Roommates with the badboy

Hoofdstuk 67: boy en girl

Anne Gray:

Ik sta tevreden voor me uit te kijken. Ons appartement ziet er mooi uit. 

Alhoewel, het lijkt alsof er een roze bom is gevallen gevolgd door een blauwe bom. 

Maar het is niet té. 

'Hoe laat is het babe?' Vraagt Jake die me in een omhelzing trekt. 

'Half drie.' 

'Dan heb ik nog een halfuurtje privétijd met jouw.' Zegt Jake grijzend.

'Hallo luitjes!' Zegt Aiden die enthousiast binnen komt lopen. 

'Meen je die?' Zegt Jake die dramatisch zijn handen omhoog gooit. 

'Ja ik meen het echt.' Zegt Aiden droog. 

'Ik wil even een momentje met Anne, mag dat?' Vraagt Jake. 

'Jullie hebben zo veel momentjes, die ik altijd kom verstoren dus ik dacht; ach waarom ook niet ik verstoor deze ook.' Zegt Aiden tevreden. 

'Aiden, ga weg. Nu.' Zegt Jake.

'Nee.'

'Ik tel tot drie.' 

'Ik ben geen kleuter!'

één, twee, dr-.'

'Oké, oké ik ga al.' Zegt Aiden.

'Eindelijk even alleen.' Zegt Jake tevreden.

'Haha, dat had je gedacht, ik ben weer terug.' Zegt Aiden. 

'Aiden.' Zeg ik zuchtend. 

'Ja Annete?' 

'Het is Anne.'

'Oké, Annebette.' 

'Jemig Aiden wat ben jij irritant.' Zeg ik lachend. 

'Aiden, let even op Mila, ik ben iets vergeten voor de taart. Ben zo terug.' Zegt Dana die Mila in mijn armen legt. 

'Hoezo leg je haar dan in Annebette haar armen?' 

'Omdat ik dat leuk vind.' 

'Oh jaja, ik ruik het al.' Zeg ik lachend. 

'Sorry, Aiden is de vorige keer bijna flauw gevallen bij het verschonen dus wil jij dat doen?' Vraagt Dana bijna smekend.

'Tuurlijk Daan.' Zeg ik knipogend. 

'Je hebt gewoon geen vertrouwen in mij.' Zegt Aiden zogenaamd verontwaardigend. 

'Natuurlijk wel schatje.' Zegt Dana die een luchtkusje geeft. 

Dramatisch vangt Aiden hem op. 

'Ik ga hoor anders weten we het geslacht nooit.'  Zegt Dana.

'Nou ik ga even Mila verschonen.' Zeg ik en ik loop met Mila naar haar kamer en leg haar op de commode.

'Zo, we zijn alweer klaar Mila, dat viel mee hé.' Zegt ik glimlachend maar Mila heeft meer aandacht voor mijn haar. 

'Au! Mila zachtjes doen.' Zeg ik lachend. 

'Hoe gaat het hier met mijn boefje.' Zegt Aiden hij pakt Mila op en draait haar in het rond.

-Tijdskip-

De bel gaat.

Ik loop naar de deur en open het. 

'Anne!' Mijn moeder geeft me een omhelzing. 

'Hoi mam.' 

Wanneer mijn moeder me loslaat omhelst mijn vader me.

'Dag Anne.'

'Hallo pap.' 

'Zo dus dit is je huis?' Vraagt mijn moeder terwijl ze om zich heen kijkt.

'Nee dit is mijn schuur, ik vond het een beetje zonde als ik het thuis zou doen.' Zeg ik een beetje geïrriteerd.

'Oh.'

'Natuurlijk is dit mijn huis mam, wat denk je anders?' 

'Ik weet het niet lieverd.'

Zuchtend loopt mijn moeder de huiskamer in. 

'Rustig blijven Anne.' Zeg ik dapper tegen mezelf.

'Ach, wat is het hier leuk versierd.' Roept mijn moeder enthousiast. 

Snel loop ik naar haar toe om te kijken of dit sarcastisch is maar ik zie alleen maar een stralende moeder. 

'Dag meneer en mevrouw Gray.' Zegt Jake beschaafd. 

'Jake noem me toch gewoon Marie anders voel ik me zo oud.' Zegt mijn moeder. 

'Ja noem mij ook maar gewoon bij de voornaam.' Zegt mijn vader. 

'Hee, Anne hoe is het?' Vraagt Luc die arm in arm met Kiki komt binnen lopen.

Oh god dit lijkt wel een familiereünie.

'Hoe kom jij hier nou weer?' Vraag ik. 

'Dana deed de deur open en ik ben uitgenodigd.' Zegt Luc.

'Ik vraag het aan haar.' Zeg ik wijzend naar Kiki.

'Kom op Anne, Kiki hoort nu ook bij de familie.' Zegt mijn moeder. 

'Ik ben zo enthousiast.' Zegt Kiki. 

'Nou meid wat fijn voor je.' Zeg ik. 

Oh shit dat wou ik niet hard op zeggen. Geschrokken sla ik mijn hand voor mijn mond. 

'Anne! Wat is dit voor gedrag?' Roept mijn moeder.

'Mevrouw dat zijn de hormonen.' Zegt Aiden glunderend. 

'Anne, ongeveer iedereen is hier. Zullen we beginnen?' Vraagt Dana. 

'Ik hoop dat er weer sappige dingen gaan gebeuren, is er popcorn?' Vraagt Aiden. 

'Ja natuurlijk is er popcorn.' Zegt Dana lachend. 

'Ja alsjeblieft laten we beginnen.' Zeg ik. 

'Hallo mag ik even de aandacht?' Roept Jake. 

Jake doet een voorwoord wat je ook wel een speech kan noemen.

'Dus wie denkt dat het een meisje wordt, mag links gaan staan. Aan de roze kant.' Zeg ik.

'En degene die denkt dat het een jongen wordt, mag rechts aan de blauwe kant gaan staan.' Zegt Jake. 

Jake en ik pakken samen het mes vast.

'Drie, twee, één.' 

Zachtjes duwen we het mes in de taart. Ik doe mijn ogen dicht.

'Anne open je ogen.' Fluistert Jake.

'Hoe weet je dat mijn ogen dicht zijn?' Vraag ik verbaasd.

'Ik ken je te goed schatje.' Zegt Jake.

Langzaam open ik mijn ogen en til het mes op.

Waar een roze kleur aan zit.

Hoi! 

It's a girl!

Heeft iemand leuke namen? 

Echt heel erg bedankt voor de 93K.. Jeetje!

We zijn gewoon al bijna bij de 100K 

Echt heel erg bedankt dit is geweldig!

Nieuwe update: 17 november of eerder!

XX ME