Roommates with the badboy

Hoofdstuk 46: spanning en sensatie

Anne Gray:

Ik pak het op en kijk

'Hou me nou niet in spanning Anne!' Zegt Dana ongeduldig. 'Meiden, wat gebeurd hier?' Zegt Aiden die bij ons is komen staan. 'Is dat en zwangerschaps test?' Gilt hij enthousiast. 'Ben je alweer zwanger? Dat is het beste nieuws ooit hoor je dat Mila je krijgt een broertje of zusj-.' 'Aiden! Dit is niet mijn test maar die van Anne gekkie.' Onderbreekt Dana hem. 'Oh, nou dat is ook leuk, hoor je dat Mila? Je krijgt een soort van neefje of nichtje.' Zegt Aiden. 'Aiden, we weten niet eens of het positief is en we zijn geen familie dus hoe kan het dat het Mila haar neefje of nichtje wordt.' Zegt Dana. 'Ik zeg toch een soort van neefje of nichtje.' Zeg Aiden glimlachend. 'Nou Anne? Weet je al iets meer?'

Verdoofd sta ik naar de test te kijken.

2 streepjes. Positief

Ik ben zwanger. Ik word moeder en Jake word vader.

'I-ik ben z-zwanger.' Stotter ik. 'Oh maar Anne dat is geweldig!' Gilt Dana enthousiast. Ze omhelst me. 'Gefeliciteerd Anne!' Zegt Aiden. 'Ohh Anne ik ben zo blij voor je!' Zegt Dana die springt van enthousiasme. 'Geen koffie of suiker meer voor jouw.' Zegt Aiden lachend. 'Ik word moeder.' Zeg ik vrolijk

Ik kan het me niet voorstellen. 'Hoe ga ik dit Jake vertellen?' Zeg ik vragend. 'Gewoon met je mond die heb je gekregen om te praten dus ik zie geen probleem.' Zegt Dana opgewekt. 'Heb je die niet gekregen om me te eten?' Vraagt Aiden. 'Ook, maar dat is nu even niet het punt, jij denkt alleen maar aan eten.' Zegt Dana lachend. 'Straks wil Jake dit helemaal niet.' Zeg ik in paniek stand. 'Ho Anne rustig, jullie hebben het er elke dag over hoe leuk het je lijkt om een kindje te krijgen. Nu niet panikeren want dat is weer eens niet nodig.' Zegt Dana bemoedigend. 'Ja maa-.' 'Ja maar is nee, kom op Anne dit is niet nodig, Jake zou helemaal uit z'n dak gaan van vrolijkheid.' Zegt Dana. 'Denk je?' Vraag ik. 'Nee dat weet ik.'

Dana en Aiden zijn boodschappen aan het doen, Jake is nog steeds op sollicitatie gesprek. Dus ik ben hier met Mila en het andere wezentje in mijn buik.

Ik maak me druk om niks, toch?

Ik kijk glimlachend naar mijn buik, ik kan amper beseffen dat hier een klein kindje in zit. Zachtjes streel ik mijn buik.

Ik hoor een deur opengaan een sleutel die op iets word gegooid en de deur die dicht klapt.

Dat is vast Jake.

Ik voel dat mijn ademhaling sneller gaat.

'Hey, schatje ik ben thuis.'

'Hoi.' Piep ik terug.

'Gaat alles goed?' Jake komt bezorgd op me aflopen. 'Ja, hoe was je sollicitatie gesprek?' Zeg ik snel. Jake kijkt me fronsend aan. Hij merkt het altijd op als er iets met mij is. 'Goed, tenminste dat denk ik, ik heb er een goed gevoel over.' Zegt Jake. 'Oké mooi.' Zeg ik glimlachend

'Anne, er is iets ik merk het aan je houding.'

'Er is niks, echt niet.'

'Anne..'

Jake pakt me vast en kietelt me.

'J-jake, je weet dat ik daar niet tegen kan, s-stop.' Zeg ik lachend.

'Ik stop niet eerder wanneer jij me vertelt wat er aan de hand is.' Zegt Jake lachend.

'Oké oké, ik zeg het al.' Zeg ik lachend.

'Eindelijk.' Jake trekt me mee op de bank.

'Ikbenzwanger.'

Heyy!

Vader Jake & Moeder Anne, klinkt goed :)

Jeej!

Sorry, dat dit hoofdstuk een beetje aan de korte kant is...

Nieuwe update: 7 augustus of eerder!

XX ME