Where do I belong? ( BOOK 2, COMPLETED )

Chapter 17

Ziah's POV:)
It's been a day since nangyari yung away naming dalawa ni Keegan. Hindi ko siya pinapansin at sa tuwing gusto niya kong kausapin, nilalagpasan ko lang siya.

I told him to talk to me kapag kaya niya nang babaan yung pride niya. Gusto niya man akong kausapin ngayon, palagi ko naman suyang iniiwasan.

Don't get me wrong, I don't hate Keegan but then he needs to learn how to apologize, not because I was the one he insulted but because he insulted my friend. Hindi niya naman kilala si Jin para insultuhin lang siya nang ganon ganon e.

Maiintindihan ko pa kung si Ruki ang gumawa nun. After all they've been best friends ever since their childhood days. They might have been constantly fighting with each other but at the end of the day they're still best friends.

Naglalakad ako ngayon sa hallways ng hospital. My shift is over so pauwi na ako. Jin texted me awhile ago na gusto niya akong sunduin but I told him not to.

Gusto ko namang mapagisa muna ngayon. I wanted to think about how my life has been doing ever since I came back. I haven't really done that since I came here.

Nandito kasi ang mga kaibigan ko and I've been spending my time with them. Nakakalimutan ko nang bigyan ng oras sarili ko.

Palabas na sana ako ng hospital pero hindi ko napansin na may tao pala sa harap ko kaya nabangga ko siya. Napantingin naman ako sa harap ko at nakita si Ruki.

We haven't talked with each other ever since the issue that happened sa coffee shop. I was still upset about that. Hindi ko nga alam kung ano pa yung nakikita ko sa kanya e.

"It's nice to see you, Ziah." Bati sa akin ni Ruki

Tumango lang ako sa kanya bilang tugon at naglakad na palayo pero bago ako makaalis ng tuluyan, may biglang humawak sa wrist ko. Tumingin ako doon sa nakawak sa wrist ko at nakita si Ruki.

"Can we talk? Just for awhile?" Tanong ni Ruki

Ano pa ba ang dapat naming pagusapan? Our friendship? Our friendship was over weeks ago. I don't even remember when I stopped considering him as my friend.

Tumango na lang ako bilang tugon. Wala akonsa mood makipagusap sa kanya pero wala naman akong choice.

Sabay kaming lumabas ng building. Hindi ko din ine-expect na makita si Keegan sa labas. Mukhang may hinihintay siya. Napatingin naman siya sa akin saglit bago siya tumingin kay Ruki.

Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa kamay pero tinanggal ko na ito agad. Ayokong makipagusap sa kanya. After treating me badly, he thinks that he could talk to me that easily?

"Ziah. Let's talk." Sabi ni Keegan

Tinignan ko siya nang walang kaemo-emosyon sa mga mata ko. Gusto ko lang nang space sa ngayon. Ayoko munang makipagusap sa mga taong katulad niya.

"Don't you see that I'm with someone right now." Sabi ko

Naglakad na ako palayo kay Keegan pero bago ko siya malagpasan nahawakan niya na agad ang pulsuhan ko. Tumingin naman ako sa kanya nang nakataas ang kilay. Minsan talaga may mga tao talagang hindi makuha sa isang tingin.

"Don't talk to him. He's not what you think he is, do you even know him?" Tanong ni Keegan

Here he goes again. Akala niya ba kakausap lang ako nang kung sino sinong lalaki sa paligid ko? Does he really think that I'm that type of person?

"Who the hell are you to tell me who to talk to? Yes. I know who he is. I like him so please stop." Sagot ko

Did I just tell Keegan that I like Ruki? Narinig pa talaga ni Ruki ang sinabi ko. Fuck. Bahala na nga. Sasabihin ko na lang kay Ruki na ginagawa ko lang to para makatakas mula kay Keegan.

"What? You like him?" Tanong ni Keegan nang may pagkagulat sa boses niya

"Yes. She does. I'm courting her." Sagot ni Ruki at inakbayan ako

Bigla namang bumilis ang tibok ng puso ko nung umakbay sa akin si Ruki. Ano to? Hindi ba nangyari din to sa akin dati?

"You like someone else and yet you didn't bother to tell me?" Tanong ni Keegan

I felt bad for Keegan kasi hindi ko nasabi sa kanya na may iba akong gusto. This is just for a show lang naman so I don't mind. Wala naman kasi akong nararamdaman para kay Keegan e. Hindi ko sigurado kung ganon din ang sitwasyon para kay Ruki.

I feel bad kasi parang pinaasa ko lang siya. Ayoko namang nagpapaada ng tao. I don't why, I always end up hurting someone.

"She doesn't have to tell you anything. It's private. You don't have to know anything about her private life. Now excuse us, may date pa kaming dalawa." Sagot ni Ruki bago ako hilahin palayo

Napatingin naman ako kay Keegan. Nakatayo lang siya doon habang nakatingin sa sahig. I'm sorry, Keegan. I really didn't mean to hurt you. Naalala ko tuloy yung panahon na kwinento niya sa akin yung tungkol sa girlfriend niya. He trusted me. He gave me his heart but in the end, I broke it. I did the same thing his ex girlfriend had done.

I broke him. I don't want to break anyone. I don't want to break anyone's heart like this. Siguro nga deserve ko talaga ang masaktan. Tutal yun lang din naman ang ginagawa ko. Ang manakit.

No matter what I do, hindi ko naman maayos ang nasira nilang puso. I can't fix what has already been broken. Alam ko namang wala akong choice e pero gusto kong iwasan yun. Nasasaktan akong nakikita silang nasasaktan.

Gusto kong yakapin si Keegan pero hindi ko kaya. Ayokong umasa siya ulit. Papanoorin ko na lang siyang maghintay dun at umiyak. Tumingin naman ako kay Ruki. Bakit Ruki? Bakit mo ko pinapakilig ng ganito? Sinusubukan kong hindi magkagusto sayo ngayon.

I'll try to talk to Keegan tomorrow. Gusto ko rin mag apologize dahil nasaktan ko siya. He's broken. Again. It's my fault.

——— TO BE CONTINUED ———
hi!
i hope that you enjoyed reading this chapter! feel free to comment in the comment section if you have any ideas.

thanks,
X