tarihi için en kısa zamanı seçmeliyiz. Sizde kabul görürseniz bu salı yapalım. Önümüzde 3 gün var."

"Öyle uygunsa öyle yapalım." dediğimde onayladı.

"Ameliyat için anne ve baba imzası gerekiyor." dediğinde kaşlarımı çattım. Ben nereden baksalar 1 senedir Musa'yı görmüyordum.

"Babasıyla görüşmüyoruz."

"Ulaşmaya çalışırsanız çok iyi olur."

"Deneriz." diyerek ayağa kalktı Kenan. "Size bildiriz." doktorun elini sıktı. Bende kalkıp aynı şekilde sıkıp odadan çıktım. Kapının önündeki koltuklara kendimi yorgunca bıraktım.

"Meryem, kalk yapma böyle."

"Musa'yı nereden bulacağız? Bir senedir kim bulabildi onu? Gerçekten sıkıldım Kenan! Gerçekten yoruldum." dediğimde elimden tutup beni kaldırdı. Gözlerimiz buluşunca hafifçe gülümsedi.

"Meryem böyle umutsuzluğa kapılma, ulaşamazsak eğer bize yardımcı olur hastane yönetimi. Bardağın dolu tarafını gör."

"Haklısın, çok haklısın Kenan." diyerek ona uzandım ve kollarımı beline sardım ve bir kaç saniye öyle bekledim.

Geri çekilip elini tuttum ve odada bekleyen Eslem ve Hayat'ın yanına gitmek için adımı attım. Kenan sessizce yanımda ilerlerken odaya geldik. Kızımın mutlu sesi dışardan duyuluyordu. Eslem'e düşkünlüğü vardı. Bir gün görmese 'Eslem hala!' diye söylenmeye başlıyordu. Musa'nın bize kazandırdığı en güzel şeylerden biriydi Eslem.

"Ah! Geldiniz mi? Ee ne dedi doktor?"diyerek oturduğu yataktan kalktı Eslem.

"Benim kızım iyileşiyormuş." diyerek Hayat'a ilerledi Kenan.

"Çünkü Hayat'ım çok güçlü bi kız." dediğinde Kenan'dan öğrendiği pazu gösterme hareketi yaptı kızım. Onun o tatlılığına gülerken konuştum.

"Ameliyat için zamanın geldiğini söylediler." dedim ve derin bir iç çektim. "Bunun için Musa'nın imzası gerekiyor." dediğimde Eslem'in gülen yüzü hafifçe düştü.