GİZLENMİŞ DUYGULAR [Askıya Alındı]

22. Bölüm

İyi Okumalar!
Vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayın!
Video tanıtım videosudur. İzleyin derim!😊😄

Önceki Bölümden

"Ceyda, benimle evl..." konuşmasını yaparken biz sevinçle onları izliyorduk. Fakat bir anda Alp kollarını kaldırıp havaya bakmıştı ki dengesini kaybetti. Aşağı doğru kaymaya başladığında o anı izleyemeyeceğimi anlayıp arkamı döndüm.

Başımı Hayal'in boynuna bastırıp bir şey olmamasını diliyordum. Ancak Ceyda'nın o acı çığlığını duyup yere çok yüksek bir çarpma sesi gelene kadar.
Safa bile başını çevirmiş bakamıyordu. Bu çok acı bir şeydi. Sadece Ceyda dönük diye tahmin ediyorduk. Onunda çığlığı o kadar acı vericiydi ki bende ağlamaya başladım.
24 katlı otelin tepesinden düşmüştü. Parçalanmış mıydı acaba?
Bakmaya bile cesaretim yoktu hala. Korkuyla Hayal'e sarılmaya devam ediyordum. Ceyda'nın sesi kulaklarıma dolarken yanına gittiğini anladım. "ALP! NE OLURSUN KALK SANA YALVARIYORUM. HADİ KALK DA EVET DİYİŞİMİ DUY! SENİ SEVDİĞİMİ HAYKIRIŞIMI DUY! SENİ NASIL SEVDİĞİMİ ANLATIŞIMI DUY! KALK! KALKSANA!" diye bağırmaları sürüyordu. Safa Ceyda'yı o halde görmeye dayanamayıp yanına koşmuştu. Çok acı vericiydi. Çok fazla. Sevdiğini gözünün önünde kaybetmek...
Nasıl bir duygu? Tatmamıştım ama tadan iki insan da çok yakınımdı. İkisi de Safa'nın kardeşiydi.
Bu elle tutulur, gözle anlaşılacak bir şey değildi. Yaşamayan anlayamazdı. O kişinin ne halde olduğunu yaşamayan kimse anlamazdı.
Çok ağır bir duyguydu. Bazı insanlar kaldıramadığı için intiharı seçer. Onlar daha güçsüzdür. Fakat bazıları da onun için yaşamaya devam eder. Çünkü eğer yaşamış olsa onun öyle olmasını istemez ki!

Korkudan elim ayağım titremeye başlamıştı. Zafer yanıma Eylem'i bırakıp Ceyda'nın yanına doğru koşmaya başladığında bebeği ona verdim. "Tut yoksa düşüreceğim. Elim titriyor." dedim. Eylem'in de gözleri dolmuştu. Onun da korktuğu apaçıktı. Ceyda'nın "Ambulansı arayın!" bağırışı kulaklarıma ulaştığında ne tepki vereceğimi bilemedim. Ambulansın buraya ulaşması bir buçuk iki saatti. O zamana kadar da...

Düşünmemeliyim! Kötü düşünmemeliyim!
Otelden iki güvenlik görevlisi çıkıp Kerim Baba'nın vitolarından birini getirmişlerdi. Arabaya hemen Alp'i koydular ve onlar sürmeye başladı. Safa ve Zafer de yanımıza ulaştığında Hayal'i Eylem'den aldım. Onlar arkamızda duran arabaya ilerlerken biz de arabaya bindik. Ceyda Vito ile gitmişti. Alp'in yanında.

❄️❄️❄️❄️❄️

"Alo?" Safa telefonu açtığında ona doğru döndüm. "Tamam. İmza işini akşam üstü gelip hallederim." dedikten sonra telefonu kapattı. Hayal'i kucağından alıp "Ben o zaman kadınların yanına gideyim. Daha helva falan dağıtılacak. Sende mutfakta dolaşmayı bırak. Bahçeye çık!" dedim. Gülümseyerek "Tamam. Kızıma iyi bak!" dedi ve mutfaktan çıktı.

Alp'lerin evindeydik. Annesi ve babasına yolda haber vermiştik ama çok geçti. Alp yoldayken Ceyda'nın kollarında can vermişti. Ben olsam bu acıya dayanamazdım galiba. Gözünün önünde tam o anda nefessiz olması...

Çok çok çok... Anlatamıyordum. Kelimeleri nasıl kullanacağımı bilmiyordum. Bu acıya yürek dayanmıyordu. 

Salona tekrar girdiğimde Alp'in annesi ve Ceyda sarılmış ağlarken birileri onları ayırıyordu. Yine birbirlerini kaybetmişlerdi.
Ceyda ağlayarak konuşmaya başladı. "Neden beni de götürmedin? Neden tek başına gittin?" Ağlamaktan harap olmuştu ve saçmalıyordu. Aysel anneye doğru baktığımda kızın halini görünce harap oluyordu. Yanına yaklaşıp kucağına Hayal'i bıraktım. Kulağına doğru eğilip "Anne, ben bir sakinleştirici yapıyım Ceyda'ya. Uygun mudur?" dedim.
Kafamı yüzüne çevirdiğimde başını salladı. Olduğum yerde dikleştim ve Ceyda'nın yanına ilerledim. "Yengem. Hadi gel biz biraz mutfağa gidelim." diyerek ayağa kaldırdım. Biz yavaş yavaş yürürken Ceyda yalpalayınca yere düştük. Ben hamile olunca insanlar ayaklandı hemen. Birazı beni kaldırırken birazı da Ceyda'yı kaldırdı. İki gündür çok ağlamıştım. Sinirlerim alt üst olmuştu ve bugün de düşmem karnıma bir sancı girmesine neden oldu?