Roommates with the badboy

Hoofdstuk 79: angst en trouw

Jake Adams:

'Oh shit mijn oma roept me, zie jullie later!' En weg is Aiden. De stomkop, ik wou dat ik het anders kon vragen of eigenlijk vertellen maar nu heeft Aiden het in een hoek gedreven. 

'Jake wat moet jij mij vragen.' Anne kijkt me met bange ogen aan

Waarop ik verschrikt terug kijk.

'Jake kom op wat is er?' Een traan glipt uit haar ooghoek. Het doet me pijn haar zo te zien

'Ik had het niet op deze manier gewild, ik had het iets anders in mijn gedachten.' Zeg ik voorzichtig

'Jake wat is hier aan de hand.' Anne ziet er heel erg bang uit

'Anne ik moet je iets vertellen of eigenlijk vragen.' Zeg ik dan.

'Zeg me wat je wil vragen, je maakt me bang.' 

Ik pak haar hand vast. 

'Lieve Anne, ik kan nu een lang klets verhaal gaan beginnen over hoeveel je voor me betekent en dat ik je nooit meer kwijt wil. Wat ik dus ook absoluut niet wil, ik zou niet kunnen leven zonder jou.' 

Anne glimlacht voorzichtig.

'Heb je drie seconden? Dan doe ik even een boxershort aan en een joggingbroek.' Snel kleed ik me om.

Anne zit nog steeds op het bed en ik gaan voor haar op één knie zitten. Ik zie haar naar adem happen.

'Jake, ik.' Stottert Anne

'Lieve Anne wil je met me trouwen?'

Het blijft stil, Anne staart me verbijsterd aan. Ik geef van binnen de moed al op. Maar dan klinkt plots haar stem. 

'Ja, ja ik wil.' Ze springt van het bed af in mijn armen. 

Lachend vallen we op de grond, Anne bovenop mij. Ik zoen haar, zoals een gelukkige verloofde man dat zou doen. 

Anne Gray:

'Zeg me wat je wil vragen, je maakt me bang.' Angst, ik voel een angst.

Jake pakt mijn hand vast.

'Lieve Anne, ik kan nu een lang klets verhaal gaan beginnen over hoeveel je voor me betekent en dat ik je nooit meer kwijt wil. Wat ik dus ook absoluut niet wil, ik zou niet kunnen leven zonder jou.'

Die woorden doen me goed en geven me weer een beetje ademruimte.

'Heb je drie seconden? Dan doe ik even een boxershort aan en een joggingbroek.' Jake laat mijn hand los en kleedt zich snel om. Terwijl ik vol spanning en een beetje angst zit te wachten op wat hij me gaat vertellen.

Jake loopt naar me toe en gaat op één knie zitten. Wanneer gaan mensen op één knie zitten? Ja wanneer ze hun veters moeten strikken. Of om iemand ten huwelijk te vragen. Wacht wat?

'Jake, ik.' Stottert ik geschokt.

'Lieve Anne wil je met me trouwen?' Zeven woorden die mijn hoofd op hol brengen. Ik wil gillen en schreeuwen van blijdschap, maar er komt geen woord uit mijn mond.

Jake kijkt me verwachtingsvol aan. Maar dat neemt stukje bij stukje af omdat ik de juiste woorden niet kan vinden. Hoe lastig is het om ja te zeggen? Het lijkt net alsof Jake op wil geven.

'Ja, ja ik wil.' Eindelijk mevrouw kan weer praten. Ik spring van het bed af in zijn warme vertrouwde armen.

Lachend vallen we op de grond, ik bovenop hem. Hij zoent me als nooit te voren.

'Wat in de godganse vredesnamende groengekleurende kameleon gebeurd hier.' Dana staat geschrokken in de deuropening.

'Dat noem ik nog eens een mond vol.' 

'Binnenkort ben ik Anne Adams.' Ik klim van Jake af en ren enthousiast naar Dana. 

Dana haar mond valt open. 'Je bent binnenkort wat?'

Dana omhelst me stevig. Ik zit nog midden in de omhelzing als Jake kucht. 

'Doe maar rustig maat, ze is van jouw.' Zegt Dana.

Ik draai me om naar Jake, die weer op zijn knieën zit met dit keer een ring in zijn handen.

Ik reik mijn hand uit en met een soepele bewegen glijdt die om mijn vinger. Met een verliefde blik kijk ik ernaar. 

'Dankjewel.' Zeg ik en ik druk mijn lippen op de zijne.

'Je bent van mij.' 

'Altijd.'

Hoi!

Vorige week vroeg ik dus wat Jake zou vragen / vertellen. En jullie hadden het goed haha. Was ook niet heel lastig denk ik :)

198K jeetje, of zoals Dana zei: 'Wat in de godganse vredesnamende groengekleurende kameleon gebeurd hier.' Dit is echt geweldig en ik ben jullie zo dankbaar <3

Nieuwe update: 9 februari of eerder!

XX ME