SESSİZLİK (TAMAMLANDI)

Bölüm 12: Aşılan Sınırlar

NOT: OLDUKÇA KEYİF ALARAK YAZDIĞIM BİR BÖLÜMDÜ. UMARIM SİZDE KEYİFLE OKURSUNUZ. BÖLÜM BİTMEYECEKTİ ÇOK UZATMAMAK AMACIYLA BİTİRDİM. İYİ OKUMALAR! SEVİLİYORSUNUZ...

Murat kolunda hissettiği hareketlilik ile uyanmıştı. Zar zor gözlerini açtığında ondan bağımsız dudakları yukarı doğru kıvrıldı. Mayışmış ve hafif baygın halde kollarının arasında uyuyan kadına baktı. Rana uyku haliyle Murat'a doğru dönmüş, başını onun boynuna doğru sokmuş hatta iyice Murat'a doğru sokulmuş uyuyordu. 'Ne kadar güzel kadın' diye söylendi kendi kendine Murat. Rana duymuyordu sonuçta. Gözlerinde ki hüznü görmüyorken daha farklıydı. Belki de ilk defa huzurlu görüyordu Rana'yı.

Uyumak yerine Rana'yı izledi bir süre Murat. Boynuna vuran nefesini dinledi. 3-4 ayda değiştirmişti kendisini. Annesinin 2 yıldır uğraştığı şeyi Rana birkaç ayda hiç çabalamadan yapmıştı. Nasıl başarmıştı bunu? Doğru düzgün konuşmuyorlardı, birlikte vakit bile geçirmiyorlardı. Rana koltuğunda kitap okuyordu sadece.

Rana'ya bakınca hızlanan kalbi neydi peki? 'Aşık mı oluyorsun Murat?' Dedi kendi kendine ve ateşe dokunmuş gibi tam kollarının arasında ki Rana'yı itecekken Rana kıpırdanıp bacağını Murat'ın üzerine attı. Murat istemsizce tebessüm etti.

*****Rana*****

Omzumda ki dürtülme ile gözlerimi açmaya çalışıyordum. Büyük uğraş veriyordum gözlerimi açmak için çünkü hem çok fazla uykum vardı hemde inanılmaz rahattı şuan yattığım yer. Gözlerimi açtığım da önce gördüğüm şeyi algılayamadım. Başımı hafif geriye itip yukarı kaldırdığımda Murat'ın çenesi ile karşılaştım. Kalbim hızlanmaya başlamıştı. Baya hızlanmıştı. Daha sonra kendime baktım. Kollarımı önümde birleştirmiş Murat'a sokulmuştum. Tek bacağın Murat'ın üzerindeydi. Bacağımı indirdim ve kendimi geri çekecekken belimde ki baskı arttı ve Murat'a itildim.

Bir yanım Murat'ın kollarında kalmam için bağırıyordu. Baya güçlü bir yanım hemde. Burası rahattı, güven vericiydi ve içimde bir yerleri hareketlendiriyordu. O bile iyi hissettiriyordu. Diğer yanımsa bunun yanlış olduğunu söylüyordu ve benim o yanım ağır bastı. Yavaşça kollarından çıkacakken birden Murat'ın bakışlarını yüzümde hissettim. Eminim ki kızarmıştım. Başımı bende yukarı kaldırıp Murat'ın gözlerine baktım. Vuran sabah güneşi ile yüzünü belki de ilk defa net görüyordum. Ne söylediğini anlamak için dudaklarına değil onu görmek için yüzüne, gözlerine bakıyordum. Murat'ın kolların da hissettiğim minik huzur ve heyecanlanan kalbim ile yüzüne bakıyordum. Onu ilk defa fark ediyordum. Beyaz pürüzsüz bir yüzü vardı, hafif sivri çenesiyle ne yuvarlak ne de uzun bir yüze sahipti. Orta dolgunlukta pembe dudakları vardı. Elmacık kemikleri hafif çıkıntılı ve yeşil gözlere sahipti. Sertçe yutkundum. Ben onun yüzünü incelerken onun dudakları yukarı kıvrıldı. Tebessüm ederek o da benim yüzümü inceliyordu. Ve bana yaklaşıyordu.

Murat bana mı yaklaşıyordu?

Kaşlarımı çatarak boynumu geriye ittirdim. Şuan kendini inanılmaz kasıyordum. Ellerim Murat'ın göğsündeydi, Murat'ın eli ise benim belimdeydi. Yaklaştı ve yaklaştı. Niye bu kadar yavaştı? Gözleri keyifle parlıyordu. Yanağı tam yanağımda durdu. Bende tuttuğum nefesimi verdim o an. Onun kulağını sıyırarak geçti ve aynı anda kokusu içime doldu. Nefesimi vermemle belimde ki elinin baskısı kısa bir anlığına artmıştı. Murat da nefesini tutmuş olacak ki ilk defa bende saçlarımın arasında onun nefesini hissettim. Aynı anda kalbimde bir sıkışma oldu. Huylanarak başımı ondan yana hafif yatırdım ve Murat'ın gülümsediğini hissettim. Ve birden yanağımda bir baskı! Murat beni öpmüş müydü? Basit bir öpme değildi. Tamam yanağımdan öpmüştü ama öpüp çekilmemişti. Birkaç saniye kalmıştı. Ve benim gözlerim aynı hızla açıldı. Murat uzaklaşarak gözlerime baktı.