NOT: TEKRARDAN İYİ OKUMALAR :)))
Sabah ilk uyanan Rana olmuştu. Hafif gerinirken üzerinde hala dün giydiği kıyafetlerin olduğunu fark etti. Ve aklına yarın eve misafirlerin geleceği geldi. Hızla yataktan doğrularak banyoya koştu. Tabii çıkardığı seslerin farkında değildi o arada Murat da uyanmıştı. Rana hızla elini yüzünü yıkayıp dünden kalan makyajını da çıkardı. Banyodan panikle çıkıp dolabı açtı ve değişen tüm kıyafetlerin arasında günlük evde giydiklerini bulup çıkardı. Üzerinde ki kazağı çıkartmıştı ki dönüp Murat'a baktı. Uyuyan Murat işe karşılaşması gerekirken onunla göz göze geldi.
"Sen ne zaman uyandın?" Dedi panikle ve çıkarttığı kazağı üzerine tuttu. Sonra zaten içinde atleti olduğunu hatırlayıp rezil olmamak için geri indirdi.
"Sen banyoya girerken." Dedi uykulu sesi kısık gözleri ile Murat. Bakışları her ne kadar uykulu durmasa da.
"İyi bakma o zaman. Yada banyoya gideyim." Deyip kıyafetleri kucakladığı gibi banyoya geçti. Murat da arkasından gülüyordu.
Aşağı birlikte inmişlerdi.
"Şimdi Murat birimiz kahvaktıyı hazırlayalım. Daha sonra sen temizlik bende bugün böreği hazırlayayım. Yarın pişiririm. Kurabiyeleri yapayım. Tatlıyı yapayım. Yemekleri ve salataları yarın yaparım."
"Sakin ol. Çok zaman var. Her şey yetişecek. Kahvaltıyı birlikte hazırlarız. Ben çayı koyuyorum sen kahvaltılıkları çıkar." Diyerek Rana'nın elinden kontrolü almıştı. Çünkü fazla panikti. Kahvaltıya oturduklarında Rana'nın hala gergin olduğunu hissediyordu Murat. Ve bu gülme isteği uyandırıyordu.
"Canım sakin olur musun biraz?" Dediğin de Rana birden şaşkınca baktı.
"Ben mi?" Dedi ve güldü.
"Evet." Dediğin de Murat da tebessüm etmişti. Rana kendini toparladı hemen.
"Ben sakin, değilim aslında evet. Yani ilk defa misafir ağırlayacağım böyle."
"Birlikte ağırlayacağız Rana." Dedi Murat sıcak bir ifadeyle. Dışarda başlamış olan kara inat Rana'nın içini ısıtmıştı bu bakışlar.
"Kar başlamış." Dedi sevinçle. "Akşama tutar mı sence?"
"Bilmem. Umarım tutar." Dedi Murat da gülerek.
"Teyzen nasıl biri. Zor beğenir mı? Çünkü bir kısmını yemeklerin ilk defa yapacağım." Dedi tekrar konudan konuya atlayarak. Rana'yı heyecanlamdıran şeylerden biri buydu. Tanımadığı bir aile gelecekti eve. Ve birde kendi ailesi de ilk defa gelecekti. Evliliklerinin 6.ayı geride kalırken ilk defa.
"Beğenmediklerini ben yaptım derim Rana."
"Ama hepsini beğenecekler. Çünkü çok güzel yapacağım." Diyerek nereden geldiği belli olmayan heyecan ve özgüvenle kalktı masadan Rana. Murat kafasını iki yana sallayıp gülerek masadan kalkarken Rana çoktan hazırlıklara başlamıştı.
Murat masayı toplayıp evin temizliğini bitirirken, Rana üç çeşit kurabiye ve pastayı yapmıştı bile. Ve aklına gelen şeyle Murat'ın yanına gitti.
"Annemleri arar mısın? Yarın gelecekler mi? Ve dayım ve teyzemleri çağırabilir isterse."
"Sen neden aramıyorsun? Yani görüntülü arayabilirsin."
"İstemiyorum Murat sen ara." Deyip mutfağa geçmişti Rana. Bir çok yarası artık kabuk bağlayıp iyileşiyordu. Murat iyileştiriyordu. Ama ailesine olan kırgınlığı aynıydı. İlk gün ki gibi sızlıyordu. Murat birazdan yanına gelmişti.
YOU ARE READING
SESSİZLİK (TAMAMLANDI)
Romance"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerd...
